Aşk gezimiz/Το ταξίδι μας στην αγάπη.

Δεν μετανιώνω.

Δ-στις γυναίκες της ζωής μου.
Α-στην οικογένεια μας.
Τσούγκρισαν τα ποτήρια τους ενώ καθρεφτίζονταν στα πρόσωπα τους τα πιο όμορφα χαμόγελα. Φλέρταραν συνεχώς με τα μάτια τους,
άρχισαν το δείπνο τους.
Έλαμπαν τα μάτια τους γιατί παρόλο την κούραση απέκτησαν το μωράκι που τόσο λαχταρούσαν.
Α-ξέρεις τι διάβασα;
Δ-τι;
Α-πως τα μωράκια που γεννιούνται μετά από μία ατυχία..πες το όπως θέλεις..μέσα μία οικογένεια χαρακτηρίζονται και ως ουράνια τόξα..γιατί μετά την βροχή.
Δ-έρχεται το ουράνιο τόξο..
Συμπλήρωσε την φράση της ενώ δεν μπορούσε να μην χαμογελάσει όπως και εκείνη.
Άφησε για λίγο κάτω το πιρούνι του και το χέρι του άγγιξε το δικό της αρχίζοντας να της το χαϊδεύει.
Δ-εύχομαι η μικρούλα μας να σου μοιάζει..αληθεια σου λέω..αν και από όσο νομίζω..ήδη σου μοιάζει..είναι μία μικρογραφία σου..πανέμορφη μου.
Τα μάτια τους έλαμπαν από την αγάπη που υπήρχε διάχυτη στην ατμόσφαιρα ανάμεσα τους.
Τελείωσαν το φαγητό τους.
Η Άννα επέλεξε να βάλει τα πιάτα το πλυντήριο και ο Δημήτρης έβαλε ένα δίσκο στο πικαπ ενώ παράλληλα την κοιτούσε για να μην το καταλάβει. Έβαλε το «Δεν Μετανιώνω.»
Κατευθύνθηκε προς την κουζίνα και όταν η Άννα έκλεισε το πλυντήριο χώθηκε στην αγκαλιά του.
Α-αυτό..το αφιερώνεις κάπου;
Τον ρώτησε κοιτάζοντας τον γλυκά.
Ο Δημήτρης έγνεψε καταφατικά και ύστερα της απάντησε.
Δ-σε εμάς αγάπη μου..
Α-τελικά είστε πολύ ρομαντικός κύριε Μαρκέτο μου.
Δ-δεν πρόκειται ποτέ να μετανιώσω που σε αγαπάω πανέμορφη μου..φώτισες την ζωή μου και της έδωσες νόημα..
Α-και εσύ στην δική μου..θέλω να το ξέρεις..και να μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό..
Δ-δεν θα το ξεχάσω..
Αντάλλαξαν ένα γλυκό φιλί στα χείλη.
Κρατούσε ο ένας το πρόσωπο του άλλου τόσο απαλά. Το τραγούδι συνέχιζε να παίζει.
Ήταν η στιγμή τους.
Αυτό που είχαν που τα έκανε όλα τόσο μοναδικά.
Ακόμα και το γεγονός ότι τους διέκοψε το κλάμα της μικρούλας τους που μόλις είχε ξυπνήσει.
Α-είστε έτοιμος κύριε Μαρκέτο να την κάνουμε μπάνιο;
Δ-σαν έτοιμος από καιρό.
Είπε κοιτάζοντας την πονηρά όπως και εκείνη.
Α-να σε δω.
Καθώς την κοιτούσε δάγκωσε το κάτω χείλος και εκείνη γέλασε. Κατευθύνθηκαν προς το δωμάτιο τους όπου η μικρή τους πριγκίπισσα μόλις είχε ξυπνήσει.
Η Άννα την πήρε αγκαλιά και άρχισε να την κουνάει ελαφρώς για να την ηρεμήσει ενώ μαζί της στο δωμάτιο βρισκόταν και ο Δημήτρης που τις χάζευε καθώς για εκείνον ήταν ο,τι πιο πολύτιμο στην ζωή του.
Α-θα ετοιμάσεις το μπάνιο της;
Δ-ναι..φυσικά.
Την χάιδευε και εκείνος στο σωματάκι της και προσπαθούσαν να την ηρεμήσουν.
Α-αυτή τώρα πεινάει.
Θα την ταΐσω..και σε λίγο θα έρθουμε.
Δ-εντάξει αγάπη μου.
Της απάντησε έχοντας ένα γλυκό μικρό μειδίαμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του.
Δ-σας περιμένω.
Α-περίμενε περίμενε.
Ο Δημήτρης στάθηκε στην πόρτα.
Α-μπορείς να βάλεις το τραγούδι της..και να μας κλείσεις την πόρτα;
Του το ζήτησε πολύ ευγενικά που δεν μπορούσε ειλικρινά να της αρνηθεί ενώ της αποκρίθηκε έχοντας στο πρόσωπο του ένα φωτεινό χαμόγελο.
Δ-φυσικά αγάπη μου.
Η Άννα μιλούσε στην μικρή ώστε να την ηρεμήσει ενώ άρχισε να την ξεντύνει για να την κάνουν μπάνιο.
Α-τώρα αγάπη μου..θα βάλει ο μπαμπάς το τραγούδι μας..θα φας..και θα πάμε μετά να κάνουμε μπανάκι..ναι μωρό μου;..
Η μικρή την κοιτούσε με τεράστια προσοχή.
Είχε ανοίξει διάπλατα τα ματάκια της και την έβλεπε, την άκουγε.
Ήταν τόσο στοργική με την κορούλα τους.
Ο Δημήτρης καθώς έκλεινε τα πάντα από το δωμάτιο τους τις χάζευε.
Ένιωθε πως η καρδιά του πλημμύριζε από αγάπη εξαιτίας τους. Κάθε φορά που τις κοιτούσε έδινε μία υπόσχεση στον εαυτό του.
Να μην τις αφήσει ποτέ μόνες τους.
Αυτό είχε σκοπό να κάνει, για όλη του την ζωή.
Έβαλε το τραγούδι της μικρής και ύστερα πήγε κοντά τους στο κρεβάτι.
Δ-κοριτσάκι μου..μικρό πλασματάκι..είσαι ίδια
η μαμά..το ξέρεις;
Είπε καθώς την χάιδευε στο κεφαλάκι της και
η μικρή τον κοιτούσε στα μάτια με μεγάλη προσοχή προσπαθώντας να βγάλει διάφορους ήχους.
Η Άννα τους χάζευε.
Την κρατούσε στην αγκαλιά της.
Γελούσαν μέχρι και τα μάτια της,
καθώς τους κοιτούσε.
Άρχισε η μικρή να κάνει διάφορες κινήσεις νευρικές με τα χεράκια της και τα έσφιγγε βάζοντας τα στο στόμα της.
Α-μάλλον κάποια όντως πείνασε.
Αποκρίθηκε κοιτάζοντας το μικρό τους θαύμα που κρατούσε στην αγκαλιά της.
Α-πείνασες καρδούλα μου;
Την ρώτησε βλέποντας τις αντιδράσεις της μικρής ενώ άρχισε να την θηλάζει.
Δ-τελικά όντως πεινούσε..
Α-και από ότι φαίνεται..πολύ.
Τα μάτια τους οριακά δεν έβγαζαν καρδούλες από το πως κοιτούσαν ο ένας στον άλλον και ύστερα την μικρούλα τους.
Δ-πάω να ετοιμάσω το μπάνιο της μικρής μας πριγκίπισσας.
Α-εντάξει.
Αντάλλαξαν ένα γλυκό φιλί στα χείλη.
Α-Σ'αγαπάω..
Δ-και εγώ..
Πήγε στο μπάνιο να ετοιμάσει τα απαραίτητα που χρειάζονταν ενώ έκλεισε την πόρτα πίσω τους.
Το τραγούδι τους έπαιζε από πίσω ενώ η μικρή συνέχιζε να τρώει.
Η Άννα δεν μπορούσε να σταματήσει να την χαζεύει. Φώτιζε το πρόσωπο της καθώς την κοιτούσε και της μιλούσε.
Α-αγάπη μου εσύ..Σ'αγαπάω.
Είχε χαλαρώσει τόσο πολύ η ζουζούνα τους ενώ μετά από λίγο η Άννα άρχισε να της τραγουδάει κάποια κομμάτια του τραγουδιού.
Α-Ο Άγγελος μου..ο άνθρωπος μου..ο θάνατος μου..εσύ..ο Άγγελος..μου..ναι καρδούλα μου..εσύ είσαι..φατσούλα μου μικρή.
Δεν μπορούσε να σταματήσει να χαμογελάει ενώ όταν η μικρή δεν ήθελε άλλο, την βοήθησε να ρευτεί κάνοντας παράλληλα βόλτες στο δωμάτιο τους.
Την χάιδευε στο σωματάκι της.
Την φιλούσε στο κεφαλάκι της.
Το μωράκι τους έκανε όλους τους ήχους που βγάζουν τα νεογέννητα με την ίδια της να χαμογελάει μέσα από την ψυχή της στο άκουσμα τους.
Μετά από λίγο χτύπησε την πόρτα ο Δημήτρης.
Δ-είστε έτοιμες;
Α-ναι.
Του απάντησε ενώ βλέποντας την πραγματικά ευτυχισμένη δεν μπορούσε να μην χαμογελάσει και εκείνος.
Δ-να..την πάρω;
Α-τα ετοίμασες όλα;
Δ-δεν με εμπιστεύεσαι;..Σοβαρά τώρα;
Α-πλάκα σου κάνω..έλα.
Την πήρε ο Δημήτρης αγκαλιά,
την φίλησε στο κεφαλάκι της.
Την κρατούσε τόσο προσεκτικά και κατευθύνθηκε προς το μπάνιο.
Η Άννα έκλεισε το τραγούδι τους όπως και την πόρτα πίσω της και τους ακολούθησε.
Α-θέλεις να την κάνεις εσύ μπάνιο;
Δ-Αννιώ μου..φοβάσαι;
Την ρώτησε καθώς κοιτούσε τα μάτια της.
Α-φοβάμαι μην μου πέσει..είναι πολύ μικρούλα ακόμα..
Δ-θα το κάνουμε μαζί..εντάξει;..
Η Άννα έγνεψε καταφατικά και στηριζόταν επάνω του. Ο Δημήτρης είχε διαβάσει και είχε ψάξει τα πάντα από όταν η Άννα ήταν ακόμα έγκυος.
Ήξερε τα πάντα και εξακολουθούσε να διαβάζει σχετικά με τα μωρά.
Ήθελε να είναι ο καλύτερος μπαμπάς για την κόρη τους και ο άνθρωπος που θα μπορούσε να βασιστεί
η γυναίκα του για τα πάντα και τα κατάφερε.
Δεν είναι πως του φαινόταν εύκολο αλλά κάποιος έπρεπε να είναι ο πιο ψύχραιμος στην κάθε κατάσταση που αντιμετώπιζαν.
Δεν της το έδειξε πως φοβόταν.
Στο κάτω κάτω ήταν και μια ευκαιρία να αποκτήσει ένα παραπάνω δέσιμο με την μικρούλα τους.
Την κρατούσε στην αγκαλιά του και πήρε της έβαλε μια πετσετουλα στο σωματάκι της και ζήτησε από την Άννα να του ανοίξει την βρύση προς το ζεστό.
Όπως και έκανε.
Κοίταξε η ίδια της να δει αν είναι στην σωστή θερμοκρασία και αφού σιγουρεύτηκαν άρχισε ο Δημήτρης να βρέχει με το ένα χέρι του το κεφαλάκι της μικρής. Ήταν τόσο ήρεμη και συνεργάσιμη καθώς προσπαθούσε να επεξεργαστεί τι γινόταν.
Η Άννα πραγματικά είχε λιώσει καθώς τους κοιτούσε.
Α-της αρέσει!..
Του αποκρίθηκε καθώς χαμογελούσε και φώτιζε ολόκληρο το δωμάτιο.
Ο Δημήτρης χαμογέλασε και εκείνος καθώς την κοίταξε ενώ δεν μπορούσε να μην το διαπιστώσει και ο ίδιος του.
Δ-σου αρέσει μικρούλα μου;..Είναι καλό το νερό;..
Το μωράκι προσπαθούσε να βγάλει ήχους ενώ παράλληλα είχε ηρεμήσει με το νερό,
φαινόταν στο βλέμμα και στις εκφράσεις της.
Ζήτησε από την Άννα να του βάλει λίγο σαμπουάν στο χέρι του ώστε να μπορεί να της σαπουνίσει τα μαλλάκια. Η αντίδραση της μπεμπούλας τους ήταν τόσο αστεία που απλά γέλασαν.
Ήταν σαν να ένιωσε κάποια μορφή ανακούφισης. Δεν κατάλαβαν τι ήταν όμως τα βλέμματα τους συναντήθηκαν και γέλασαν.
Ενώ συνέχισαν να πειράζουν το πλασματάκι τους.
Α-τι είναι ζουζούνι μου;..Σου αρέσει το νεράκι;..
Είσαι καθαρή τώρα;..Ναι;..
Ο Δημήτρης γέλασε καθώς κοίταξε την γυναίκα του. Από ευτυχία όμως όχι για να την πειράξει όπως συνήθως.
Α-είσαι στην αγκαλιά του μπαμπά..καρδούλα μου;..Ναι;..Ναι..ψυχούλα μου..ματάκια μου.
Έβλεπε τον άνθρωπο που αγαπούσε περισσότερο από τον καθένα να νιώθει ασφάλεια και να δίνει τόση αγάπη στο πλασματάκι που δημιούργησαν που δεν μπορούσε να περιγράψει όσα αισθανόταν.
Μόνο να χαμογελάσει μπορούσε.
Η μικρούλα τους λάτρεψε το πρώτο της μπάνιο ενώ την πήρε αγκαλιά η Άννα και πήγε να την ντύσει στο δωμάτιο τους όσο εκείνος έβαζε τα πάντα στην θέση τους.
Της έκανε μασάζ με ένα λαδάκι ειδικό για μωράκια και διάφορες κρέμες που έπρεπε πριν της βάλει τα ρουχαλάκια της, την άλλαξε, της φόρεσε ένα απαλό κίτρινο φορμάκι και ύστερα την πήρε αγκαλιά.
Κάθισαν στο κρεβάτι τους μαζί.
Την τάιζε και την χάιδευε συνεχώς.
Η μικρή κοιμήθηκε στην αγκαλιά της.
Εκείνη την στιγμή μπήκε ο Δημήτρης μετά από ένα τηλεφώνημα που είχε τελειώσει σχετικά με την δουλειά του.
Δ-κοιμήθηκε;
Η Άννα του έγνεψε καταφατικά ενώ εκείνος τις πλησίασε.
Α-μπορείς να την αφήσεις στο κρεβατάκι της;
Της χαμογέλασε και η μικρούλα τους άλλαξε χέρια με προσοχή ώστε να μην ξυπνήσει με τον Δημήτρη να την αφήνει στο λίκνο της και να την χαϊδεύει στο σωματάκι της.
Δ-ηρέμησε ψυχούλα μου..εδώ είμαστε..
Αφού βεβαιώθηκε πως ήταν εντάξει πλησίασε την Άννα, κάθισε δίπλα της και την πήρε στην αγκαλιά του. Την φίλησε τρυφερά στο μέτωπο και κάθισαν έτσι για αρκετή ώρα.
Α-Δημήτρη μου..σ'αγαπάω..
Του εξομολογήθηκε ενώ παράλληλα τον κοιτούσε μέσα στα μάτια όπως και εκείνος.
Δ-εγώ σε λατρεύω..πανέμορφη μου..
Την φίλησε ξανά ενώ η Άννα κατάφερε μετά από λίγη να κοιμηθεί στην αγκαλιά του καθώς την χάιδευε.
Συγχρονίστηκε η ανάσα του με την δική της και κοιμήθηκε.
Έτσι κατέληξαν για ακόμα μία φορά και όπως κάθε βράδυ από τότε που γύρισαν στο σπίτι τους αφότου γεννήθηκε η μικρή τους πριγκίπισσα,
να κοιμούνται αγκαλιά.
Όπως πάντα γιατί ο ένας ήταν το σπίτι του άλλου. Αυτό που ήθελαν περισσότερο. Η ασφάλεια τους.