ကြၽန္ေတာ္ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ေနမိတယ္ ep(11)
'ပင္မ႐ြာ' သို႔အရန္ေရာက္ေနတာတစ္ပတ္ပင္ရွိေခ်ၿပီ။ ကိုေသြးကလည္း႐ြာသားႀကီးလုံးလုံးျဖစ္ကာၿမိဳ႕ကအလုပ္ေတြကစိတ္ပူစရာမရွိတာမို႔တစ္လေလာက္ေနျဖစ္မည္ဟုဦးေသြးေမာင္ကိုေျပာတာ အရန္ၾကားရသည္။ အရန္ကေရာ...ကိုေသြးရွိေနသမွ် ပင္မ႐ြာတြင္သူအေနၿမဲလိမ့္မည္။ ကိုေသြးႏွင့္အတူေနခ်င္ေသာ္လည္းကိုယ္ကအိမ္ေျခမဲ့တစ္ေယာက္ပုံစံေပါက္ေနသည္၊ ကိုေသြး၏အနားတြင္ခိုကပ္၍လည္းမေနခ်င္ပါ။ ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ဆိုတာကလည္းဘယ္နည္းနဲ႕မွမျဖစ္ ျပန္မိခဲ့ရင္ဒယ္ဒီသတ္လို႔ေသလိမ့္မည္။
ျမန္မာျပည္အေငြ႕သက္ကားပ်င္းေျခာက္ေျခာက္နိုင္လွသည္၊ သို႔ေသာ္သဘာ၀၏ရနံ႕ကစိတ္ကို႐ႊင္ျမဴးေစျပန္သည္။ သစ္႐ြက္ေျခာက္ေတြေႂကြသည္၊ေလေအးေတြတိုက္လွ်င္အလိုလိုၿပဳံးမိသည္၊ မိုး႐ြာၿပီးလို႔တိတ္သြားတဲ့ေျမသင္းရနံ႕မ်ားကိုလည္းသေဘာက်မိျပန္သည္။ သူ႕အလိုလိုေပါက္ေရာက္ေနတတ္သည့္ျမက္ခင္းမ်ားကပင္လွေနသလိုလို။ ထိုမွ်သာမကေသးေဘးနားတြင္ရွိေနေပးသည့္ ကိုေသြးေၾကာင့္အရာရာပိုလွသည္။
နိုင္ငံရပ္ျခားမွာဆိုလွ်င္အခုခ်ိန္ရာသီဥတုကေအးေသာဘက္ကိုသာေရာက္လိမ့္မည္။ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ျဖင့္ဆယ့္ႏွစ္ရာသီလုံးပူသည္ဟုကိုေသြးကေျပာျပဖူးသည္။ တစ္ေန႕တစ္ေန႕သူ႕မွာလုပ္စရာမရွိ တစ္ခါကယာထဲသြားေသာ္လည္းျဖဴသည့္အသားညိုခ်င္လာသျဖင့္ကိုေသြးကပိတ္ပင္တားဆီးေတာ့သည္။ သူကလည္းကိုေသြးစကားကိုနားေထာင္သည္၊ေနာက္ေန႕ေတြမသြားေတာ့။
"အရန္ ပ်င္းေနၿပီလား"
သူ႕မွာၿငီးျငဴဖို႔အေတြးေတာင္ခဏမွ်သာခံသည္။ ကိုေသြး ကသူ႕နားအခ်ိန္ျပည့္ရွိေနေပးၿပီးအၿမဲဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္သည္။ ျမန္မာအစားစာမ်ိဳးစုံကိုေကြၽးတတ္သည္၊စိတ္ရွည္လက္ရွည္အၿမဲရွင္းျပတတ္သည္။ ေတာ႐ြာရဲ႕အလွပေတြ၊ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြကိုေသြးသိသမွ်ဗဟုသုတတိုင္းကိုေျပာျပကာအၿမဲစကားေဖာင္ဖြဲ႕တတ္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္းသူ႕မွာ ကိုေသြးရွိေသာပင္မ႐ြာကိုမခြဲနိုင္မခြာနိုင္ျဖစ္ေနရျခင္းေပ။
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုချစ်နေမိတယ်(ongoing)
Non-FictionHello everyone,🍁 ဒီ fictionလေးကအေးအေးငြိမ့်ငြိမ့်လေးနဲ့ ရေးသွားဖို့ရှိပါတယ်... မုန်တိုင်းနည်းပါမယ်... ကျေးလက်ရဲ့သဘာ၀အငွေ့သက်တွေပါမယ်... သာမန်မဟုတ်တဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကြားက ကြီးမားတဲ့ချစ်ခြင်းတရားနှင့်အတူရင်မဆိုင်ရဲဘဲစိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှုလေးတွေပါမယ်...
