Academy Magical School

Chapter 10 {So-Called-Date (Part 2)}

AWKWARD...............................................

Silence...

Silence..

"San ba tayo pupunta?" I broked the ice.

Nasa kotse na kasi kami ngayon. Going to i-dont-know. Grabe mahal dun promise! Sa I-dont-know mamahalin ang mga nandun! (T_T)

Silence..

"Uhh.. San tayo pupunta?" Tanung ko pa ulit.

Ayaw kasi sumagot eh.

*yaaaaawn*

Grabe yung hikab ko sobrang lalim. Inaantok pa kasi ako ng sobra eh. Pano 5 palang kaya tapos ganito kami kaaga aalis.

Pinainom siguro niya si Mama ng gayuma kaya naisipan ni Mama na sundin yung pag-alarm sakin ng 5.

"Not answering?" Hirit ko pa.

Aba! Hindi talaga ako sagutin ha. Patuloy lang siya sa pagdradrive niya. Eh kung agawin ko kaya Student Licensce niya at itapon kung saang lupalop ng mundo?! Ganun ah.

Silence..

Vous mettez beaucoup d'araign閑s dans le c魌� de la fen阾re" hihihihihiih...

Silence..

"SH^T!!!!!"

O_O

Madaming gagamba sa harap ng window side tapos paliko-liko na ang daan namin. Naku baka mahuli kami ng pulis!

*BOOG*

Hala! Nabangga yung kotse ni Xander sa poste. (>.<)

Nasampal ko tuloy yung pisngi ko ng mahina.

Lagot. Anung nagawa ko?

"Can't you see family din ng kotse kong to ng FERARRI ha?! Palibhasa kasi nananadya ka na eh! NOW YOU HAVE TO PAY FOR THIS!"

Hinampas niya ang manubela at bumaba ng kotse.

Narinig na rinig ko pa ang sigaw niya, "PAKSHET! ANG LAKAS NG TAMA! LETSE!"

Sinipa niya pa yung gulong.

Hala naman~

NOW YOU HAVE TO PAY FOR THIS! I remember he told me. Babayaran ko yun? Eh diba sabi niya parang family na daw to ng Ferarri? E-Edi.. Babayaran ko to?! Aabot ba to ng 500,000,000?!

Lagot ako kay Mama. Triple ang sermon na aabutin ko.

Mama

Papa

Xander

Pumasok ulit siya ng kotse at iniatras. Nagsimual na syang umandar. Halata sa mata niya na galit na galit na sya.

Ikaw kasi Sapphire tatanga-tanga!

Siguro naramdaman ng Pixies na kinakabahan ako kaya unti-unting nawala yung mga gagamba.

Wala pang masyadong sikat ng araw kaya talagang makikita mo.

Pero ang problema, pano ko babayaran yang 500million na kotse na yan?!

Hindi ko pwedeng gamitin yung magic ko kasi..... Pandadaya yun.

Hindi ako magsalita, ganun din sya. Sa sobrang galit natahimik na ata.

"Pay your mortgage and that is 50 million."

ARAY! Sapul to the max. Akala ko 500million pero mas mababa pa pala yun.

Kaso hindi parin pwede eh. Wala bang discount? (-_-")

"W-wala bang discount? Senior Citizen card?" -Me.

"DISCOUNT?! Binili ko yan ng buong buo! CASH! You understand?! CASH! I didn't use credit card for this! And you have to use CASH also!"

Tumahimik nalang ako.

Anu namang mapapala ko e lagi akong barado sa nilalang na yan.

Nakarating na kami sa venue. Simpleng restaurant lang siya. Nasa tabing dagat, pero mukhang Manila Bay to ah. (^_^)

Siguro kung hindi sya galit edi pinagbuksan niya pa ako ng pinto. How romantic naman ng place na to. (A/N: Sorry walang mahanap na picture ^^)

Umupo sya dun sa 2-personed table kaya umupo narin ako. Magkaharap kami.

Napaka-sweet talaga ng music. May mga nagva-violin pa. Ang kyuuut. :3

May nag-serve ng pagkain samin tapos nagsimula na akong lumamon.

Ang sarap ng pagkain! Ang mahal siguro nito noh? Naguiguilty tuloy ako dahil sa ginawa ko kanina. Pano, kasalanan niya rin yun noh! Hindi kasi ako sinasagot.

At tiyaka, kailangan ko na talaga bumawi.

Nilibre niya na nga ako dito, tapos nabangga pa yung kotse nya. Anu namang kapalit ko dun? Eh P500 lang ang dala kong pera ngayon.

"Pwede ko bang bayaran ng isa-isa lang?" I asked.

"FULL CASH."

Anu be yeeen~

Ang sungit. Hindi gentleman. Hindi marunong magpasensya!

Pero sino ba namang hindi magagalit kundi buong buhay mo na inalay sa nagbebenta para lang mabili yung kotseng yun. Worth 50million diba? Edi..... Magic?

Hindi hindi. Nasa rules ng magic namin sa Fairies na bawal ang gumawa ng Magic sa mga walang kwentang bagay.
....

Pero may kwenta naman yung pag-bayad ko ah? Tanungin ko na nga lang si Pixie. Kakausapin ko siya mamaya.

*BURP* Oops. Nakakahiya ka Sapphire!! Nasa harap ng lalaki eh!

"Excuse..me.."

Natapos na kaming kumain, aba siyempre nagsalita siya agad.

"Well, kahit may kasalanan ka sakin. It's okay, pero sana naman wag mo ng uliti yun." huminto siya pero tinignan niya ako ng patapusin-mo-muna-ako look. "I just wanted to tell you something... Very important and I think this would be private."

I nodded.

"Well, Sapphire.. You know I-"

"ARAY!" Napahawak ako sa tiyan ko. Biglang sumakit eh.

"U-uwi na tayo! Mother Nature is looking for me!"

Agad akong tumakbo papuntang sasakyan niya. Agad niya naman akong inuwi.

Loko ka talaga Sapphire. Lalaki kasama mo, hindi babae.