lost in the lights (KOETTHY)

15

Hier staan we dan.
Op het strand in de koude wind met onze surfers pakken aan. We hebben onszelf ik twee teams verdeeld voor de challenge van vandaag. We moetten ontersnelst een vlot/boot maken en dan naar het kleine eilandje varen.
Ik,Matt en Milo zitten ik team één en Robbie en Raoul zitten in team twee.

"Hallo beste kijkers en welkom bij een nieuwe video" zeg ik met een grappig piepstemmetje.

"Vandaag gaan we ontersnelst een vlot of boot maken. De bedoeling is dat we dan als eerste naar het eilandje daar in de verte geraken. Natuurlijk zonder te zinken."
"Ik,Milo en Matthy zijn team één"
"En ik en Raoul zijn team twee" vervolgt Robbie me.

"Ok, en laten we beginnen!"

Ik en Milo beginnen direct terwijl Matthy daar een beetje staat. Zijn armen heeft hij om zijn buik geslagen en hij tilt van de kou. "Hey,Matt kan je mij dat touw geven?!" Roept Milo.
Snel pakt hij het touw en geeft het aan Milo. "Kan ik nog iets doen?" Vraagt hijs z'n onzeker.

Ik weet honderd procent dat vanaf wanneer de camera op hem staat hij niet meer zo zou doen. En dat vind ik jammer. Hij moet zich nep gedragen om geen haat te krijgen.
Er was een periode waar hij veel haar kreeg. Hij was toen lang ziek geweest. En de keren dat hij probeerde mee te doen verdween hij in het midden van de video omdat het niet meer ging.

"MATT! SNEL SNEL! " roept Milo terwijl hij matthy op onze vlot trekt. We zijn als eerste ik het water.
"HAHA, ZIE DIE WORSTEBROODJE EN DIE BOOMER DAAR STAAN!" roept Matt. De enige reden dat hij dat doet is niet omdat hij het grappig vind. Maar om onnodige aandacht en haat te vermijden.

Al snel zijn we bijna aan het eiland tot dat ons vlot opeens uit elkaar begint te vallen. Ik en Milo proberen het te repareren terwijl Matt daar aan de rand in paniek begint te raken.
Hij heeft me ooit verteld dat hij niet zo van diepte in de zee houd en dat hij bang is van het feit dat hij niet weet wat er onder hem is. "Milo doe jij even verder ik ga Matt even helpen." Gelukkig weet Milo ook van Matthy's angst dus doet hij er niet moeilijk over.

"Hey heyw Matt kijk me eens aan. Het is helemaal ok, we zijn het vlot aan het repareren."
Hij begint zijn hoofd te schudden en mompeld dingen die ik helemaal niet versta.
"Matt, rustig. Het is echt ok geloof me."

Net wanneer Matt weer rustig is en ik weer bij Milo help store ons vlot echt helemaal in. Alle drie drijven we nu in het ijskoude water. Mijn eerste instinct is kijken of iedereen boven water is.
Wanneer ik Matt niet zie raak ik in paniek. "Miel...miel heb je Matt gezien?" "Oh, nee shit!" Roept hij als hij Matt ook niet ziet.
Het is ijskoud en Milo zijn lippen zien al blauw.
"Milo, zwem naar de andere ok? Ik zoek mat"
Snel knikt hij en zwemt naar het vlot van Robbie en Raoul.

Ik duik snel onder water om te zien of hij toevallig ergens onder water is. Maar zonder succes. Ik zwem heen en weer onder water en boven water maar geen spoor van Matt. Ondertussen zijn Robbie en Raoul samen met Milo al naar mij gevaren.
"Jongens, ik vind hem niet."
"KUT!" tranen verlaten mijn ogen.
Hopelozer word ik met de minuut.

Eindelijk, daar in de verte zie ik hem. Ik herken hem aan de rode lijn aan zijn surfpak. Snel zwem ik naar hem toe. Ook zijn lippen zijn blauw. Hij tilt helemaal en stijgt het bewustzijn te verliezen.
Nog steeds is de drone aan het filmen. Wat me wel echt errieteerd. In plaats van iemand te bellen of ons te helpen blijven ze de drama op nemen.

Snel zwem ik met matt z'n bijna levenloze lichaam naar Robbie's en raoul's boot. Daar trekken ze ons er op en leggen ze Matt op zijn rug.
Ik zet me aan de kant en Milo komt bij me zitten. Ik staar naar hoe Raoul met zijn vingers ik Matthy's gezicht zit te knippen. Robbie is al terug aan het varen naar het strand.

"Matt, kan je me horen?" Raoul klinkt wanhopig. Dat zijn we denk ik nu allemaal. We zouden dat zijn bij ieder van ons die er zo aan toe zou zijn.
Jammer genoeg reageerde hij niet en sluit in plaats daarvan zijn ogen.
"Nee, hey hey ,maatje je moet wakker blijven. Alsjeblieft Matt" Raoul geeft steeds meer wanhopige tikjes op matt z'n wang. Maar nog steeds green reactie.

~

We komen terug aan het strand. Ik pak Matt op en leg hem op een van de handdoeken. Ook worden en er toen zijn, mijn en milo's lichaam gewikkeld. We hebben namelijk alle drie redelijk lang in het koude water gezeten.

Langzaam laat Raoul Matt op zijn borst leunen. Hij gaat met zijn vingers door zijn haar. We moetten wachten en als hij niet wakker word binnen de 4 minuten moetten we de ambulance bellen.

Hij is onderkoeld. Dat weten we allemaal. Wat de jongens niet weten is dat zijn immuunsysteem afgezwakt is door zijn situatie.

Na 3 minuten toont hij enige vorm van ontwaking. Helemaal wakker en bewust van zijn omgeving is hij niet. Maar hij is wakker.

"Hey maatje, het komt in orde." Fluister Robbie hem toe.
Milo die naast me zit legt een geruststellende hand op mijn rug. "Je hebt hem gered, dankjewel."
Tranen beginnen te vallen en Milo trekt me in een knuffel. "Het is goed, het is goed. We zijn allemaal veilig nu."

~

We zitten terug in ons huisje. Matt ligt op de kamer. Hij heeft dit denk ik allemaal in een waas beleeft. Want echt bewust is hij niet meer geworden.
Ondertussen zitten ik , Rob, Milo en Raoul naar de opnames te kijken.
Ergens ben ik blijf dat het gefilmd is. Het geeft toch een beetje weer dat we echt heel veel om elkaar geven en dat we niet gewoon collega's zijn zoals sommige mensen denken.

We hebben besloten om het toch te plaatsen. Het is dans le een heel serieuze video, maar zo ziek de fans dat er dus ook risico's vast hangen aan onze video's.

Na een tijdje gaan Raoul en Robbie naar boven om te gaan slapen.
"Ben je ok, want het was echt heftig en ik weer dat jij en Matt redelijk close zijn."
"Ik was bang Milo, zo bang dat het echt helemaal mis ging lopen. Het..."
"Sorry, ik..."
"Rustig vriend, he tis ok. Ik begrijp het. Ik dacht ook heel even dat we hem zouden verliezen of dat hij naar het ziekenhuis moest gebracht worden."
"Milo...het..het...het gaat echt niet goed met hem." Meteen begin ik te huilen. Grote deels die schuldgevoelens. Ik had hem beloofd dit niet te zeggen.
"Sorry...ik..ik mocht dit niet zeggen."
"Het is ok, je hoeft niks meer te vertellen. Ik ga het ook niet aan Matt zeggen."
"Dankje, het is gewoon.hij vertrouwt me echt heel hard en het was niet de bedoeling om dit te zeggen."
"Ik begrijp het." Zegt hij zacht.
"Maar, hoe gaat het eigenlijk met jou?" Die vraag had ik niet zien aankomen. "Het gaat goed, ik...ik snel dat ik verliefd ben."
"Oh, vertel me meer." Zegt Milo enthousiast. "Mag ik je eerst iets vragen?"
"Tuurlijk, doe maar."
"Jij bent toch niet homofoob he?"
"Nee, absoluut niet. Trouwens die opmerking over jou en Matt was echt niet zo bedoelt, het was echt een grap en ik voelde me schuldig toen ik zag hoe inconfortabel jullie er van...." "Wacht eens" begint hij wanneer hij mijn steeds roder wordende hoofd ziet. "Jij bent verliefd op Matt he." "Heb ik gelijk of niet."
"Zachtjes knikt ik."
"OMG, KOEEEEEEN. IK BEN ZO BLIJ VOOR JOU!"
"Shhht."
"Haha ok ok, ik ben rustig." "Vertel."
Ook hier vreet het schuldgevoel me op. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik hem gebruik. Ook al is dat niet zo en heb ik eigenlijk gewoon tijd nodig.
"Ik...ik"
"Hij is zo geduldig. En dat zou hij niet hoeven te zijn" zeg ik zacht. "Wat bedoel je?"

Oh god wat bedoel ik. Ik bedoel dat ik zielsveel van hem hou. Maar ik geef hem de liefde die hij verdient niet.
En dat vreet me die van binnen helemaal op.

Comfortbankz™