Czech ( GVS#1 ) Under Editing

🔰 Czech :21 🔰🔞

Lovimairre's pov......

"K-kamuzta a-anong sabi ng doctor?" Kahit napuno ng luha ay wala parin akong pake, kahit mukha pa akong dugyot ngayon ay wala akong pake

Nasa labas kami nila Francis ng OR, sa hallway. Nandito ang dalawa sa mga kaibigan nya, si francis at Vladimir na ngayon ay kaka rating lang matapos makausap ang doctor

"Kuya's in critical state right now, but the operation is now successful. Antayin nalang natin sa private room dahil ililipat naman na raw sya at doon nalang imo-monitore. " Ssgot nito, ang kaninang masayahing aura nito ay naglaho na at napalitan ng lungkot

"Uwi kana muna Lovi, kami na munang bahala dito. Mag ayus ka, kunin mo rin ng damit si Kuya" sabi ni francis

"P-pero gusto kong bantayan si zec--" but she cut me off

"Kami na muna lovi. Isa pa baka hinahanap kana ng mga bata. Basta nalang natin iniwan" saad nito at kahit na ngumiti pa sya ay halatang halata na peke iyon

"Hyst.... B-basta Wag kang malinggat ha? Bantayan mong maigi si z-zech. Babalik din ako agad, Sabihin mo sa kin ang lahat ng sasabihin sayo ng doctor ha?" Tumanggo ito at hinaplos pa ang likod ko

Ayaw parin kumalma ng puso ko, takot na takot parin ito.

"Oo, magpahingga kana rin muna kahit ilang saglit lang bago ka bumalik dito ha?, Baka masuntok kami ni kuya kapag nalaman nyang hinayaan ka naming ma stress sa ngyare." Ako naman ang tumanggo at nagpa alam narin sa iba pang kasama namin

Yung mga bata nga ay walang alam na umalis kami, nasa likod bahay kasi ang mga ito at ng ibalita nga ni Vladimir ang ngyare ay nagmadali kaming pumunta dito. Magka iba nga rin ang naisuot kong sapin sa paa, yung isang nasa kaliwa ay yung akin, yung nasa kanan ay ang kay czech naman. Magulo rin ang buhok ko, naka pambahay parin ako, pantulog to be exact.

Napa hilamos akong muli sa mukha ko ng marating ko ang sasakayan, naka ilang hingga pa ako ng malalim bago binuhay ang makina ng sasakayan at pina usad ito pauwi sa bahay

Simula ng makarating kami sa ospital ay hindi kopa nakita ang katawan ni zech, kung anong lagay nya, saan ang tama nya, kung may tama ba, anong ngyare at bakit sya critical?. Iwan, ang daming tanong sa utak ko na puro overthink lang din ang naisasagot ko.

Kaya naman ng makarating ako sa bahay ay agad kong hinanap ang mga bata, as soon as possible ay gusto kong maka balik agad. Zech need me, and i can bare to just stay here and wait him to came back home to us.

Naabutan ko naman ang tatlo na nasa harden parin, nasa duyan na gawa sa kahoy si Zechariah at cyllander habang si Eevrein naman ang marahang nag tutulak sa mga ito, rinig na rinig ko rin ang mga tawanan nila. Mukhang close na close na ang tatlo

"Babies!" Tawag ko sakanila, agad naman itong tuminggin sakin at lumapit rin naman

"San ka po galing mamam?"

"Saan papa mama?"

"You're back po tita"

"Sorry mga babies may pinuntahan lang si mama, baby cy, please Help your Brother to Prepare himself hmm. And you too, We're going to the hospital?" Tumanggo ito kahit halatang may gusto pang itanong

Napansin rin siguro ng mga anak ko na wala ako sa mood para mag entertain ng mga tanong ngayon

"How about me po tita?, Am i allowed to go with you po or I'll stay here, alone?" Then his red lips pouted

"Oh no, sasama ka samin, nandon rin sila mama mo. Sige na mag ayus kana rin, you can also borrow some clothes from the twins if you want."

"Thank you po tita, I'll go upstairs po to check the two" tumanggo na ako rito at ng maka alis na ito ay ako naman ang nag tunggo sa kwarto namin para mag ayus