KÖRDÜĞÜM

Üzülmedin Mi?

Keyifli Okumalar🤍

"Defne, çabuk kalk kızım işe geç kaldın." Annemin bağırması ile yaptığım yerden irkilerek kalktım.

"Ne! Saat kaç?" Panikle ayağa kalkıp lavaboya ilerledim.

"Dokuz, ayrıca sen alarm kurmadın mı kızım?"

"Kurdum ama dün çok geç yattım o yüzden duymadım herhalde, neyse ben üstümü giyip çıkarım sen beni düşünme anne." Elimi yüzümü yıkayıp dolabın önüne geçtim.

Üzerime beyaz dar bir tişört, altıma da siyah kot şort giyinip aşağı indim.

Acele ile çantamı alıp kapıya doğru ilerledim.

"Anne hadi ben çıktım anca yetişirim zaten."

"Kızım iki lokma birşey yeseydin ya hiç olmadı ki böyle."

"İş yerinde atıştırırım birşeyler anne merak etme sen." Diğer ayakkabımı da giyinip kapıyı açtım.

Koşar adımlar ile yürürken abimleri bakkalın önünde gördüm.

"Günaydın beyler."El sallayıp gidecekken Aras abimin sesi ile ona döndüm.

"Hayırdır Defne ne bu acele?"Aras abimin sesi ile ona döndüm.

"İşe çok geç kaldım Aras abi akşam görüşürüz."

"Ee ben bırakırım arabayla gel." Hay Allah razı olsun en sevdiğim abim.

O arabasına ilerlerken ben de peşinden koştum.Hızlıca ön kapıyı açıp içeri atladım.

"Çok mu geç kaldın?"

"Baya bir geç kaldım aşırı hızlı sür."Kafasını tamam anlamında salladı.

"Emniyet kemerini tak." En nefret ettiğim şey ya of.

O kadar hızlı sürmüştü ki yirmi dakikada gittiğim yolu on dakikada gitmiştik.

"Allah ne muradın varsa versin en sevdiğim abim" Yağcılık yapmayı çok sevdiğimi söylemiş miydim?

Arkama dönüp baktığımda ise otuz iki diş sırıttığını gördüm.

***

İş o kadar yorucu geçmişti ki ayağımı kaldırıp diğer tarafa koyacak halim yoktu. Bunların üstüne sabah patrondan azar yemiştim. Hayır yani ne olacak geç kaldıysam? Alt tarafı uyudum.

Şükür ki otobüs çok dolu değildi de oturup gelebilmiştim.

Mahallede yürürken Zeyno'yu gördüm. Alt mahallenin kızları ile konuşuyordular.Hemen yanlarına gittim.

"Ayy Defnoşum gelmiş." Zeyno hızlıca ayağa kalkıp bana sarıldı.

"Hoşbuldum Zeynep de ne konuşuyorsunuz siz?" Boş kalan Zeyno'nun yanına geçtim.

"Bugün akşam bizim mahalle ve alt mahalle maç yapacakmış onu konuşuyorduk." Ayça heyecanlı heyecanlı anlattı.

Aman ne güzel tam da bu yorgunluğun üstüne çok güzel oldu.

"Gideriz değil mi Defne?" Zeynep konuşunca başımı ona çevirdim.

"Bilmiyorum Zeyno bugün aşırı yoruldum işte ayaklarım koptu, belki gelmem yani." Dedim.

"Ya Defne lütfen gel abimler maç yapacak hem sensiz olur mu hiç?" Üzgün üzgün söyleyince kıyamadım.

"İyi o zaman ben eve geçip bir duş alayım sonra bakkalın önünde buluşalım, olur mu?" Ayağa kalktım.