The Element Seeker

05, De Onverwachte Ontdekking

Met een van de vele boeken stevig in zijn handen verliet Finn de bibliotheek. De avondzon wierp een warme gloed over het dorp terwijl hij zijn weg vervolgde, zijn gedachten nog steeds vol over de dingen die hij had gelezen.

Zijn stappen waren ongehaast terwijl hij het pad volgde, zijn blik op de vergezichten voor hem gericht. Zo diep was hij in gedachten verzonken dat hij niet opmerkte dat hij recht op iemand af liep. Met een onverwachte botsing verloor Finn bijna zijn grip op het boek, maar hij herstelde zich snel en keek op om zijn excuses aan te bieden.

"Sorry, dat was helemaal mijn fout," verontschuldigde Finn zich, terwijl hij de persoon aankeek tegen wie hij was gebotst.

De jongen voor hem had donkerblauwe ogen die fonkelden. Zijn gezicht was omlijst door donker haar en er was iets aan hem dat Finn intrigeerde. De jongen glimlachte lichtjes en schudde zijn hoofd.

"Geen probleem, ik had ook beter moeten opletten." antwoordde hij met een vriendelijke toon.

Finn glimlachte terug en merkte op dat de jongen zijn blik op het boek in Finn's handen liet vallen. Er was een twinkeling van herkenning in zijn ogen toen hij het boek bestudeerde.

"Dat is een interessant boek dat je daar hebt," zei de jongen, zijn nieuwsgierigheid duidelijk zichtbaar.

Finn knikte instemmend. "Ja, het bevat oude legendes en profetieën. Ik ben op zoek naar meer informatie."

De jongen's ogen lichtten op. "Interessant. Ik ben Kai, en ik ben een fervent liefhebber van oude geschriften en mysteries." "Oh, ik ben Finn. Wat vertelt de voorkant van het boek je dan al?"

Kai glimlachte mysterieus. "Nou, de titel is duidelijk, maar het intrigeert me vooral vanwege de afbeeldingen op de boekomslag. Het zijn de elementen, wat laat zien dat het boek gaat over waarschijnlijk oude geschriften, mythes, verhalen en legendes."

Finn was sprakeloos. Hij had niet verwacht dat een vreemdeling in staat zou zijn om zoveel inzicht uit het boek te halen. Maar alles wat hij zei kwam van de titel en de boekomslag.

Terwijl hij een stap wilde zetten, schoot er plotseling een pijnscheut door zijn hoofd. Hij hield zijn hand tegen zijn slaap en kneep zijn ogen stijf dicht.

"Hey, gaat het wel?" vroeg Kai bezorgd.

Finn knikte, zijn hoofd bonzend van de pijn. "Ja, het gaat wel. Ik denk dat het gewoon een beetje hoofdpijn is."

Plotseling glipte het boek uit zijn handen en viel met een doffe klap op de grond. Kai bukte zich meteen om het op te rapen en keek bezorgd naar Finn.

"Je ziet er niet al te best uit," merkte Kai op. "Misschien moet je wat rust nemen."

Finn wreef over zijn voorhoofd en forceerde een glimlach. "Ik denk dat je gelijk hebt. Bedankt, Kai."

Kai haalde een briefje uit zijn zak en stopte het in het boek voordat hij het teruggaf. Finn keek er met een tikkeltje verbazing naar, maar het voelde net alsof er ping-pong gespeeld werd in zijn hoofd. "Kom je alleen thuis? Veilig bedoel ik?" "Ja het lukt wel, geen probleem." 

Kai's telefoon ging af. "Sorry, ik moet even opnemen. Ik hoop dat ik je nog tegen kom." verontschuldigde Kai zich tegen Finn terwijl hij op het gesprek antwoordde. Hij liep een stukje door en bleef toen staan. Finn draaide zich om en begon zijn weg.