Doğruluk mu Cesaret mi

Sonsuza Kadar Seninle

                Eymen'in anlatımıyla

   Nil "Seni çok seviyorum Eymen, bir daha asla yanından ayrılmayacağım. Söz veriyorum."

   Eymen "Bende seni çok seviyorum güzelim. Beni hiç bir zaman bırakma."

   Nil "Söz veriyorum Eymen. Söz veriyorum..."

   İnsanlar aşk diye buna mı diyorlardı? Karşılıksız sevginin adı aşk mıydı?
Onsuz olduğun her saniye hissettiğin huzursuzluğunun, onu gördüğün an yok olması mıydı? Onsuz yapamamak mıydı?

   Hayatım boyunca aşka inanmamıştım. İki insanın birbirlerini canları pahasına sevmesi çok saçma gelmişti.

   Ama şimdi, Nil'in kollarının arasındayken anlıyorum ki aşk diye bir şey varmış. Aşk gerçekmiş.

   Nil'in beline doladığım kollarımı gevşek bıraktım. O da boynuma sardığı ellerini yavaşça bıraktı. Gözyaşlarım çoktan kurumuştu.

   Ardından çok düşünceli bir ses tonuyla, gözlerimin en derinine bakarak sordu.

   Nil "Daha iyi misin?"

   Eymen "Evet, teşekkür ederim."

   Nil "Ne demek..."

   Kahverengi gözlerimi Nil'in gözlerinden anlamıyordum. Onun o ela gözleri beni hakimiyeti altına alıyordu.

   Nil'in gözlerine bakmaya devam ederken, kolumda hissettiğim sarsıntıyla bakışlarımı sağıma çevirdiğimde Araz'la göz göze geldik. Yüzündeki endişeyle karışık korkuyu okuyamamak imkansızdı.

   Göz temasını kesmeden sorusunu sordu.

   Araz "Eymen! Sen iyi misin?"

   Bende aynı şekilde göz temasını sürdürerek cevapladım.

   Eymen "Araz, Ne alaka şimdi?"

   Araz "Eymen keşke az önce nasıl gözüktüğünü görebilseydin..."

   Şaşkınca yüzüne bakmaya devam ediyordum.

   Eymen "Neden ki? Nasıl gözüküyor muşum?"

   Araz cebinden çıkardığı telefondan galeriyi açıp en son çektiği resmi bana gösterdiğinde neye uğradığımı şaşırmıştım.

   Nil ile beni çekmişti. Gece moduyla çektiği için mükemmel gözükemesek de yine de mimiklerime kadar seçilebiliyordu. Bunu ne ara çekmişti ki?

   Aslına bakarsanız fotoğraf gayet normal gözüküyordu. Benim Nil'e karşı olan bakışlarım dışında. Bence gayet arkadaşça bakıyordum...Ne yani sırf bunun için mi fotoğrafımızı çekmişti.

   Eymen "Araz! Fotoğrafın nesi var. Gayet normal gözüküyorum."

   Araz bana doğru tuttuğu telefonu Nil'e doğru çevirdiğindeyse Nil'in gülüşünü gizleyemediğini fark ettim. Aksine yüzündeki hafif tebessüm gitgide büyüdüğünde ne olduğunu anlayamamıştım.

   Nil'in gülüşü kahkahaya dönüşmeden önce Araz'ın Nil'e doğru tuttuğu telefonu elinden çekip aldım. Araz'ın bana olan bakışlarından konuşacağını anladığımda o konuşmadan hemen söze girdim.

   Eymen "Hiç boşuna dil dökme...Bence gayet normal bir fotoğraf."

   Araz "Eymen, sanırım sen fotoğrafta da Nil'e odaklanmaktan kendine bakamadın herhalde. O bakışlar ne ya?"

   Eymen "Ne var ki bakışlarımda?"

   Araz cevap vereceği sırada Nil söze girdi.

   Nil "Benim kurt bakışlı sevgilim bana gayet normal bakıyor Araz. Ne varmış bakışlarında?"