ÖLÜM KOKAN +18 (SERİ KATİLLER)

12.B:SIYAH SİLÜET

Selam!
Bölüme geçelim.

🕸

Gözlerimi açtığımda kendimi kendi odamda buldum. Gece olmuştu, büyük ihtimal herkes uyumuştu. Yerimde doğrulacağım esnada başıma ağrı girdi.

Elimi başıma koyup acıyla inledim.

Başım çok ağrıyordu. O sırada odada bir ses duyuldu.
"Kıpırdama." Birden ses geldiği için irkilerek etrafıma baktım.

Odamdaki koltukta siyah bir silüet fark ettim.

Tanımadığımı, sesin kalın ve sertliğinden fark etmiştim.
"Sen de kimsin! Odamda ne işin var? Derhal çık odamdan yoksa çığlık atarım!"

Alayla güldü Sözlerime.

"Kim olduğumu yakında öğreneceksin ölüm kokan." Kanım dondu. Nereden biliyordu?

Bunu bilmesi imkansız idi.

Bilemezdi.

Gözlerimi ona çevirdiğimde orda olmadığını gördüm. Bu da neydi böyle?!

🕸

Gözlerimi açtığımda odamdaydım. Sabah olmuştu.
Aklıma dün gece olanlar geldiğinde, bunun bir kabus olmasını diledim.

Kabus değilse hayatım biterdi.

Ölürdüm,
Öldürürdüm.

Kanımda öldürürdüm herkesi.

Gözlerimi etrafta gezdirdiğimde dün gece koltukta oturan silüet'in yerine batın vardı. Uyuyordu.

Aklıma dün gece ki silüet'in batının olabileceği geldi. Fakat dün gece ki ses bir aletten çıkamayacak kadar kalın ve sert idi. Batının ise sesi o kadar sert ve kalın değildi.

Yataktan kalktığımda baş ucumda bir not gördüm. Not sadece benim fark edebileceğim yere konmuştu. Elime aldım ve incelemeye başladım.

Zarfın içinde tehdit olabilirdi. Notu açtığımda kısa bir yazı gördüm.

'Kimseye güvenme ölüm kokan.'

Kaşlarımı çattım. Bu adamın kim olduğunu çok merak ediyordum.

Ayrıca neden kimseye güvenme diyordu bu adam?!

Bu adam desede demesede zaten kimseye güvenmeyecektim. Bu hayatta babana bile güvenmeyeceksin derlerdi. Bu hayatta babama bile artık güvenimi kaybetmiştim.

Düşünmemeye çalışarak yataktan kalktım.

Düşünürsem ölürdüm.

Elimdeki kağıdı buruşturup yırtarak tuvaletteki çöp kovasına attım. Özel ihtiyaçlarımı da yaptıktan sonda banyodan çıktım.

Batın uyanıyordu.

Gözleri ilk yatağa gittiğinde, benim olmadığımı gördü ve kaşlarını çattı. Etrafına baktığında beni, dolabın önünde kıyafetlerime baktığını görünce endişesi silindi.

"Başın iyi mi?" Kafamı olumlu anlamda salladım ve konuşmaya başladım.
"Sen bütün gece burda mıydın?" Umarım bütün gece buradadır.

"Evet. Ne oldu ki?" Dedi fakat üzerini değiştirmesi bu sözlerini pek doğrulamıyordu. Büyük ihtimal üzerini değiştirmiş ve odama gelmişti.

O ara da o adam gelmiş olabilirdi.

Düşüncesi beni korkutuyordu. Ciddi anlamda korkutuyordu.

"Anladım. Üzerimi değiştiricem odadan çıkar mısın?" Sözlerimle kafasını salladı ve yanağımı öpüp odadan çıktı.