13|Bir fotoğraf karesi

8.2K 820 676
                                    

(Aysu ve annesi

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

(Aysu ve annesi.)

(HATAM VARSA AFFOLA)

13|Bir fotoğraf karesi.

Geçmiş'e dönüp baktığım zaman, yaşanılan olayların bizim için birer basamak olduğunu görüyordum.

Acı mutluluğa, keder buruk bir tebessüme, geçmiş geleceğe adımlıyordu.

Atılan her adım eskisinden daha cesur ve farklı oluyordu.

Cesurduk çünkü bir çocuğa aile olmayı seçmiştik.

Farklıydı çünkü atılan her adım bizi daha çok yakınlaştırıyordu. Oysa ben böyle olacağını düşünmemiştim.

Kucağımda İnci kızım varken, yanımda Turan, Orhan abi ve Firengiz vardı. Kaldığımız kata çıkıyorduk ve fazlasıyla sessizdik. Ben bundan sonra olacakları düşünürken muhtemelen diğerleride aynı şeyi düşünüyordu.

Başımı hafif arkaya çevirirken, Turan'ın başını arkaya yasladığını gördüm. Kravatına dokunmamış, hep olduğu gibi düzenli olmayı seçmişti. Gözleri kapalıyken, adem elması ara sıra haraket ederek belirginleşiyordu. Bizim aksimize o bu gece sadece adını söylerken bir de evet kelimesini söylerken konuşmuştu.

Düşünceliydi. Ve Turan düşünürken hep sessizliği tercih ediyordu.

Şimdi farkediyordum. Ben onun sessizliğini hiç sevmiyordum.

Acaba ne düşünüyordu? Pişman mı olmuştu benimle yalandan bile olsa evlendiği için? Ya da onu pişman edecek bir harakette mi bulunmuştum? Neden konuşmuyorsun Turan? Sessizliğin çok kötü.

Gözlerimi üzerinden bilerek çekmezken, onu izlediğimi biliyordu. Buna rağmen gözlerini açmıyor veya konuşmuyordu. Aradan çok geçmemişti ki, tebessüm ederek gözlerini araladı. Direkt bakışları beni bulurken, tebessümü solmamıştı. Bana bakarken tebessümü solmayan ilk adam Turandı. Alayla gülmek yerine içten bir tebessüm yollamıştı bana. Gülümsemesi bana iyi gelirken iç çekerek önüme döndüm.

Gözleri ha kapandı kapanacak olan İnci kızım esnerken, iki parmağımı birleştirerek dudaklarına yasladım. Alnına öpücük kondururken Firengiz konuşmaya başladı. "Ay içim şişti! Konuşsanıza be!"

Orhan abi sanki bunu bekliyormuş gibi, "Firengiz bacım sonunda söyledin ha! Benim de içim şişti. Görende nikah dairesinden değil cenazeden geldik sanacak." dedi.

YABANCI NEFESWhere stories live. Discover now