Mr Perfect (boyxboy)

16°; Έλα να με τρελάνεις

Τι στο καλό είχε γίνει μόλις τώρα ;

Θυμήθηκα τα πάντα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτo

Δεν μου πήρε και πολύ

«Alex...» τον σκούντησα για να ξυπνήσει μιας και κοιμόταν ήσυχα δίπλα μου

Πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν η μόνη φορά που είχα σχολείο και ξυπνούσα ήρεμος και εγώ, και φυσικά τόσο νωρίς

«Alex...ξύπνα...Alex» χάιδεψα την πλάτη του και φίλησα απαλά τον ώμο του

«Έλα πρέπει να φύγεις, να πας να ετοιμαστείς, 6 πήγε η ώρα...δεν θα προλάβουμε»

Κουνήθηκε λίγο και γύρισε να με κοιτάξει με ένα πολύ αγουροξυπνημένο βλέμμα

«Καλημέρα...» είπε αθόρυβα

«Καλημέρα» είπα και εγω
«Είσαι εντάξει; Πως κοιμήθηκες;»

«Καλά...» χαμογέλασε

«Και εγώ» είπα
«Πήγαινε στο μπάνιο αν θες να πλυθείς, να αλλάξεις...»

«Εντάξει» είπε και σηκώθηκε

Μάζεψε τα ρούχα του από το πάτωμα, με κοίταξε κάπως αμήχανα και πήγε στο μπάνιο του δωματίου μου

Χαμογέλασα πάλι και πήγα από πίσω του για να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου

Αυτό το χαμόγελο είχε ζωγραφιστεί στα χείλη μου και δεν μπορούσα να το καταλάβω με τίποτα ούτε βέβαια να το εξηγήσω

Είχα σχολείο σε μιάμιση ώρα
Πως γίνεται να είμαι τόσο χαρούμενος ;

Αναρωτιόμουν συνέχεια

Για τους πολύ πλούσιους γονείς μου, παρεμπιπτόντως, ο μήνας έχει εννιά, παλιά θυμάμαι πήγαιναν στην δουλειά, στην εταιρεία δηλαδή, από τα χαράματα. Τέτοια ώρα περίπου...τώρα πάνε κατά τις δέκα, χαίρονται τον ύπνο τους με λίγα λόγια ενώ εγώ πρέπει να πάω σχολείο

Εγώ αυτό το λέω τύχη, όχι σαν εμένα που σηκώνομαι πριν καν λαλήσει ο πετινός

[...]

Ο Alex, είχε φύγει εδώ και πολλή ώρα
Είχε πάει σπίτι του να ετοιμαστεί κανονικά, να μαζέψει τα πράγματά του για να πάμε μαζί στο σχολείο

Εγώ βρισκόμουν ήδη εκεί όμως, είχα μόλις περάσει το πρώτο από τα έξι στάδια της κόλασης κάθε ημέρας

Ο Alex δεν ήρθε μαζί μου

Στα διαλείμματα δεν έλεγε να σταματήσει έτσι και αλλιώς
Τα κορίτσια εννοώ...