Aşka Tövbekar Mezopotamya

Tü Hezal'mini.

Yeni bölüm ile sizlerleyim canlar oylama ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın canlar.

Keyifli okumalar:

Yazarın anlatımıyla:

Kadir kapıyı açıp içeriye girdiğinde karşılaştığı manzara pek iç açıcı değildi her yer elbisler fazla cesur ilk çamaşırları ve gecelikler ile doluydu.

Rosida kapı açıldığı gibi uyandı kafasını kaldırıp baktığında ise Kadir ile göz göze geldi.

Kadir hem şakınca etrafına bakıyordu hemde Rosida ya ne yapacağını ne diyeceğini bilmiyordu.

Rosida Kadir'e hayran hayran bakıyordu ki birden aklına etrafındaki ona ayit olan kıyafetler ve ilk çamaşırları geldi.

Ve o anın paniği ile Kadir'e "Kapat gözlerini çabuk!" Diye bağırdı.

Kadir Rosida bağırınca neye uğradığını şaşırdı ve hemen eleri ile gözlerini kapatıp arkasını döndü.

Roşni Rosida'nın bağırması ile korkudan uyandı ne oluyor diye etrafına bakıyordu ki Kadir'i gördü ve Roşni de çok utandı.

Kadir de utanmıştı böyle bir manzara ile karşılaşacağını hiç düşünmemişti. Utancından elini kolunu nereye koyacağını bilmiyordu.

Kadir önüe döndüğün de bu defa Roşni " Sakın arkana bakma!" Diye bağırdı.

Kadir daha fazla utandı ve kendini evden dışarıya atı hemen en iyisi ortalığı toplayan kadar dışarıda kalmam dedi Kadir.

Kadir evden çıkınca Roşni Rosida ya çemkirdi" Allah'ım bu kıza bu kadar güzelik verdin de niye kuş kadar bile akıl vermedin?!" Ver yansın etti.

Rosida zaten büyük bir utanç icersindeydi sevdiği adam çok güzel görünecem derken rezil olmuştu.

"Sus ya ölmek istiyorum zaten rezil oldum rezil" diye ver yansın ediyordu Rosida.

" İyi oldu iyi ay hayatımda bu kadar utanmadım ben ya" diye ağlamaklı bir ses tonu ile konuştu Roşni.

O Kadar bağırıp cağrıyordular ki Roşni ve Rosida Helen uykusundan uyanmıştı.

Ne oluyor diye aşağıya koşarak indi ve Rosida ve Roşni kedi köpek gibi kavga ediyorlardı ve ayni zamanda etraftaki elbisleri topluyorladı.

Helen Rosida'nın ilk çamaşırlar ve geceliklerinin gördüğü zaman ağzı iki metre açılmıştı kim bunları nasıl giyer diye.

Sonra kendi üstündeki ayıcıklı geceliğe bakınca bir tuhaf hissetmişti kendini.

"Bu çamaşırlar kimin" diye şaşkinca sordu Helen.

Rosida utanç içinde "Benim" diye bildi.

Helen sen ciddimisin dercesine bakıyordu Rosida ya" Sen ciddimisin şaka degilmi?" Dedi Helen inanmak istemiyordu.

"Yoooo şaka değil abinin aşkından kafayı yedi zaten" hem elbisleri topluyor hemde söyleniyordu Roşni

Helen kahkaha atmaya başladı Roşni doğru söylüyordu Rosida o kadar abisi Kadir ile kafayı bozmuştu ki sabah akşam Kadir diyip duruyordu.

"Ay buda gülüyor Kadir abi geldi böyle gördü burayı ben ömrü hayatımda bu kadar utanmadım ya" diye isyan ediyordu Roşni

Roşni öyle diyince Helen daha çok gülmeye başladı" Ne güzel işte Kadir abime bunları göstermek için uğraşmasın artık toplu görmüş oldu kurtuldun" diye kahkahalar atıyordu Helen.

"Heli ya rezil oldum rezil ben nasıl Kadir'imin yüzüne bakacam?" Diye konuştu Rosida ağladı agliyacaktı artık.

Kadir ise kapıda tüm konuşulanları duyordu Rosida'nın ona olan ilgisini biliyordu.