1.Bölüm

356 18 2
                                    

Ne olursa olsun o pes etmeyen direnişçi ruhlara gelsin...🥀

Tekrar sesin geldiği yöne baktığımda,Türk askerin üniforması olduğunu görünce olan tüm korkum geçti.

Kendi insanım,kendi askerimdi ve beni bulmuştu burda.

"Siz burada ne yapıyorsunuz hanfendi?"

"Ben bir Türk'üm bize yapmadıkları işkence kalmadı ve bende son bir kere İstanbul'un güzelliğini görmek istedim" diye bir yalan uydurdum aslında o işkence kısmı doğruydu.

"Biz işgalden kurtulacağız buna inancımız fazladır, sizi güvenli bir bölgeye almalıyız yoksa sizi burada yakalayabilirler."

"Görev değişim saati olmadan çıkmalıyız , yoksa bizi görebilirler."

"Tamam, subay."

Evet, o gördüğüm adam bir Türk subayıydı.

"Bizim askerler bu savaşın kazanı olacak" diye mırıldandım.

"İlerde yaptığınız bu fedakarlıklar çok konuşulacak, Mustafa Kemal Paşa'nın önderliğinde kurtulacağız inşallah" dedim gelecekten biraz spoiler verir gibi.

"İnşallah cephede savaşıyoruz,bende burda görevliyim ama cepheye gideceğim sizi güvenli bir bölgeye götürmeliyim."

"Ben iyiyim ama haklısınız benim güvenliğim önemli."

"Ama vatan daha önemli subay" dedim.

"Sizi bıraktıktan hemen sonra cephe için emir geldiğinde gideceğim."

Ordan hızla yürüyerek çıktık,ben subayı takip ettim sonra bir çadıra gelmiştik.

Genelde komutanlar yada subayların çadırları olurdu burası öyleydi.

Çok tarih okuyan bir insan olduğum için, o zamanın zorluklarını görmüştüm ama bunları yaşayarak tecrübeli oluyordum.

Buraya gelmenin şoku içindeydim,bir anda savaşın ortasında gibiydim.

Savaşlar bitmek bilmiyordu,savaşlar bitsede insanın hırsları bazı savaşlara sahip oluyordu.

Bütün savaşlar zaten insanın hırsları,menfaatleri ve kalbi olduğunu unutan diktatörler yüzünden çıkıyordu.

Biz tarihe adımızı savaşta yaptığımız taktikler, pes etmeyip birde üstüne zekamız ile yazdıran bir milletik.

Adımızı destan gibi yazdıran bir millet, kurduğu devlet yıkılsa bile, hatalarından ders alarak yenisini kuran bir milletik.

Biz Türk milletiydik,birçok ülkenin düşmanı olan ülkeydik.

Bize hayran olmakta haklılardı,kim bu millete hayran olmazdı ki?

Hepimiz bu vatana aşıktık,onun için kendimizi feda ettik ve ölümsüz bir zafer kazanmıştık.

Önce Çanakkale zaferi ile destanı yazdırdık, sonra atamın önderliğinde Kurtuluş Savaşı'nı başlattık ve sonrasında birçok gelişme yaptık.

Vatan kurtuldu düşmanlardan,işgalden kurtulup her yere yine dalgalanan Türk bayrağını dikti.

Al sancağı diktik, ne olursa olsun Türk bayraklarını yukardan dalgalandırırdık.

Bu destanları okurken duygulanmıştım, hatta askerlerle grur duymuştum.

"Burda güvendesiniz zira bir şey olursa kardeşim gelir buraya."

"Sizi görevinizden alıkoyuyorum, düşman bu topraklardan gidene kadar rahat etmeyeceğim."

Atamın bir sözü vardı; "geldikleri gibi giderler."

GALATA'DA DOĞAN AŞK-I SAADET (Tamamlandı)Where stories live. Discover now