အခြေ‌အနေပေါ်မူတည်ပြီး ကွာရှင်းကြမယ်

Chapter 37.1

Chapter 37.1

ရိုစီနာ သည် နံရံတွင် ချိတ်ဆွဲထားသည့် မီးအိမ်ကို ဆွဲကာ အခန်းထဲသို့ လျှောက်သွားကြည့်သည်။ အချိန်တွေ ရပ်တန့်သွားသလိုပင်၊ခေတ်မမီတော့သည့် ပစ္စည်းတွေက မပျက်မစီးဘဲ ကျန်ရှိနေသည်။ သစ်သားစားပွဲဘေးတွင် စာအုပ်စင်တစ်ခုရှိပြီး တင်းကျပ်စွာ ထုပ်ပိုးထားသော စာအုပ်များသည် စာရွက်ဟောင်းနံ့ တသောသောနှင့် စီရီထားသည်။ အခန်းက သိပ်မကျယ်တာကြောင့် ပရိဘောဂကလည်း နည်းပါးသည်။

သူမသည် အဖေဖြစ်သူ ဘ၀တစ်လျှောက်လုံး အသုံးပြုခဲ့သော အရာများကို ကြည့်ရင်း လက်နှင့်ပွတ်ကြည့်လိုက်သည်။ထိုအခါ ဖုန်တွေ ထူထပ်နေတာကို တွေ့ရသဖြင့် သူမ ဖုန်ကို အရင်ဆုံး ရှင်းရတော့မည် ဖြစ်သည်။

ထို့နောက် သူမသည် ပြတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ပြီး ဖုန်တွေကို သုတ်လိုက်၏။အတန်ကြာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးသည့်အခါ ကုလားထိုင်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ထိုင်လိုက်သည်။သူမ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်းက အဖေဖြစ်သူ၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသလိုပင်။ သူတစ်ပါးအပေါ် သဘောထားကြီးပြီး ချိုမြိန်လွန်းလှသော ဖခင်၏ ပုံစံသည် သူမ မျက်စိထဲ ပေါ်လာတော့သည်။

သူသည် ရာနီယာ နှင့် သူမကိုခွဲခြားမှုမရှိဘဲ အတူတူ ချစ်ခဲ့သည်။ သူ ဘယ်လောက်ပင် အလုပ်များများ၊သူမနှင့် အတူတူလမ်းလျှောက်ပေးတတ်သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် သူမ၏ အမှတ်တရများအကြောင်းတွေးနေရင်း ပိတ်ထားသော အံဆွဲတစ်ခုကို သတိထားမိသွားရသည်။သူမလည်း အံဆွဲကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ဟောင်း၊ စာအိတ်တစ်ခုနှင့် မှိန်ဖျော့နေသော ပုံတူပန်းချီကား တစ်ချပ်ကို တွေ့ရသည်။

ရိုစီနာ သည် ပုံတူကို ပထမဆုံး ကြည့်လိုက်ရာ သူမ နှင့် တူသော အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် အနည်းငယ် ပြုံးထားပုံကို တွေ့ရ၏။

"ဒါ ဘယ်သူလဲ..."

သူမ အရင်က ထိုအမျိုးသမီးကို မမြင်ဖူးပေ။သူမသည် ထိုအမျိုးသမီး၏ ကောက်နေသော အနီရောင်ဖျော့ဖျော့ဆံပင်နှင့် နီညိုရောင် မျက်လုံးများကို စိုက်ကြည့်ရင်း ဒိုင်ယာရီကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဒိုင်ယာရီ၏ မျက်နှာဖုံးတွင် 'ဖီလီယန် အက်စတာရော့' ဟူသော အမည်ကို ရေးသားထားသည်။