KURTLARIN EFSANELERİ (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 72

İŞTE YENİ BÖLÜM KARŞINIZDA.UMARIM BEĞENİYORSUNUZDUR.YORUMLARINIZIN HEPSİNİ OKUYORUM.YİNE YORUM YAPMAYI VE OY VERMEYİ UNUTMAYIN.EMİN OLUN YORUMLARINIZ BİLE HİKAYEYE YÖN VERİYOR.İYİ OKUMALAR !!

'En büyük dostluklar 100 yıl geçse bile bozulmazlar'

GİZEM

Gözlerimi hafifçe araladım.. Anlaşılan sabah olmuştu. Dün gece geç saate kadar Esila,Derek ve Kerem i beklemiştim. Ama gelmemişlerdi.. Sonunda dayanamamıştım ve uyuya kalmıştım. Dün gece ne yaptıklarını çok merak ediyordum. Ve öğrenmek için Esila yı kenara sıkıştıracaktım. Saate baktığımda okula gitmek için 1 saatim kaldığını gördüm. Hemen yataktan kalktım. Üzerimi giyindim ve saçlarımı taradım. Dağınık iğrenç durduklarını fark edince toplamaya karar verdim ve saçımı at kuyruğu yaptım. Sonra biraz makyaj yaptıktan sonra odadan çıktım. Aşağıya inerken Derek ın odasına da uğradım ama oda boştu. Hatta yatak hiç bozulmamıştı bile. Bu biraz moralimi bozmuştu. Demek ki dün gece eve gelmemişlerdi. Ne yapmışlardı ki bu kadar önemli.? Daha da önemlisi benden gizli..

Hemen merdivenlerden aşağıya indim.Tam o sırada babamlar evden çıkıyorlardı.Peter beni görünce gülümsedi..

PETER:Günaydın kuzucuk..

GİZEM:Günaydın Peter..Esila nerede?

CHARLIE:Mutfakta..Seni bekliyor..

GİZEM:Diğerleri?

PETER:Onlar çoktan çıktılar..Esila seni bekledi.Bence çabuk ol..

GİZEM:Hemen gideyim o zaman..Size de güle güle..Akşam görüşürüz..

Peter ve Charlie nin yanağına sıcak birer öpücük kondurdum ve onlarla vedalaşıp mutfağa geçtim.Esila mutfakta oturmuş kahvesini yudumluyordu.Birde bir dergi okuyordu.

GİZEM:Günaydın!

ESİLA:Sanada günaydın..

Esila gözlerini dergiden bir dakika bile ayırmadı.Bana bakmıyorduda.Anlaşılan bir şeyler dönüyordu.Geçip masaya oturdum.Öylece Esila ya bakıyordum.

GİZEM:Dün gece eve gelmediniz..

ESİLA:Mekanda takıldık..

GİZEM:Neden öyle hemen evden çıktınız ve beni yanınıza almadınız?

Esila kahve dolu bardağından bir yudum daha aldı.Hala bana bakmıyordu.Yalan söylese bile anlayamayacaktım.Çünkü o çok iyi yalan söylüyordu.Ve asla pot kırmıyordu.

ESİLA:Kerem in saçmalıkları işte..Öyle Andrew falan diyince öfkelenmiş sana.O yüzden getirmedi seni..

GİZEM:Sadece bu kadar mı?

ESİLA:Evet..Hadi çabuk yap kahvaltını da gidelim artık..

Ayağımı yere ritim tutturacak şekilde vuruyordum.Buda benim şu anda sinirlenmeye başladığımı gösteriyordu.Yalan söylüyordu eminim.Başka bir şeyler vardı.Ama ne?Benden saklıyorlardı.Ama ne saklıyorlardı?Bunu öğrenmeliydim.İştah falan kalmamıştı bende.Masadan kalktım.

GİZEM:Ben bir şey yemeyeceğim..Hadi gidelim..

Esila şaşkın gözlerle beni süzerken mutfaktan çıktım.Lanet olsun!Neden bana bir şey söyelmiyorlardı?Bu beni deli ediyordu.Evden de çıktım ve hemen geçip Esila nın arabasına oturdum.Kollarımı göğsümde birleştirdim ve Esila yı beklemeye başladım.Aradan bir kaç saniye geçmişti ki arabanın kapısı açıldı ve şoför koltuğuna biri geçti.Ama Esila değildi..Jacop?

GİZEM:Jacop?Burada ne işin var?

JACOP:Seni okula ben getireceğim..

GİZEM:Ama neden Esila nerede?