DENİZ

Bölüm-8

Hoşgeldinizzz🥳
Bismillah diyerek başlatıyorum bölümüüü

İyi okumalarrr

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın😽

Bölüm Şarkısı:
Sertab Erener- Bir Çaresi Bulunur
.
.
.
.
.
Hiç bilmediğiniz bir duygu ile karşılaştınız mı? Eğer karşılaştıysanız tepkiniz ne oldu? Ya da karşılaşsanız nasıl bir tepki verirdiniz? Bense şu an o durumdayım.

Ve şunu söyliyeyim; öylece kalıyormuşsunuz.

Baba ne demek onu bile bilmiyorken ben Poyraz'a nasıl yardımcı olacağım? Onun acısına nasıl ortak olacaktım şimdi?

Arkamı döndüm hızlıca. Yüzüne baktımda o dağılmış ifadesi beni öyle parçaladı ki..

Pars Amca ve Piraye Teyze o kadar bağlıydılar birbirlerine nasıl olurda boşanırlar?
Bu durumu nasıl Poyraza açıklamışlardı?

"N-ne zaman öğrendin?" Resmen sesim titriyordu.

"Bugün. Seni eve bıraktıktan sonra." Sesi o kadar yorgundu ki..

Ellerini tuttum. "Poyraz bak bunca sene baba ne demek bilmeden yaşadım. Seni anlayamam belki ama her daim yanında olurum. Senin omzun ve göğsün her zaman benim yoldaşım oldu. Benim de omzum ve" elini kaldırıp kalbimin üstüne koydum. " Kalbim her zaman yanında olacak. Ne olursa olsun." Kalbimin üstünde tuttuğum elini daha da sıkı tuttum.

Poyraz benim bu hatta değer verdim bir insandı. 7 yıllık dostumdu. Bir tek o beni sırtımdan bıçaklamazdı. Ona sırtımı yaslar her şeyi hallederdim. O da aynısını yapardı. Bundan zerre şüphe duymazdı eminim.

Poyrazın yüzünde belli belirsiz bir gülümseme vardı.

"Biliyorum." Diyip kalbimdeki elini çekip yüzüme düşen perçemlerimi kulağımın arkasına taradı. " Bugün bir yıkıma daha uğradım. Hiç beklemiyordum böyle bir şeyi. Evet bu sıra sık sık tartışıyorlardı ama böyle bir şeyi beklemiyordum." Nefesini dışarı verip devam etti konuşmaya" Bazen olmuyor Deniz..Bazı şeyleri anlatamıyorum.. Dilimin ucuna gelmiyor. Gelse bile dilim varmıyor. Ve bu yüzden seni kırıyorum. Kızmakta, darılmakta haklısın. Ama yemin ediyorum seni bile isteye kırmıyorum deniz. Ben ister miyim hiç seni kırmak?" Gözlerinde öyle duygular vardı ki..

"İstemezsin." İstemezdi. O beni bile isteye hiçbir zaman kırmazdı.

"İstemem. Ben Kızılımın kalbimi kırmam."

"Kırmazsın. Bilirsin çünkü üzülürüm."

"Bilirim."

Yemyeşil gözlerine bakıyordum sadece.
Oysa bütün yüzümü sanki ezberlemek adına gözlerini yüzümde gezdiriyordu.

Tekrardan elini tutup" Gel"diyerek onu çekiştimeye başladım.

"Nereye Deniz? Hem hava soğuk içeri girelim hasta olacaksın." Hâlâ beni düşünüyordu..

Onu takmadan bahçedeki salıncağa doğru yürüyordum. Salıncağın önüne gelince
" Sen otur, geliyorum." Diyip ondan uzaklaşıp birkaç adım ötedeki kapalı çardaktan battaniyeyi alıp Poyraz'ın yanına gittim. Salıncağa oturmuş beni bekliyordu.

Elimdeki battaniyeyi görünce" Şaka yapıyorsun heralde?" Dedi.

Yanına oturup" Ordan bakınca şaka yapar gibi bir halim mi var acaba?" Derken bir yandan da battaniyeyi omuzlarımıza serdim.

Şu an yan yana ve dip dibeydik. Biraz ona doğru dönüp yan şekilde oturdum.

"Şu an bir şey yapacağım ama sorgulamayacaksın." İşaret parmağımı sanki bir çocuğa kaldırır gibi Poyraza kaldırıyordum.