3

2.1K 53 3
                                    

Taxi bekliyordum 1 saatte ama hepsi doluydu.Gerizekyalı polis yüzünden arabamda hastanede kalmıştı telefonumda.Gece olmak üzereydi.Telefonum yoktu hastanede unuttmuştum o yüzden saatı bilmiyordum.Yanıma son model güzel bir araba durdu ve camı açtı.

"Sen hala bura ne yapıyorsun?"Sesinden anlamışım ama emin olmak için yüzüne baktım.Ve yine o polisi gördüm karşımda.

"Gördüğün gibi hala taxi bekliyorum polis senin yüzünden!"

"Gel bırakayım seni."

"Az önce beni bir daha görmek istemediği söylüyordun."

"Gece gece seni burada bırakamam.Hem benim yüzümden olduğunu söylüyorsun bin hadi seninle ugraşamam."

Önce tereddüt etsemde sonra polis olduğunu hatırlayınca bindim.Nereye gideceğimizi sormadı sadece gidiyordu.Yol boyu hiç konuşmadık ve hastaneye gelmiştik.Keşke eve gitseydim şimdi yorgun yorgun araba kullanmam lazım.

"Geldik insene Naz!"
Naz mı ismimi söylediğimi hatırlamıyorum.

"Naz?"

"Bazen polis olduğumu unutuyorsun."

"Pff polisin anladık kendini bir bok zanetme!"

"Düzün konuş karşında 10 yıllık arkadaşın durmuyor."

"Çok özür dilerim polis bey aFfedin beni lÜtFen." Dedim ve arabadan indim kapıyı sert bir şekilde çarptım.

Oda arkamdan indi ve birlikte hastaneye girdik ama ben kendi odama doğru oda başka tarafa gitti.

Odama girdim telefonumu ve çantamı alıp çıktım.Arabama binip evime gelmiştim sonunda.

Evime girip kendimi yatağıma attım.Biraz telefonumda takılıp tam uykuya dalıcaktım ki  yan daireden birşey kırılma ve birşeyler atılma sesleri duydum son olarakta iki kez silah sesi duydum.

Çok korkmuştum ama yaralı olabilr diye gidip bakacaktım.Elime bıçak aldım.Koridora çıktım ve yan dairenin kapısınin açık olduğunu gördüm.Kapıyı yavaşça  ittim.Kapının çıkardığı büyük bir ses ile irkmiştim. İçeriye doğru ilerlerken Evin eşyalı olduğunu gördüm.Ne zaman ve kim taşınmıştı buraya?

Salona girince yerde üç ölü veya baygin adam gördüm.Tam adamlar yaşıyor mu diye bakacakken arkamdan adım sesleri duydum ve arkamı dönüp bıçağı o tarafa doğru tuttum.Karanlıktı hiç birşey göremiyordum.Korkudan gözlerimi kapadım ve dua ettim. Önümde birinin durduğu hissede biliyordum.Gözlerimi açtım ve önünde yüzünü karanlıktan göremediğim ama elinde silah tutuğunu gördüğüm biri duruyordu.aKorkudan bıçak elimden düştü ben geriye doğru gitmeye başladım.

Silahı indirmişti ve üstüme gelmeye başladı ben geri geriye doğru giderken yerde yatan bir cesede takılıp yere düşmüştüm.Kafam masanın kenarına çarpmıştı.Canım açıldığı için ve korkudan ağzımdan inleme sesi çıkmıştı.Ayaklarımı kendime çekip kafamı üstüne koyup ağlamaya başladım...

Yanıma geldiğini hissetmiştim korkuyordum hemde çok.Tam önüme geçip yanıma eğildi.

"Korkma polisim ben sana zarar gelmicek."
Bu ses,bu koku çok tanıdık geldi ani bir şekilde kafamı kaldırım ve onu karşıma gördüm o polis.Rafleks olarak hem rahatmediğim için hemde onu gördüğüm için polise sarıldım.Sarılınca oda korkmamam için geri sarıldı.

O ise sadece "Naz?!" Diyebilmişti

Kafamı omuzuma koymak isteyince omuzlunuzdan vurulduğunu fark ettim.Hızlı bir şekilde geri çekildim.

"Vurulmuşsun!"

"Önemli birşey yok."

"Nasıl yok kurşun hala içinde mi?"

"Evet-"

"Acil hastaneye gitmen lazım polis!"

"Hastaneye gerek yok!"

"Burada bekle hemen geliyorum."
Oradan çıktım ve kendi evime girip pansuman kutusunu ve anahtarlarımı alıp kapımı kitledim ve yine yan daireye girdim.

Polis koltuğa oturmuş beni bekliyordu.

"Naz gerek yok!"

"İşimi yapıyorum polis."
Vurulmamış olan omuzlundan onu ittim koltuğa yatması için ama hareket ettiremedim.

"Niye ittiriyon?"

"Yatarmısın polis!"
koltuğa yattı bende yanına oturdum.

"Bayıltıcam şimdi yoksa canın çok acıyacak."
Elimdeki iğneyi tuttu.

"Bayıltma!"

"İyi sen bilirsin."

Pansumana başlamıştım omuzuna yaklaştım bana baktığını hissettim ve ona döndüm.Şu an yakındık baya.Bi anda arkamızdan bi ses geldi.

"Ooo biz yanlış zamanda geldik heralde."
Arkama döndüğümde iki iri yari adam gördüm.

Polis tam kalkacaktı ki ben ona engel oldum ve geri yatırdım.Önce bana baksada sonradan arkamızdakilerine dönüp

"Ne sarmalıyorsunuz oğlum hadi alın şunları." Yerde yatan adamları işaret etti.İkiside emri bekliyormuş gibi adamları aldılar.Ben ise Pansumana devam ettim

"Canın acımıyor mu?" Diye sordum çünkü onun yerinde başkası olsaydı çığlık atardı en kötüsü acıdan bayılırdı ama o çok rahat çok profesyonel bir şekilde yatıyordu.

"Alışkının ben doktor sen işini yap."

Yeni komuşum PolisTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon