ADANA'da HAYAT

*39*

MURAT'tan...

Eşyalarını toplayan Kübra'yı çaktırmadan izliyordum.

Çantasını omzuna astığında

"Yürüyecek misin ?"
Diye sordum.

"Evet"

Gülümseyerek
"Araba ile gidelim ıslanırsın"
Dedim

Arabaya binmeyeceğini biliyordum sadece onu deniyordum. O ise hiç düşünmeden.

"Olmaz"
Dedi

Başımı sallayarak bende yerimden kalktım.

"En azından hırkanın fermuarını çek ve şapkasını tak çok ıslanma"
Dedim

Sanırım bu koruma iç güdüsüydü.
Dediğimi yaptığında yine gülümsedim. Beraber kütüphaneden çıktığımızda.

"İyi günler"
Diyerek yanımdan ayrıldı.

Hayrandım bu kıza bazen çocuk gibi şımarabiliyordu ama çoğu zaman prenses gibi süzülüyordu.

Arabaya binip çalıştırdım. Onun yanından geçmek doğru olmazdı rahatsız olabilirdi. O yüzden başka bir yoldan ilerlemeye başladım. Bir ara fırın pastane karışımı bir yerden taş kadayıfı aldım yeni dökmüşlerdi.

Kadayıf benim için muhteşem bir lezzetti tabi başta tel kadayıf vardı.
Sanırım kadayıfı sadece Kübra ve aileme değişirdim.
Mahlasımın soyadının kadayıf olmasıda bundan dolayı.

Eve gidene kadar bir kaç tane yemiştim ama daha fazla yemem lazımdı hem evdekiler hemde Kübralara ikram etmek istiyordum.

Eve geldiğimde arabayı garaja park ettim. Bizim kata çıktığımda zili çalıp bekledim.

Annem kapıyı açınca eve girdim elimdeki poşeti ona verdikten sonra odama geçtim ve üstümü değiştirdim. Ellerimi yıkadıktan sonra koşarak mutfağa gittim.
Tezgahın üstünde duran kutuyu açıp içinden bir tane taş kadayıfı aldım.

Birden annemin enseme geçirdiği tokat ile irkildim.

"Çatal kullan diye kaç defa söyleyeceğim hem ellerini yıkadın mı ?"

Ağzım dolu olduğu için kafamı salladım. Lokmamı yuttuğumda

"Anne senin komşuyada götürsene bundan yememişlerdir belkide"
Dedim

"Doğru söylüyorsun"

Annem yeni bir tabak çıkarıp maşa ile içine kadayıflardan koydu. Başına yazmasını taktığında evden çıktı.
Kapıyı açık bırakmıştı.

Belki Kübra çıkar diye gizliden onların kapısına bakıyordum ama öyle olmamıştı.

Annesi açtığında hemen geri çekildim.
Mutfağa gidip kadayıfdan bir tane daha yedim.

Kübra'dan....

Annem elinde tabak ile mutfağa geri geldiğinde oda sofraya oturdu.

Tabakta gördüğüm kadayıflar ile gülümsedim.

"Neriman'ın oğlu almış taze taze dedi"

Miraç KADAYIF

Şaka gibi adam

Ama sinirde bozucu geçmişte olan şeyler şimdi o kadar kızmıyorum yinede bazen çok gıcık sinir bozucu geliyor.

Şu an ona karşı değişen düşüncelerim yüzünden tatlıdan yememeye karar verdim.

Yemeklerimiz bitirdikten sonra babamlar tatlıdan yemeye başladı.

"Güzelmiş ,taze gerçekten"

"Evet güzel baya"

"Anne arada bizde alalım bundan"

Sanki bana inat övüyorlarmış gibime geliyordu.

"Baba çok mu lezzetli ?"

"Evet sen niye yemiyorsun ?"

Çatalıma bir tane batırıp

"Tadına bakayım bari"
Dedim

Ağzıma dağılan lezzetli tat hayran olmama sebep oldu.

Abarttıkları kadar varmış.
Verdiğim kararı boş verip tatlıdan yemeye başladım.

Sofrayı toparladıktan sonra tezimin üstünde biraz çalıştım sonrada.

Yarın için eşyalarımı hazırlayıp yattım.

Sabah namazına uyandıktan sonra sıcak su ile abdest aldım.
Namazımı kıldıktan sonra bir kaç sayfa kuran okudum.
Ama sonra uyuyamadım.

Okul için hazırlanmam gerek vakitte rutin işlerimi halledip üstümü değiştirdim.

Çantamı alıp ayakkabılarım ile dış kapıya çıktım. Gördüğüm görüntü ile gülmeye başladım.

Murat abi ağzında kadayıf ile ayakkabılarını giymeye çalışıyordu.

Hızlıca bende ayakkabılarımı giydiğimde o bağcıklarını bağlayıp doğruldu.

Kadayıfı ısırıp bana cidi bakışlar gönderdi.

Kapıyı kapattığımda oda ağzındaki lokmayı bitirmişti.

"Neye gülüyorsun?"

Bende ciddi bir hal alıp.

"Sana gülüyorum Murat abi sende kendi halini görsen gülerdin ama bir daha gülmem"

Diyerek asansöre yöneldim. Asansörü çağırdığımda oda arkamdaydı.

"Ne kadar kibirli bir kız"
Dediğini duydum
Asansöre binerken

"Bazı insanlara karşı kibirli olmak daha iyi oluyor. Size olmam gerektiği gibi"

Asansör aşağı inerken bir şey demedi ama bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

Ben asansörden indiğimde oda -1 e indi.
Durağa doğru ilerlerken arabası yanımdan hızla geçti.
Trip atıyordu mübarek.