Prolog

258 5 9
                                        

Pochylona czcionka oznacza, że rozmawiają po angielsku.

。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚゚・✿.。

Siedziałam w swoim pokoju i słuchałam jednej z moich ulubionych piosenek australijskiego zespołu, Chase Atlantic. Muzyka była głośno, prawie na maksa, była mi potrzebna, bo inaczej nie zabrałabym się za sprzątanie. Trzeba było w końcu posprzątać pokój, bo niedługo są święta. Nie wiem, co z moim bratem, bo nie daje na razie żadnych oznak życia. Na każde święta udało mu się przyjeżdżać, ale teraz trochę w to zwątpiłam.

Kiedy śpiewałam fragmenty ich piosenki przy okazji robiąc jakieś ruchy mój wzrok padł na otwarte drzwi pokoju. Przez chwilę nie wiedziałam, czy to czasem nie sen. Zdałam sobie sprawę, że to jednak rzeczywistość i że właśnie w drzwiach do mojego pokoju stoi mój starszy brat. Zapomniałam o muzyce i pobiegłam do brata, który czekał już z otwartymi ramionami. Kiedy chciałam coś powiedzieć, najpierw podeszłam do telefonu, aby ściszyć muzykę.

- Wróciłeś... - Miałam łzy w oczach. Nie widziałam się z nim jakieś dwa lata. Miał dużo pracy i mimo tego, że widziałam go na ekranie to i tak to nie to samo, co na żywo.

- Zostaję na pół roku. - Powiedział, a ja jeszcze mocniej się do niego przytuliłam.

- Trochę mało, ale zawsze coś. - Cieszyłam się, że tu jest, więc nie chciałam zawracać sobie głowy, tym na ile zostaje.

Byliśmy rodzeństwem, które było zupełnymi przeciwieństwami, ale zarazem byliśmy tacy sami. Po tej chwili, Joshua zaczął mi pomagać w sprzątaniu. Zmieniłam playlistę na piosenki Seventeen, które znaliśmy na pamięć. Chciałam żeby ta chwila trwała wiecznie, ale w pewnym momencie nie miałam już siły na nic, bo cały dzień sprzątałam. Miałam dużo rzeczy, które udało mi się przekazać do różnych fundacji dla dzieci. Cały dzień jeździłam z bratem do domów dziecka lub na jakieś zbiórki, których teraz przed świętami jest dużo.

Po tym dniu rzuciłam się zmęczona na kanapę w salonie, bo chciałam spędzić jeszcze trochę czasu z rodziną. Mimo, że jutro będę miała na to dużo czasu to jednak zostałam w salonie, gdzie chwilę później zasnęłam.

。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚゚・✿.。

Nikt się tego nie spodziewał, że napiszę książkę o Seventeen. Nawet ja, ale zbyt nudzi mi się teraz w życiu, żeby tego nie wstawić.

❤Miłego czytania❤

I Don't Understand But I Luv U || Xu MinghaoWhere stories live. Discover now