Revenge (Düzenleniyor)

21.bölüm.

Bu evrende adını
sayıklayıp duruyorum...
Artık yalnız kalmama gerek yok...
Benim evrenim sensin!!!!
Bts"Heartbeat"

"Seokjin"
Dediğinde tüm bedenime bir titreme geldi bunun neden olduğu hakkında bir fikrim yoktu,bu aralar ona karşı garip şekilde hisler besliyorum ,kalbim onu her defa gördüğünde yerinden çıkacakmış gibiydi, nefesimin daladığını ve tüm vücudum titrediğini hissediyordum.

Aşağıdaki yakınlaşmamızda kalbimin sesini duyucak diye ödüm kopuyordu ta ki gözlerine dikkatlice bakıncaya dek o an siyah harelerinden tanımıştım.

Yanından ayrıldığımdan beri babamın ölümüyle bir ilgisi olmaması için dua ediyordum ama o gece ordaydı.

Babamın odasına giren o muydu değil miydi,bilmiyorum ama istediği zaman okulda her yere girecek olan biri neden gizlice gece yarı orada bulunsun ki,kendi düşüncelerimin içinde boğulmuşken.

Yonginin sesiyle daldığım düşüncelerimden çıktım.

"Ne olduğunu anlatmak mısın,bunu nerden buldun?hem ayrıca neden rengin atmış"dedi tek nefeste ona anlatmalımıydım tam emin değildim anlatmazsamda bir çözüm yolu bulamazdım.

Bana en yakın koltuğa oturduğumda dirsekleri mi dizlerime yaslayıp kafamı ellerimin arasına alarak gözlerimi kapattım.

Biraz kendimi toparlamak istiyordum. Gerçekten de yorulmuştum kime  güvenip kime güvenmemem gerekiyordu.

Artık her şeyi bırakıp yalnızca normal kızlar gibi yaşamak istiyordum çok mu şey istiyorum anlamıyorum ki neden benim her kes gibi normal bir hayatım olmamıştı.

Yonginin tekrar seslenmesiyle kafamı yasladığım yerden kaldırıp ona baktım.

Anlatmam için beklentiyle yüzüme bakıyordu evet anlatmalıydım. Çünkü oda bildiği her şeyi bana anlatıcağına söz vermişti.

Gözlerimi bir kaç saniyelik bana bakan gözlerine çıkarıp sonra yere dikerek her şeyi ona anlatmaya başladım ben her ağzımı açıp konuştuğumda kaşları biraz daha çatılıyordu.

Her şeyi söyledikten sonra ona baktım koltuğa yaslanmış çenesini sıvazlıyordu.

"Ondan şüphelendiğini anlıyorum ama bu pek mantıklı değil O gece orada olması onu suçlu yapmaz, anlıyor musun?"
aniden sert sesiyle konuşunca tüm dikkatimi ona yönelttim.
"Suçlu olduğunu söylemedim ama masum olduğunu da kanıtlayamazsın Bir insan gece yarısı bir amacı olmadan ne yapabilir ki o oda da?"
Sorumu düşünüyormuş gibi yaptı, sonra biraz öne doğru eğildi.

Bak Sol ah, seni anlıyorum, burada kimseye güvenemezsin çünkü herkesin babanın ölümüyle bir ilgisi olabilir,ama herkese bu şekilde bakarsan gerçek suçluyu bulamazsın. biraz empati kur. Herhangi bir suçlunun kendini ifşa etmek isteyeceğini mi sanıyorsun? Seokjin suçlu olsaydı babanı öldürse bile seni ortadan kaldırması inan ki fazla sürmezdi. Senin bu konuda olan düşüncelerin onun çıkarına olmuyor."

Aslında bu konuda haklıydı masanın üzerindeki kolyeyi alıb cebime attım ve Yongiye bakarak.

"Ne yapıcaz peki babamı öldüren her kimse beni neden ortadan kaldırmıyor, araştırma yapma mı izliyor sadece?."dedim oysa biraz sıkıntılı bir şekilde bana baktı.

"Kim olduğu hakkında en küçük bir fikrim yok ama bu adam her kimse sana ihtiyacı olduğu kesin onun için zamanı gelinceye kadar ortalıklarda dolanmana izin veriyor "

"Ayrıca hâlâ onlara zarar verecek bir kanıt yok elimizde belkide bu yüzden harekete geçmiyor dur."diye devam etti.

Düşünmeden edemiyordum bana ne gibi iytiyacı ola bilirki bunu yapan kimse içeriden biriydi büyük ihtimalle, düşüncelerimi dışarıdan söyleyerek onu yanltladım.