Sıcak kalpler/Chanbaek

four

Baekhyun bakışlarını tavanda gezdirirken bir türlü uyuyamadığı için gergindi. Yeniden ofladı ve doğruldu yatakta.

Rahatsız hissediyordu kendisini. Düşünceleri canını sıkıyordu. Bu zombi, onların çıkış yolu olabilirdi. İnsan gibi davranıyordu bir ölü olmasına rağmen.

Onun sayesinde bir tedavi bulunabilirdi belki de. Ama niye bu ihtimal onu rahatsız ediyordu?

Chan'ı babasının veya yöneticinin eline vermek onu deney faresine dönüştürmek demekti.

Chan bunlara katlanabilir miydi? İnsan kalan yanını koruyabilir miydi?

Peki ya Baekhyun, bunu gerçekten istiyor muydu?

Bakışları camdan dışarıya kaydığı sırada düşünceleri hızla onu terk etti. Çünkü bahçe kapısını açmaya çalışan bir zombi gördüğüne emindi şuan.

Gözleri şaşkınlıkla irileşti. Normalden daha hızlı hareket ettiği bir gerçekti. Kapıyı itiyor, kilidini çevirmeye çalışıyordu. Zombiler bunu yapabilir miydi?

Chan yapıyordu ama o diğerleri gibi değildi zaten. Onun gibi olanlar da mı vardı?

Adam izlendiğini hissedermişcesine yukarı baktığında göz göze geldi Baekhyun onunla. Karanlıkta parlayan mutasyonlu yeşil gözleriyle baktı adam ona.

Bu bakışlar hiç de Chan'ın bakışlarına benzemiyordu. Aksine, açlıktan midesi guruldayan biri yemeğine bakıyormuş gibiydi.

Yutkundu. Burada güvendeydi. Bahçe kapısını açsa bile evin kapısını geçemezdi. Hem Chan onunlaydı.

Korurudu değil mi?

Hızlı adımlarla çıktı odasından. Salona ilerlediği sırada dikkat ediyor camlardan görünmemeye çalışıyordu. "Chan!" Diye seslendi.

Hiç bir ses yoktu. Bakışları korkuyla karanlık evde gezindi.

Chan neredeydi? Bu evde, yalnız mıydı?

Bahçe kapısından gelen sesi duydu ardından Baekhyun. Kapı açılmıştı.

Artık güvende değildi.

//////////////////

Chan ağır adımlarla mahalleye girdiğinde bakışları evinin bahçe kapısına kaydı. Kapatmıştı. Bundan emindi.

Ama açıktı.

Adımları bir anda hızlandı. Koşar adım girdi bahçeye. Onun durmasını sağlayan şey, çelik kapının da açık oluşuydu.

"Baekhyun." Diye mırıldandı zorlukla. Koşar adımlarla girdi içeriye. Hissettiği korku çok büyüktü.

"Baekhyun!" Bağırışı evde yankılandığında üst kattan gelen vurma sesini duydu Chan. Ardından Baekhyun'un sesini duydu.

"Chan!" Koşar adım çıkmaya başladı üst kata. Koridora girdiğinde gördü kırılmak üzere olan kapıyı. Göz göze geldiği beden onun gibi bir ölüydü.

Onu tanıyordu. Bir çok kez görmüştü Chan.

"Yapma!" Öfkeyle bağırdığında karşısındaki beden şaşırdı. "O canlı!" Hırıltılı ve zor anlaşılır bir sesi vardı ama Chan anlamıştı.

Sert adımlarla ilerledi üzerine. Sertçe ittiğinde kapının önünde durdu. "Dokunma." "O yemek!" Bu kez iten karşısındaki bedendi.

"O Baekhyun!" Boğazından tuttuğu gibi ilerletmeye başladı ondan biraz kısa olan bedeni.

"İzin vermem!" Merdivenlerin başına geldiğinde sertçe itti aşağıya. Merdivenlerden yuvarlanan bedenin ardından indi. Dışarı attığında sinirden parlayan gözleriyle baktı ona.