DENİZ

Bölüm -5

Hoşgeldinizzz🥳🥳
Ya Allah bismillah diyerek başlatıyorum hemen bölümüüü

Oy verip yorum yaparsanız sevinirim 😽

İyi okumalar diliyorum🤝🏻

Bölüm Şarkısı:
Mavi Gri- Sarmaşık Yollar
.
.
.
.
.
"Nasıl oldu bu?" Diye sordu biri. Sesi tanıdık geliyordu ama kim olduğunu ilk anlamadım.

"Midesi bulanıyordu daha sonra da bayıldı hocam." Dedi diğeri.

"Hastalığı tetikliyor. Bunlar hastalığının kendini göstermesi aslında. Akciğer kanseri; Kusma, baş dönmesi, nefes darlığı, halsizlik gibi şeylerden meydana gelerek olur." Sesinden anladığıma göre bu Sena Hocaydı.

Gözlerimi açmaya zorladım.Göz kapaklarım öyle birleşmişti ki açarken acıyordu.
Zor olsada gözlerimi araladım.
Açtığımda ilk gördüğüm şey tavandı.
Hala yorgun hissediyordum.
Midemdeki o bulantı biraz öncesine kadarki gibi olmasa da hala vardı.

"Deniz, canım iyi misin?" Sağ taraftan gelen sese döndüm.
Sena hoca ve Poyraz ayakta bekliyordu.

"İyiyim" dedim kısık sesimle.

"Canım neden bayıldığını biliyorsun değil mi?" Diye sordu Sena hoca.

Tabiki biliyordum. Doktor birçok kez neler olabileceğini anlatmıştı.
Ama bu kadar halsiz olacağımı ya da kusup yorgunluktan bayılacağımı akıl edememiştim..

Başımı yukarı aşağı saldım "Evet" dedim.

Ardından"Kaçıncı dersteyiz?"diye soru yönelttim.

Sena hoca kolundaki saate baktı. "Saat 14.00 canım 6.saatteyiz. Sen burda uzan. Poyraz sen arkadaşının yanında kal. Ben şimdi nöbetçiye gidip eşyalarınızı getirmesini isteyeceğim. Biraz daha dinlendikten sonra Müdür yardımcısından izin alıp çıkabilirsiniz. Denizcim sana da çok geçmiş olsun canım."Dedi.

Gülümseyerek Sena hocaya baktım.
Çok iyi biriydi.
Ne zaman bir şey istesek hemen yardım ederdi.

Sena hoca çıktıktan sonra Poyraz kenardaki sandalyeyi uzandığım yerin yanına çekti.

"Güzelim, iyisin değil mi?" Sesi hala telaşlı çıkıyordu.

"Hıhım, iyiyim." Dedim gülümseyerek.

"Çok korktum Deniz. Bir an sen geriye doğru sendelenince çok korktum." Dedi.

Elimi tuttu.
Baş parmağı ile elimi okşuyordu.
Bense ona gülümseyerek bakıyordum.

"İyiyim ben. Bak hiçbir şeyim yok." Dedim onu rahatlatmak adına.

"Şükür ki iyisin. O güzel gözlerini gördüm ya rahatladım." Dedi ve gülümsedi.

Gözlerimi kaçırdım.
Yanaklarımın yandığını hissettim.

"Şşşt! Bana baksana güzelim! Kaçırma gözlerini." Diyerek yalandan kızdı.

Çok fazla utanıyordum.
Nedenini bilmiyordum ama bu aralar Poyarazdan gerçekten utanıyordum.

Gözlerimi gözlerine kitledim.
Yüzünü inceledim.
Yemyeşil gözleri vardı Poyraz'ın.
Sapsarı saçları vardı.
Gamzesi vardı.
Gülümsediğinde hep dokunmak istemişimdir.

İşaret parmağımı kaldırarak yüzüne doğru uzattım.
Poyraz kaşlarını çatarak bana bakıyordu.
Bir yandanda gülümsemeye çalışıyordu.
Galiba ne yapacağımı anlamaya çalışıyordu.
Elimi daha da uzatıp o çukura dokundum.

"Ne yapıyorsun Deniz?" Diye sordu anlamaya çalışarak.

"Çok güzel.." Kilitlenmiştim sanki.

"Gamze mi?" Şaşkın sesini duydum.