Flying Gulls Never Land [BL Novel]

12- Mandalina

.
.
.

Bay Liu, sorgulanmak üzere götürüldü ve Sheng Min Ou da hukuk firmasını temsil etmek üzere ayrıldı. Daha sonra dikiş almak için hastaneye kadar bana eşlik eden Wu Yi ile gittik.

Neyse ki, dirseğimden yaralandığım ve kışın soğuğu çöktüğü için, uzun kolluların altına sakladığımda kesik fark edilmeyecekti. Aksi takdirde, annem yarayı görseydi, onu nasıl aldığıma dair kesinlikle bazı çılgın tahminler yapardı.

"Neyse ki bugün buradaydınız Bay Lu, aksi takdirde işlerin nasıl biteceğini bilmiyorum." Wu Yi beni eve göndermeyi teklif etti ve arabada benimle konuştu, "Laoshi de tam zamanında geri geldi, gerçekten tüm olay talihsizlikti."

Arka koltuğa oturup bileğimi kıvırdım. Bandajlar biraz fazla sıkı olsa da kolumu hareket ettirmeme engel olmadı.

"Ona öğretmenin diyorsun, yani onun öğrencisi misin?"

“Hayır, hayır, ona 'Laoshi' diyorum ama eğitim anlamında bir öğretmenden farklı. Mei Teng'de Laoshi'nin asistanı olarak çalışıyordum ve o bana pek çok şey öğretti. Saygı duyduğum bir kıdemli olarak, ona saygımdan 'Laoshi' demeyi seçtim. İki ay önce, Laoshi'nin Mei Teng'den ayrılmaya karar verdiğini duyduktan sonra ona birlikte ayrılmayı teklif ettim. İsteksiz olacağından korktum ama sonunda hemen kabul etti.” Gülümsedi ve devam etti, "Laoshi'nin bana olan güvenine çok minnettarım."

İnceleme aynasının yansımasıyla, genç adamın ifadesinin parlak olduğunu görebiliyordum.Sanki önüne çıkan hiçbir şeye kolayca yenilmeyecekmiş gibi, tutkulu ve özverili bir karaktere sahip biri gibi görünüyordu. Sheng Min Ou'dan çarpıcı biçimde farklı bir kişilikti.

Sırtımı koltuğa yasladım, tüm kaslarımı gevşettim ve uzun bir nefes verdim.

"O halde... iyiliğini istiyor olmalı."

Dönüş yollarında biraz sıkışıklık vardı ve yorgunluk dalgaları üzerime çökerken derin bir uykuya yenik düştüm. Tekrar uyandığımda araba çoktan apartmanımın önünde durmuştu.