3.5

666 40 56
                                    

''Kesinlikle lahmacuncuya gitmeliyiz. Ay vazgeçtim iskender yiyelim. Gerçi sen pizzada seviyorsun. Bana fark etmez sen ne diyorsun?''

Yol boyu bana hiçbir şey söylemeyen Alen'i sorularımla darlamıştım. Ne yapayım merak ediyordum.

''Eveeet geldik.'' Sesini duyduğum an kafamı kaldırıp geldiğimiz yere baktım. Burası bizim mahalleydi. Daha doğrusu küçükken yaşadığımız mahalle...

Yol boyu nasıl fark etmemiştim acaba?

Yolu izlemediğin için olabilir...

''Neden geldik ki şimdi buraya?''

Sorumu cevaplamadan arabadan inip benim tarafıma gelmişti. Onun açmasını beklemeden bende kapımı açıp indim. Elimi tutup yürümeye başlamıştı. Biraz ilerledikten sonra durdu ve bana döndü.

''Mahalleyi hatırlıyorsun zaten sana burayı gezdirmeye getirmedim. Buradaki anılarımızı gezdirmeye geldim. Bu kaldırımda ilk defa sana sarılmıştım. Ağlıyordun çünkü mahalledeki çocuklar seni futbola almamıştı. O günün ertesi günü abinle beraber o çocukları dövmüştük. Tabi küçük olduğumuz için biz de dayak yemiştik.'' Kesinlikle küçük oldukları içindir... Çocukları hatırlıyordum bizden büyüklerdi. Daha sonra biraz daha yürüdükten sonra tekrar durdu.

''Burada seninle ilk futbol maçımızı yapmıştık. Her ne kadar seni üzmek istemesem de söz konusu futbol olduğu için yenmiştim seni.''

''Hatırlıyorum şerefsiz. Beni düşürmüştün bir de unutur muyum?'' İkimizde gülüyorduk.

Eliyle ileriyi gösterip bana döndü, ''Orada ilk kavgamızı etmiştik. Sen Arden'i daha çok seviyorum diye trip atmıştın. Ulan abinin neyini seveyim? Alin sevsin onu.'' Artık gülüşüm artmıştı.

''Bir tane Selim lavuğu vardı hatırlıyor musun?'' Lavuk demesiyle gözlerimi devirdim. Hatırlıyorum anlamında kafamı salladım ve ona bakmaya devam ettim.

''Sizin merdivenlerde sana çıkma teklifi etmişti. Gözlerine baka baka seni sevdiğini söylemişti. Ertesi günde onu dövmüştüm ama keşke o da beni dövseydi. Ona vuruyordum ama kendime vurmak istiyordum. Benim yapamadığımı o yapmıştı çünkü. Salak gibi korkuyordum o zamanlar.'' Sol elini yumruk yapmış sıkıyordu. Sağ elimle tuttum ve karşısına geçtim.

''Ama şimdi buradayım. Hem de sevgilin olarak.''

BUR-DA-YIZ

''Şimdi bizim eski evin önünde bu mahalleye yeni bir anı daha eklemek istiyorum. Bizim eve doğru yürüyelim mi?'' Şaşırmıştım kafamı salladım tekrardan. Onların evi köşeyi döndükten sonraydı. Çok yürümemize gerek kalmamıştı ama daha dönmeden Alen gözlerime bir bandaj bağladı. Ellerimi etrafımda dolaştırarak onu bulduktan sonra yönlendirmesiyle yürümeye devam ettim.

''Hayatımdaki bir sürü 'İyi ki'nin sahibisin. Bende bu iyi kileri daha da çoğaltmak istiyorum,'' dedikten sonra gözlerimdeki bandajı çözüp binayı görmemi sağlamıştı. Her tarafı süslemişti ışıklar, çiçekler... Giriş katın camında ise ışıklarla 'Benimle evlenir misin?' yazıyordu. Şaşkınlıkla arkama dönmüştüm. Tek dizinin üzerine eğilmiş bana bakıyordu. ''Bence denize süt dökersek balıklar zehirlenmez. Ne diyeceğimi kaç kere prova yaptım ama senin karşında hepsini unutuyorum. Alin... Ömrüme Necip Abi olur musun?'' Ağlıyordum.

RESMEN EVLİLİK TEKLİFİ ALMIŞTIM.

Yorum yapamıyordum. Şaşkındım, ağlıyordum, mutluydum... Kafamı aşağı yukarı hızla salladım. ''EVET EVET'' Zıplıyordum olduğum yerde. Ayağa kalkıp yüzüğü parmağıma taktıktan sonra beni kucağına alıp döndürmeye başladı. Biraz sonra beni yere indirdi. Ellerini yanaklarıma koyup ''İyi ki.'' dedi ve dudaklarıma bir öpücük bıraktı.

''Küçükken seni öptüğüm yerdi. Alen... Ben seni hak edecek ne yaptım?'' diyerek ona sarıldım tekrardan.

''Birazdan instagrama fotoğraf atacağım. Altına da 'SHE SAİD YES' yazacağım.'' dediğine kahkaha atarak gülmüştüm.

''Ciddi misin Alen?''

''Merih Abi gibi gizli evlenirsem bizim yorumlarımıza da yazarlar 'Ama evlisiiin' diye.''

''Sevgilim bunun başka türlü de açıklaması var. Neden illa she said yes?'' Bunları konuşurken arabaya doğru yürüyorduk.

''En büyük hayalim o benim ya.''

''Of neyse bırak,'' dedikten sonra elini elimden itmiştim ve parmağımdaki yüzüğe bakıyordum. ''Ay ben resmen evleniyorum ya. SEVDİĞİM ADAMLA HEM DE.''

Gerçekten seni bu yarım aklınla alan bulduk ya çok şükür.

Alen'de bana güldükten sonra arabaya bindi ve eve sürmeye başladı.

Aslında bu yoktu. BAKIN BU CİDDEN YOKTU ÖYLE BİR İÇİMDEN GELDİ.

Kitabı kaldırdım şimdi geri yüklüyorum biraz bölüm depolayayım dedim...

Doğum günümde finali atarım belki :)))

Kesinatarım.

Kitaba doğum günümde başlayıp doğum günümde bitirecek olmam...

Asla böyle olmadı. Bölümde depolamadım. Çok mükemmel bir insanım ya

Ofsayt Hocam -Texting- (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin