Bol acılı, Ayrılık, Çaresizlik, Hüzün Dolu bir Bölüm Bizi Bekliyor..
Daha fazla uzatmadan Sizleri bölümle Baş başa bırakıyorum♡
Bir yandan şarkı dinlerken Okuyun lütfen!
...
MADRİGAL~NE ZAMANDIR SENDEYİM
Herkesin bir Sona ihtiyacı vardır, Yeniden başlamak için..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
°°°
Hep bir başlangıcı olmayan yollara sürüklenmemek için çok uğraşmıştım..
Fakat nerden bilebilirdim ki, başlangıcı belli olmayan bir yolda kendimi kaybedeceğimi..
O yolların dikenli telleri ayağıma batmaya devam ediyor,Dizlerimi kanatıyor. belki bazen acıyla k Kıvranıyordum..
Lakin o yoldan yürümeye devam etmesem, Yaralı dizlerimle birlikte örselenmiş ruhumuda o yörüngede Kaybederdim..
Şimdi Bu yolda karşıma çıkan her bir engeli Canımı yaka yaka kabullenmek Zorundaydım..
Kanayan yaralarıma yeni yaraların oluşmasına izin vermek zorundaydim..
Adam yamanın attığı yumruklarla yere çakılırken, yamanın gizlemeye çalıştığı fakat benim gözümden kaçmayan bir şey vardı..
Yamanın uçak düşerken yaptığı kaza sonucunda kanayan dikişleri beyaz tişörtunden Ortaya çıkarken..
Adam daha fazla dayak yememek adına Zorlukla ayağa kalkmıştı. "Bu iş burda bitmedi! Rüyayı sizden Alıcam! O güne kadar Mutlu hayatınızın keyfini çıkarın!"
Hızla yanımızdan koşarak ayrılan adamın bile söylediği tehtitler umrumda olmamıştı..
Çünkü tam şuan Yamanın kanayan yarası onu ayakta durmaya zorluyordu..
Yamana doğru yaklaşıp Korkuyla tişörtundeki kanlara bakıyordum "İyi misin ? Dikişlerin atmış olabilir!" Sesimdeki endişeye engel olamıyordum.
Yamanın bir anda bakışları Bana dönerken göz göze gelmemiz Aklıma şuan geliyor olacak ki elim ayağıma karışmış bir haldeydi..
Bakışlarını gözlerimden Çekip tişörtünden akan kanlara indirmişti. "İyiyim, Asıl sen iyi misin ?" Sesindeki sınırlı tondan anlamış olmam gerekirken bana sinirliydi. Sakinleşmek adına derin nefesler çekiyordu içine.
