Moje More/Arda Güler

7

Bu bölümde olucak maçların tarihini ben kendim uydurdum bunu dikkate alarak okursanız sevinirim

Flashback 2 Hafta önce

"Yönetim deneme süreci istemiş.Kabul etmişler.Erkek takımı hocasıda seni bu sezonun haftaya olan ilk Galatasaray derbisinde denemek görmek istiyor"

İçimden ne gibi bir duygu geçiriceğimi bilmiyordum.

Sevinç?Heyecan?Gerginlik?Şaşkınlık?

Ağzımdan sadece merak ettiğim birkaç kelime çıkabilmişti.

"Hocam iyide neden böyle riskli bir maçta deneme süreci istemişler"

Hoca bilmiyorum dercesine omuzlarını kaldırıp indirdi.Tamam teşekkürler hocam diyip çıkıcakken hoca bir şey daha söyledi.

"Ve bu haftaki maçta kadrodasın Alina"

İçim kıpır kıpır olmuştu.Son birkaç maçtır oynayamıyordum çünkü.

"Teşekkür ederim hocam"

"Rica ederim Alina bunların hepsi sana bağlı,çıkabilirsin başka bir şey yok"

"Peki hocam yinede teşekkürler tekrardan"

~

Alina:

Kadrodaymışım bir dahaki maçç
Veee daha ne varr

Çağrı:
Neyy

İki hafta sonraki Galatasaray derbisinde deneme süreci olucakk
Çok mutluyum
Eğer iyi bir iş başarırsam hayallerimi gerçekleştirebiliriim

Çok güzel bir haber
Güzelim benim bir işim var daha sonra yazarım tekrar

Tamamdır baysss

Görüşürüzz

Alina mesaja ❤️ ifadesini bıraktı

Çağrı tesadüfen tanışıp birkaç haftadır konuştuğum tatlı bir çocuktu.

Hoşlanıyor muydum yoksa sadece duygularımı paylaşmak için konuştuğun biri miydi karar veremiyorum.İkisi de aynı kapıya çıkıyor gibi aslında ama kafam hala çok karışık.

Flashback finish

İçimdeki heyecanla yanıp tutuşurken hatadan saçlarımı kaçıncıya bağladığımı sayamaz olmuştum.

"Tamam yeter bu oldu yeter tamam tamam"

Aynada son kez kendime baktım ve derin bir nefes alıp olduğum soyunma odasından çıktım.

Maçtan önce son taktikleri konuşmak için diğerlerinin olduğu soyunma odasının kapısını tıklayıp içeri girdim.

İlk 11de değildim fakat maça alınıcağımı zaten biliyordum.

Taktikler konuşulduktan sonra sahaya çıkıldı.
Yedek kulübesinde oturmuş pür dikkat maçı
izlerken Atilla abinin direkten dönen kafa vuruşuyla hepimiz ayaklanıp geri oturmuştuk.

İlk yarı 0-0 bitmişti.İkinci yarı geldiğinde-heyecandan ilk yarı iki saat gibi gelmişti- Mert abi oyundan çıkıp onun yerine ben girmiştim.

"Bismillahirahmanirrahim"

İkinci yarı düdüğü çaldığında top bizde başlamıştı.Bana atılan pas ile önümün boş olmasından yararlanarak koşmaya başladım. Ceza sahasının içine girdiğimde topa var gücümle vurmuştum fakat Fernando abi topu çıkarmıştı seken topa koşup Ferdi abi vurunca gol olmuştu.

Koşarak üstüne atladığımda gülüşüp tekrar oyuna dönmüştük.

-

90 dakikanın bitmesine 4 dakika kalmıştı.

Ellerimi dizlerime yaslayıp soluklandım.Karşo takımdan Kerem abi köşe vuruşunu kullanıcaktı.Düdük çalınıp topa vurulunca birinin kafayla vurmasıyla birlikte top direkten yere sekmişti.Hızlıca kayıp topu uzaklaştırmak isterken sol tarafımdan biri daha kaymıştı.

O an vücudumda hissettiğim acı ile nefesimin kesildiği hissettim.Birkaç saniye içinde sadece çalan düdüğün sesi vardı.
Sesimi çıkarabildiğimde sadece acı dolu bir çığlık attım.Sonra bidaha.Ve bidaha.

Etrafımda bağıranlar,sağlık görevlisine seslenenler ve daha bir çoğu.Kafamın içinde hepsi sadece yankılanıyordu.

Hareket edemiyordum veya konuşamıyordum sadece acı dolu inlemelerim vardı.

"Alina gözlerini açık tut tamam mı sakın kapatma"

"Ambulans çağırın!"

—

Ölmedim be yaşırem

Arkadaşlar insta grubunda olanlar bilir ben birkaç aya kadar böyle bir olay yaşadım.Dövüş sporu yapıyorum ve maç esnasında rakibin kıvrık dizinin üstüne düşüp ciddi bir sakatlık yaşadım.Haftalarca yürüyemedim fizik tedavi gördüm sürekli ki hala görmeye devam ediyorum.

Yani aslında bu bölüm normalde böyle değil mutlu bir sonra bitiyordu ama benim psikoloji izin vermedi dedim kurgu yazıyorsam madem niye kendi hayatıma uyarlamıyorum :)