lost in the lights (KOETTHY)

21

Ik word wakker van een harde klap. Snel stap ik mijn bed uit en loop naar de gang waar het geluid vandaan kwam. Daar zie ik Robbie op de groen liggen. "Kut kut kut" ik kniel bij hem neer. Maar voordat ik zelfs nog maar iets doe zie ik hem wakker worden.
"Alles ok?" Vraag ik bezorgd. Hij begint alleen te lachen. "Wat is er zo grappig?" "Ik was gewoon aan het slaapwandelen en toen viel ik weer in slaap ,geen zorgen"
"Ah gelukkig, ik schrok me wel de tyfus."
Robbie staat op en kijkt me glimlachend aan. "Ga maar weer naar bed." Zegt hij. Ik knik en zeg hem nog even goedenacht en ga dan weer naar m'n kamer.

~

"Koentjeuuuu, koehoeeeen!"
"Hmmm?" "Wat?" Ik open mijn ogen en zie matthy boven me hangen. ,"Goede morgen koen"
Hij glimlacht schattig en plant snel een kusje op mijn lippen. Ik draai ons om en nu ligt hij onder mij. Maar ik zie zijn blik veranderen. Zijn ogen stralen pure angst uit. En ik vole hem zelfs lichtjes trillen. Even weet ik niet waarvan deze reactie komt maar dan herinner ik het me. Snel ga ik ben hem af. "Omg, sorry Matt. Ik was het vergeten."
"Geen probleem, ik reageer ook overdreven." Zegt hij zachtjes. "Nee nee, ik had het moeten weten." Hij zegt niks meer en zucht zachtjes. Ik laat me naast hem vallen en geef hem zachte knuffel. "Denk je dat je klaar bent voor het ontbijt?" Ik voel hoe hij zijn hoofd schud. "Matthy, je moet wel iets eten he."
"Ik weet het." Zegt hij zachtjes. "Wat als ik weer exact hetzelfde eet als jij?"
Weer voel hem knikken."ik zal het proberen."
"Dat is goed."
Ik stap uit bed en til Matt mee,.waardoor hij weer moet lachen. Zo zie ik hem graag.
Wanneer we bijna beneden zijn wurmt Matt zich uit mij greep. Ik kijk hem vragen aan. "Ze kunnen ons anders zien" zegt hij een beetje bang. "Oh" we stappen de woonkamer binnen en gaan naar de keuken.
"Snel je dat je bij de yoghurt niet alleen musli maar ook chocolade kan eten?" Vraag ik hem lief. "Koen" zegt hij angstig. "Matt, het is echt niet veel, en je moet het niet allemaal op eten." Hij zucht schokkerig maar knikt dan toch. Ik maak ons ontbijt klaar en ga dan samen met Hema an tafels zitten.

~

(Een week later)

Ik en Matt zitten thuis in de zetel. Ik en matt hebben besloten dat ik bij hem kom wonen. Ik heb mijn huis leeg gemaakt en de overbodige dingen weg gedaan. Mijn huis word bijna verkocht. Ik heb ook samen met hem overlegt om met een psycholoog te gaan praten. Het heeft lang geduurd om hem over te halen maar het is gelukt. Nu gaat hij elke vrijdag na het opnemen smaken met hem mee. Dat was de deal. Ik ging mee. Anders wou hij niet gaan.

"Matt, je bent aan het kwijlen." Zeg ik lachend. Hij kijkt op en pakt een zakdoek van het bijttafeltje."sorry " zegt hij lachend terwijl hij zijn mond afveegt."
"Matt?, euhmm, denk je...denk je dat je klaar bent om het aan de andere te zeggen."
"Ik denk het wel, maar...ik...ik ben bang van hun reacties."
"Hey, ze gaat het sowieso accepteren."
"Kunnen we dat vrijdag doen? Op kantoor?"
"Zeker Matt, en als je je er echt niet goed bij voelt kunnen we langer wachten he. Ik denk dat het gewoon belangrijk is dat je het een keer gaat zeggen. "
"Dankjewel koen. "
"Geen dank, voor jou doe ik alles."

Het enige dat mogelijk is bij Matt is zien waar hij zich comfortabel bij voelt. Hij is zo iemand die het niet echt laat weten. Hij denkt dat hijs z'n een pretbederver is. Onlangs waren we aan het kussen en liet mijn handen naar beneden glijden. Ik weet nog hoe hij schokkerig une n uit ademende. Hij zij niks tot ik de tranen voelde. Ik heb hem de hele avond getroost en gezegt dat het ok is en dat hij het gewoon moet laten weten.
Ook samen douchen. Hij stond te knuffelen maar vanaf dat zijn privé mijn privé per ongeluk aan raakte begon hij angstig te ademen. Ik had het niet door en bleef knuffelen. Pas toen hij een hele paniek aanval had liet ik hem direct los en wikkelde ik hem in een handdoek.
Ik ben zo bang dat ik over zijn lijn ga. He tis niet mij bedoeling om nachtelijke avontuurtjes te hebben. Ik heb er zelfs geen nood aan. Maar sommige acties laten het lijken van wel en dan raakt hij in paniek. Ik wil gewoon dat hij zich op zijn gemak voelt bij mij.

Ik wil hem veilig laten voelen.

Comfortbankz™