Teacher Styles // Harry Styles

16. zondag

P.O.V. Anna Tomlinson

"Waar ga je nu verblijven" vraagt Liz aan het ontbijt nadat ik heel het verhaal gedaan heb "Ik weet het niet, ik denk dat ik terug naar huis ga en bij mijn broer ga wonen als zijn appartement klaar is" Luke's ouders knikken. "Je weet dat je bij ons altijd welkom bent hé meid" ik lach vriendelijk. "Dank je Liz" "hoe is het trouwens met je broer" vraagt Andrew. "Goed hij is bijna klaar met zijn studies en hoopt dan ergens een eigen zaak te beginnen" antwoord ik.

"Anders nodig je hem uit vanavond, dan eten we allemaal nog eens samen en dan kunnen we Luke uitzwaaien" ik kijk Luke aan en lach lief naar hem als ik denk aan het feit dat hij over een paar uur al weg is. "Als dat voor jullie geen probleem is" "nee tuurlijk niet, Luke's broers komen ook dus hij is zeker welkom" "ik bel hem zo meteen" zeg ik vriendelijk en eet samen met Luke en zijn ouders verder.

---

"Dus dan zie ik je vanavond?" vraag ik "ik zal er zijn" "oké" zeg ik en haak in, het liefst wil ik nu met hem praten of straks maar ik ga Luke zijn laatste avond niet verpesten. "Anna ben je klaar met bellen?" vraagt Luke en komt de kamer binnen. "Ja, heb net opgehangen waarom?" hij grijnst "ik wil nog wat leuke dingen doen" lacht hij "ah zoals" lach ik. Luke pakt mijn hoofd zacht tussen zijn handen en begint me zacht te kussen. Die kus draait al snel uit op een vurige kus en voor ik het weet liggen we beide op bed...

---

"Ben! Jack!" roept Luke en meteen vliegen de drie in een groepsknuffel "onze Lucas gaat op tournee" zegt Jack "wie had dat verwacht" vult Ben hem aan. "Jha boys, ik had jullie gewaarschuwd" lacht Luke "en wie gaat er voor je meisje zorgen" zegt Ben en loopt op me af en knuffelt me "hey Ben" zeg ik vriendelijk terug "of mag ik ze hebben" lacht Jack "durf hé jij" lacht Luke "ik zou je zelfs niet willen" lach ik "oh ben ik niet goed genoeg voor mevrouw Tomlinson" lacht Jack en knuffelt me. "Jawel maar Luke is toch net iets beter" lach ik "tieners" lacht Jack.

"Ik hoorde dat je broer ook komt" zegt Ben. "Ja die komt ook" zeg ik. "Zeg eens, hoe is het eigenlijk met jullie" vraag ik "ja want veel horen we niet meer van jullie hoor" Ben vliegt om zijn nek en wrijft met zijn vuist over Luke's hoofd. "Zegt de man die voor paar maand weg gaat" "dat is iets anders" lacht hij "dat moet je dan toch eens uitleggen hoor" "jullie zullen over mij horen op tv en op de radio en op internet enzo" lacht hij en de 3 mannen, oftewel 3 jongens, beginnen met elkaar te klooien. "Ik ga jullie moeder helpen" lach ik en wandel naar de keuken.

"Kan ik ergens mee helpen Liz" vraag ik vriendelijk en pak een schort en doe die aan. "Oh dat is lief Anna, maar wil je niet bij Luke zijn?" ik lach en schud mijn hoofd "die drie jongens moeten dringend nog eens bijpraten, of wat zei doen ravotten" "ja daar heb je gelijk in" "en daarbij ik help graag" "je bent een schat Anna" ik bloos een beetje "dankje Liz, voor alles" zeg ik "jij was een moeder voor me die ik wel had maar er nooit voor me was, bij jullie heb ik echt het gevoel dat ik hier thuis hoor en jullie er altijd voor mij zullen zijn"

Liz pinkt een klein traantje weg. "Anna, je weet dat je bij ons altijd welkom bent, jij bent als een dochter voor mij en geloof me als je met 4 van die mannen samen leeft ben je blij met een meisje in huis" ik lach lief en geef Liz een knuffel. "Je bent een schat Liz" "jij ook Anna"

Niet veel later hoor ik de bel weer gaan, en vrijwel meteen hoor ik Ben en Louis luid lachen en elkaars naam schreeuwen. Die twee hebben elkaar dus duidelijk gemist. "Zo te horen kunnen we ons weer aan wat toen-wij-samen-in-de-klas-zaten verhalen verwachten" lacht Liz en ik lach mee "ik houd me al vast"

---

"De rest is er al" zegt Luke als we de grote parking oprijden. "Wow wat een bus" zeg ik en bewonder de bus die op de parking staat. Andrew parkeert de auto en we stappen met z'n allen uit. Al meteen komt er een man op ons af wie zich voorstelt als de manager van Luke, Ashton, Calum en Michael oftewel 5 seconds of summer. Naast de manager staat nog een man die Luke zijn bagage neemt en in de bus laad. "Oké, dan laat ik jou nog even afscheid nemen en over 10 minuten op de bus oké" de man zegt nog vriendelijk dag tegen iedereen en verdwijnt op de bus. Ondertussen zijn de rest van de jongens ook al bij ons komen staan en nemen we afscheid van hen.

Als ze iedereen hebben gehad komen ze bij mij aan "Anna meid, laat ze daar op school nog maar wat zien van je muziek talent hé" ik glimlach "zal ik zeker doen en laat jij Australië maar eens zien wat jij in je mars hebt" Michael lacht "daar kan je op rekenen" Michael en ik knuffelen nog en verdwijnt dan op de bus.

"Anna!" gilt Calum "Calum" zeg ik op dezelfde manier terug. "Hou je goed hé meid, en hou ons op de hoogte van wat er allemaal op school gebeurt" "zal ik doen, en voor jou ook laat ze maar eens zien wat je kan" Calum lacht en knuffelt me en stapt dan ook de bus op.

"Anna" zegt Ashton droog "Ashton" zeg ik droog terug "ja..." zegt hij ongemakkelijk "ah jongens doe nu is normaal" lacht Luke en Ashton en ik knuffelen ook "let alsjeblieft goed op Luke" zeg ik "en op jezelf natuurlijk en de rest" "zal ik doen, let jij ook goed op jezelf alsjeblieft" "komt in orde" zeg ik en Ashton glimlacht en stapt ook op de bus.

Maar nu, nu komt het lastigste. "Anna" zegt Luke "Luke" antwoord ik "ik ga je zo hard missen" zegt hij. 'Ik jou ook Luke, ik jou ook" ik voel de tranen al komen. "Oh schat niet wenen alsjeblieft" zegt Luke en trekt me in een knuffel "ik ben terug voor je het weet" het enige wat ik kan is knikken dus dat doe ik dan ook maar. "We Skypen of bellen elke dag oké" ik knik "en houd me op de hoogte van je ouders en je broer" ik knik weer "zal ik doen" "Kom tortelduifjes, schiet een beetje op want we moeten vertrekken" roept de manager.

"doe voorzichtig alsjeblief" zeg ik nog snel en Luke knikt "ik hou van je" "ik ook van jou" Luke en ik kussen elkaar nog en plots begint de bus al te rijden. "Snel!" roep ik en Luke geeft me nog een kus en rent naar de bus en springt er nog bij op en daar gaat die dan, voor paar maanden, weg, weg door heel Australië... Weg van mij. Maar het is het waard, hij gaat het maken, hij gaat het maken samen met zijn vrienden, let op mijn woorden...