YAZICIOĞLU AİLESİ

2.Kitap/3.bölüm

"Vallha Çağrı ne derse Derin abla biliyorsun ben barışmaya hazırım düşman yerine gene kardeş olalım" dedi Kuzey abi gözlerimi Kuzey abiden çekip Çağrı abime döndürdüm ne tesadüf ki o da bana bakıyordu başımı sanki hadi abi dermişcesene salladım abim bi bana bi Kuzey abiye bakıyordu

"Ben emin değilim bilmiyorum Kuzey" dedi Çağrı abim resmen boynumu kırcak şekilde hızlı bi şekilde abime döndüm "Abi" dedim "Su istemiyorsa zorlama" diye atladı Kuzey abi "Yav abi bak Ceyda için en yakın arkadaşınla küsmen çok saçma bak artık Ceyda da yok Allah aşkın barış ya" dedim cidden artık ben sıkıldım küs olmalarına 1yıldır aynı evdeler ve yüzlerine baktıklarını görmedim "Kuzey ben cidden emin değilim Dolunay bu sefer ya Su'ya-" derken ben abimin sözünü kestim

"ABİ ÇOK ÖZÜR DİLİYORUM AMA YANİ CİDDEN YETER KOCA KOCA ADAMLARSINIZ YA BARIŞIN İŞTE HEM DOLUNAY ÖYLE BİRİ DEĞİL BEN OLAYI DOLUNAYDAN DİNLEDİM CEYDA YAPIŞMIŞ ÇOÇUĞUN DUDAKLARINA" dedim ses tonumu yükselterek "Abi hadi ama Su haklı" diye beni savundu Azer abim

"Peki" dedi ve ayağa kalktı abim Kuzey abide ayağa kalkınca sımsıkı sardılar birbirlerini "Çok şükür" dedim nedensizce gözümden iki tane yaş akı verdi hızlı bir şekilde elimin tersiyle sildim yaşları "Güneş Azerle barışırmısınız" dedi annem o sırada abimle Kuzey abi odadan çıktılar "Anne yapma ya" dedi abim

"Hadi oğlum" dedi annem "Anne ilk Su'dan özür dilesin üçü ondan sonra üçünüde affederim" dedi abim şart sunarak şahsen bu benim hoşuma gitmişti yanlarını gitmeyi düşünmüyordum "Ben Su'dan özür mözür dilemem" dedi Güneş tam bişe diyordum ki Uraz enişte konuştu "Su ben kendi adıma özür dilerim cidden Ceyda ya hiç benzemiyormuşsun ben cidden özür dilerim" dedi. Abi şuraya bak resmen 34,35 yaşındakı adam benden özür diliyor hıı "Ne diyim enişte sana affedildin gine" dedim ve eniştem yanıma gelip elini uzattı elini tutarak kalktım ve sarıldık

Bu adamın kokusunu çözememiştim "O zaman baldız ben kaçtım" dedi anneme doğru ve odadan çıktı eniştem

Şimdi geldik fasulyenin faydalarına

"Peki Güneş ve Gece özür dilermisiniz Azer bu konuda haklı" dedi annem Güneş ve Gecenin yüzüne baktım normalde asla bakmazdım Güneşin yüzünde bi ifade göremedim ama Gece sanki pişman ve heyacanlı gibiydi ve sanki konuşmaya hazırlanıyormuş gibiydi

Ve evet doğru tahmin etmişim

"Su ben özür dilerim normalde bende birine ikinci şans verilmesini sevmem hatta nefret ederim ama inan bana bence senle güzel bi kuzen ilişkimiz olur" dedi Gece

Aslında Gece'de bişey vardı çünkü ne zaman ona baksam hep elleriyle oynuyordu

"Onca dediğiniz şeye rağmen sizi affetmem bile büyük bir cesaret ama inan bana senle hiç bir zaman çok samimi bir kuzen olamıcaz Gece" dedim ve önüme döndüm ben önüme döndükten sonra Gece odadan çıktı

Geriye kaldık 4 kişi

Annem, Azer abim, Güneş ve ben

Aman ne güzel

"Davetiyemi bekliyorsun özür dilemek için" diye sordu Azer abim "Hıı aynen Azer ne zmana gelir davetiye" diyerek dalgaya vurdu ve bana döndü hayırdır bakışı attıktan sonra konuşmaya başladi bişe dedi ama hiç bişe anlamadım

Ağzının içinemi konuştu o?

Abi cidden şaka gibi "Anlamadım" dedim "Özür dilerim" dedi

Allahtan bu sefer duydum "Valla Güneş bişe diyemem ama sende şunu bil sana abi demicem" dedim.Güneş tam bişe dicekti ki avludan cırıltılar geliyordu