The Promise Breaker - a sequel to Love Language

24

Gavi POV
"Goed je weer te zien," glimlach ik als ik de deur voor Laura open doe. "Hetzelfde," glimlacht ze. "Het spijt me dat ik geen tijd voor je heb gehad. Elisa was hier veel," zeg ik zacht. De brunette haalt haar schouders op. "Dat ben ik nu wel gewend, toch?"

Ik besluit hier niet op in te gaan. Ze hangt haar jas aan de kapstok en bergt haar schoenen op in de schoenen kast. Ik loop door naar de keuken en schenk een kopje thee voor haar in. "Heb je nog plannen deze week?" vraag ik aan haar.

"Niet zo veel. Morgen heb ik de hele dag opnames met Pedri en Alejandro," vertelt ze. "Oh? Wat gaan jullie opnemen?" vraag ik. "Ik moet een krachttraining met hen doen," lacht ze. Ik grinnik. "Dat word waarschijnlijk mijn dood."

"Jij kan dat wel," zeg ik en ik geef haar het kopje. "Dankjewel," glimlacht Laura en ze geeft me een kusje. Haar zachte lippen heb ik gemist.

"Ga jij nog wat leuks doen?" vraagt ze dan. "Ik heb overmorgen een première waar ik met Elisa naar toe ga," zeg ik een beetje ongemakkelijk. "Leuk. Waarvan?" vraagt Laura. "Geen idee. Een nieuwe film geloof ik. Zij is uitgenodigd en ik ben plus one," zeg ik. De brunette knikt en ik pak het kopje uit haar handen en zet het op het keukeneiland neer. Dan sla ik mijn armen om haar heen.

"Ik heb je knuffels gemist," zeg ik als ik mijn hoofd in haar schouder duw. Ik ga met mijn lippen naar haar nek en geef kleine kusjes. "Ik jou ook," zegt ze. Ik pak haar hand vast en trek haar mee richting de trap naar boven.

~~

"Gavi?! Ben je boven?" hoor ik ineens de stem van Aurora. "Shit, mijn familie is er," zeg ik tegen Laura. Ze kijkt me verschrikt aan en weet niet zo goed wat ze moet doen. Beiden liggen we in bed. Ze staat op en pakt al haar kleding bij elkaar. "En nu?" vraagt ze zacht als er voetstappen dichterbij klinken.

"Duik onder het bed," zeg ik. Ze knikt en gaat met al haar spullen onder mijn bed liggen. Direct daarna zwaait de deur open en komt mijn zus de kamer in. "Hier ben je. Waarom lig je in bed?" vraagt ze met opgetrokken wenkbrauw. "Ik u-uhm.." stotter ik. "Het stinkt hier ook. Doe eens een raam open," zegt ze en ze loopt naar mijn raam en schuift de gordijnen opzij. Daarna zet ze het raam open. "Frisse lucht is goed voor je."

"Dankje," zeg ik en ik houd de deken over mijn onderlichaam. Ik wil niet dat ze weet dat ik niks aan heb. "Is Laura hier geweest?" vraagt ze. "Laura?" vraag ik verbaast. Mijn zus knikt. "Nee? Wat dan?" vraag ik en ik word een beetje zenuwachtig. "Ik dacht dat ik haar jas aan de kapstok zag hangen," zegt ze.

"Dat kan niet. Ik denk dat Elisa haar jas is vergeten," zeg ik. "Hmm. Laura heeft precies dezelfde," zegt ze. "Die komt hier niet meer, dus hij is niet van haar," zucht ik geïrriteerd. "Goed, goed. Pap en mam vragen of je zo beneden komt," zegt Aurora en ze kijkt goed om zich heen. "Ze is hier niet," snauw ik. "Goed. Tot zo," zegt ze en dan verlaat ze mijn kamer. Ik sta op met de deken om mij heen en trek de gordijnen dicht en daarna duw ik mijn slaapkamer deur ook dicht.

"Dat ging maar net goed," zucht Laura en ze klimt onder het bed vandaan. "Je mag hier wel eens stofzuigen."

Ik grinnik. "Ik zal het doorgeven," zeg ik. "Maar hoe moet ik nu wegkomen?" vraagt ze paniekerig. "Niet. Je zal je de hele dag onder het bed moeten verstoppen," grijns ik.

"Het is goed met je," lacht ze. Ik grinnik. "Ik denk dat je uit het raam moet klimmen," zeg ik. "Ben je gek? Dat is mega hoog," zegt Laura angstig. Ik begin weer te lachen en kleed mezelf aan.

"Ik lijd ze wel af en dan kan je via de voordeur weg sneaken," zeg ik. Laura knikt en kleed zich ook aan.

Ik loop op een rustig tempo naar beneden en zie dat er niemand in de hal is. Ik klop twee keer op de treden als teken voor Laura dat de kust veilig is. Ze snelt naar beneden. "Die jas moet je laten hangen. Die krijg je later terug," zeg ik. Ze knikt en pakt haar schoenen, geeft mij een snel kusje en stormt dan mijn voordeur uit. Ik loop de woonkamer in en zie dat mijn familie in de keuken is, aan de achterkant van het huis.