Mr Perfect (boyxboy)

5° ; Προσοχή κανίβαλοι !

«Αντε ρε Alex ! Που είσαι, το κέρατο μου ;»

Κοίταζα ανυπόμονα το τηλέφωνο που κρατούσα στο χέρι μου, ελπίζοντας να έρθει ειδοποίηση από μύνημα που να λέει «έφτασα» και ειδικά από τον έναν και μοναδικό Alex Steelman

Ήθελα τόσο πολύ να δω πως θα κατέληγε η κατάσταση

Ήταν τρεις το μεσημέρι, είχαμε φύγει εδώ και δύο ώρες...σε κανένα τέταρτο έρχεται πιστεύω

Νομίζω πως θα το σπαταλήσω για να εξηγήσω στους γονείς μου τον καλεσμένο που προσωπικά περιμένω

...

«Ναι ε ; Φυσικά θελουμε να γνωρίσουμε το παιδί Jean μου, είναι ευπρόσδεκτος» η αντίδραση της μητέρας μου δεν θα ήταν διαφορετική από αυτή

Βασικά, το περίμενα ότι δεν θα αρνηθεί αλλιώς θα είχα τρομερό άγχος όσο μιλούσα

Και ο πατέρας μου όμως δεν έφερε αντιρρήσεις, χάρηκε πιστεύω

Η έτσι έδειξε, δεν φαινόταν ψεύτικη η αντίδραση τους γενικότερα, έτσι γνώρισαν και τα παιδιά εξάλλου, τους άρεσε να κάνω φίλους.

«Το κουδούνι. Αυτός είναι αγάπη μου ;» με ρώτησε η μαμά

«Πιθανότατα...καθίστε εσείς εδώ, σας τον φέρνω αμέσως» χαμογέλασα με μια ανεξήγητη ανυπομονησία να τον δω

Προχώρησα προς την πόρτα και την άνοιξα

Δεν θα ήτανε άλλος φυσικά, κρατούσε και βιβλία μαζί με ένα τάμπλετ το οποίο θα βοηθούσε σε περαιτέρω σημειώσεις, να μαντέψω

«Γεια !» ... «Jean ; Καλησπέρα λέω, όλα καλά ;»

Έμεινα να τον κοιτάω σαν χαμένος

«Φυσικά και είναι όλα καλά, πέρασε μέσα» είπα και άνοιξα την πόρτα πιο πολύ ώστε να τον αφήσω να περάσει και σκαναρει τον χώρο

«Απίστευτο ! Είναι πολύ όμορφα διακοσμημένα τα πάντα και φυσικά το σπιτι σου είναι...» με κοίταξε «...πανέμορφο» ξεφύσηξε λιγάκι και χαμογέλασε αμήχανα

«Ελα, πέρνα στο σαλόνι, να γνωρίσεις τους γονείς μου, να πιεις κάτι και να...εε...πάμε πάνω» κατάφερα να πω και τον έπιασα από το χέρι για να τον οδηγήσω στον άγνωστο για εκείνον χώρο

Διευκρινίζω στον εαυτό μου όλο και περισσότερο πως δεν το θεωρώ παιχνίδι, θέλω να νιώθει όντως άνετα μαζί μου, ήθελα να κάνουμε παρέα και έκανα μια κίνηση

«Ελα κάθισε παιδί μου» είπε ο πατέρας μου μόλις πατησε στο σαλόνι
«Πρεπει να είσαι ο Alex, χαίρομαι που σε γνωρίζω, με λένε Evan» συστήθηκε ευγενικά και χαμογέλασα στην απλή καλοσύνη του