Ajan Ceykey

20°Beni sevdiğini söylediğinde ve aşkımı kabul ettiğinde...

Bölümde dinlemenizi önerdiğim şarkılar ve playist:

https://spotify.link/GrJe16DLYCb

.

Dudaklarımız ayrıldığında bir adım geriye çekildim ve belimdeki ağır metali çıkarıp ona alınana yasladım.

"Sona geldik ha ?"

|  |  |
|  | ☆
| ☆
☆

Jungkook|

Arkasındaki silahı çıkarıp alnıma dayamıştı, namlunun soğukluğunu iliklerime kadar hissediyordum.
Çoğu kişinin şaşkın nidaları kulağıma gelirken yoongibize yaklaşmaya çalışmıştı

"Yaklaşma vururum ! Geberir arkadaşın"

Jisung şaşkınlıkla Taehyung'a bakarken elindeki suyu yere düşürmüştü." T-taehyung napıyorsun ?"

"İntikamı alıyorum hyung ?"

O kadar soğuk bakıyordu ki. Benim tanıdığım Taehyung bu değildi,olamazdı. Benim tanıdığım Taehyung bana asla silah doğrultmazdı... Meğersem oda annem gibiymiş ama işte ben bir an gerçek sanmıştım.

"Yapma Taehyung lütfen, lütfen benim ondan başka kimsem yok Taehyung. Nolur yapma herşeyi veririm sana ne istersen para,ev,şirket ne istersen nolur yapma !"

Chanın arkadan bağırışlarıyla gözlerim doldu, başımı ona çevirip ağlayan arkadaşıma baktım. Taehyung'da bakışlarını benden çekip ona çevirmişti.

"Ben hiçbir şey istemiyorum,hiçbir zerrene ihtiyacım yok. Benimde kimsem yok bu karşımdaki 'şey' benim babamı çaldı.Duydun mu baba mı çaldı benden ! "

"Chan... teşekkür ederim-"

"Sus..sus lütfen"

"Bu yaşıma kadar benim abim gibi oldun. Seni seviyorum. Hayatını güzel yaşa hiç üzülme. Beni asla bırakmayıp sırdaşım olduğun için teşekkür ederim"

Taehyung dudağını büzüp acıklı bir ses tonuyla "şimdi ağlayacağım,ah ne acıklı"deyip kahkağa atmıştı.

"Sona geldik Jeon Jungkook" hissettirik birsekilde gülmüştü bakışlarım gülüşüne kaydı. O kadar güzeldi ki gülüşü beni yaşama bağlayan şeylerden biriydi.

Şimdi de gülüşü beni ölüme itiyordu.

Tek kelime etmeden öylece gözlerine bakıyordum. Sağ elimle namluyu tuttum

"Ne yapıyorsun,bırak şunu !"

Yine hiçbir şey demedim,gözlerim konuşuyordu zaten benim birşey dememe gerek yoktu. 

Silahı kalbime yasladığımda bu sefer kahkağa atmıştı. Normalde olsa gülüşünde öperdim ama şimdi iki yabancıydık...

"Böyle daha çok acı çekersin,aşk aptallaştırmış seni jeon"

Dudaklarını büzüp benimle dalga geçmişti.

"Seni bir saniye daha fazla görmüş olurum en azından"

Gülüşü solmustu ciddiyetle bakmaya başlamıştı. Benim tanıdığım Taehyung değildi bu kişi. Daha çok bakışlarında ölüm olan birisiydi.

"Son sözünü söyle bakalım Jeon"

Silahın emniyetini açıp tetiği çekmiş beni bekliyordu.

"Beni sevdiğini söylediğinde ve aşkımı kabul ettiğinde-..."

Birden nefesim kesilmişti, sol göğsümde hissettigim tarifsiz bir acıyla geriye doğru sendeledim.

Bembeyaz kıyafetleri ve kelebekleri kanımla renk bulmuştu.

Başımı hafifçe eğip acının kaynağına baktım,oluk oluk kan akıyordu kalbimin üzerinden. Bakışlarımı tekrar onun gözleriyle birleştirdimde görünüşü gitgide bulanıklasıyordu. Yanaklarımdan boynuma doğru akan sıcak sıvı sayesinde ağladığımın farkına vardım işte hayatımda ilk defa bugün ağlıyordum.

Asla acımdan değildi göz yaşlarım sadece bana böyle bakmasındandı çünkü ben annemden sonra birini bu kadar sevmiştim ve ona daha çok aşık olmamı sağlayan aşk dolu bakışlarıydı.

Şimdi ise kalbimden oluk oluk kan akması beni öldürmüyordu ki gözlerindeki uçurum zaten beni baştan öldürmüş,kalbimi şimdi ki kurşun değil bakışları parçalamıştı.

Etraf çok hızlı bir şekilde dönmeye başladı tek onu görebiliyordum,ela gözlerini...Ayaklarının dibine yere yığıldığımda bilincimi daha fazla açık tutamadım.

Onun kolları yerine büyük bir karanlık sarmalamıştı beni.

O gün Jeon Jungkook kimseye yenilenmişti fakat bu genç oğlan babasının intikamıyla tutuşurken hem onu yenmiş hemde kalbini çalmıştı.

Şimdi ise Jeon Jungkook Taehyung'un ayaklarının dibinde kan gölünün tam ortasında öylece yatıyordu. Taehyung babasının intikamı aldığı için yüzünde gururlu bir ifadeyle eserine bakıyordu.

Ayakkabılarının kirlenmesini önemsemeden kan gölüne basıp jungkook'u arkasında bırakmıştı. Ama o ayakkabıyı Jungkook ile hevesli bir şekilde almamışlar mıydı ? Hiç mi üzülmemişti bunu yaparken oysaki şimdi ayakkabıları,daha bir kaç saat önce öptüğü adamın kanlarıyla kirlenmişti.

Jeon Jungkook ona kalbini verirken avuçları icinde parçalayacağını bilmiyordu. Bilse bile birşeyin değişeceğini sanmıyordu bunu da vurmadan önce söylediği sözler kanıtlıyordu.

Beni sevdiğini söylediğinde ve aşkımı kabul ettiğinde demişti...

Kelebeklerinin sahibini öldürürken kelebeklerinide öldürdüğünün farkında mıydı bi'tanem ?

|  |  |
|  | ☆
| ☆
☆

Final

SAKA SAKA DAHA BİR KAC BOLUM VAR TASLAKLARDA YAZDİM.

GUNLERDİR SUNU ATMAK İCİN BEKLİYORUM SONUNDA BEEE

Smut bekliyordunuz dimi ahhahaha siktim ortalığı. AMA BEN SİZE O KADAR SPOİ VERDİM Kİ ANLAMANIZDAN BİLE KORKTUM KİMSE ONCEKİ BOLUMUN SONUNU DİKKATE ALMAMIŞ....

İstediğiniz kadar sovebilirsiniz.

Bölüm nasildiiii

NE KADAR COK OY VE YORUM GELİRSE OKADAR HİZLİ YENİ BOLUM GELİR 🧚‍♀️🧚‍♀️🧚‍♀️🙆‍♀️🙆‍♀️