1

38 1 4
                                    

Tony's POV....

I'm Anthony Lubrin, husband of Loren. 

"Darling? Look, si baby nasipa na naman." My wife said. Yes she's five months pregnant, sa second baby Namin.

"Ay Ang cute naman, konti na lang baby." Sabi ko Naman.

"Hello daddy, can't wait to see you and my kuya po."

"Darling, lalaki na naman baby natin. Di ka ba nag wo-wonder?" Tanong ko Naman.

"Wonder saan darling?" Tanong ulit ni Loren.

"Na baka gusto mo nang baby girl?" Tanong ko ulit.

"Hmm? Gusto ko naman. Kaso ito talaga binigay sa atin eh. Sila Lizardo and ito si Louie."

"Next time darling, pag may pagkakataon ulit na magka baby Tayo." Sabi nya ulit.

"Kain tayo gusto mo?" Sabi ko na lang.

"Hmm? Gusto ko ng mangga." Saad nito.

"Ang aga pa darling." Sabi ko naman.

"Sige na daddy please?" Sus kung di lang magandang nilalang to, nako tatanggi talaga ako.

"Oo na sige na. Pero kakain ka rin ng rice ha?" Sabi ko naman. Kasi Naman simula nung magbuntis ulit sya. Di na nakaka kain ng kanin.

"Opo na po daddy namin."

"Ayan very good, kukuha lang ako ng food."

"Hala? Iiwan mo ako?" Nako naman, paano sya kakain kung di Ako kikilos?

"Hmm? Sige na nga, si manang na yung mag serve." Sabi ko na lang. "Manang?"

"Thank you darling." Sabi ni Loren sakin, sus kung di ko lang mahal to eh.

"Sir bakit po pala?" Tanong naman ni manang. Habang naka lingkis asawa ko sakin.

"Pag serve mo muna kami ng foods, di ko kasi pwede iwan si Loren eh. Pasensya na, salamat na rin." Sabi ko Naman, habang yakap na yakap sakin asawa ko.

"Sige po sir." Sabi naman ni manang, tyaka lumabas.

"Darling?"

"Hmm? May masakit ba?" Tanong ko Naman.

"Hmm? Yung likod ko, medyo masakit." Sabi nito sa akin.

"Shhh, let me treat that na lang." Sabi ko naman. Sabay ayos ng upo nya.

"Oum, thank you." Nakayakap lang sakin asawa ko.
Nakakaawa din sya, kasi nahihirapan sya.

"Shhh, it's fine ok. Tyaga tyaga lang darling." Sabi ko naman, habang minamasahe nang dahan dahan yung likod nya.

"Oum, para din sa baby natin." Sabi naman nya sa akin.

LOREN'S POV....

Tony is an ideal man, lahat gagawin nya for me and for our children. Sweet din, maalaga minsan masungit.

"It's ok darling, konting tiis pa." Minsan gusto ko mag reklamo, bakit ako inanakan eme.

"Sorry darling. Dahil sa pregnancy ko. Pero promise babawi ako." Sabi ko naman.

"Shhh, it's fine. Di mo na kailangan bumawi. Just take care of yourself and our children ok na yun."

"Thank you darling ko." Sabi ko na lang.

"Welcome always darling, I love you so much. I love all of you." He said. Sus, lambing din ano.

"Mamasyal kaya tayo nila Zardo?" Sabi ko naman.

"Kaya mo na ba?" Tanong naman nya sa akin.

"Oo naman ako pa ba?" Sabi ko na lang.

"Ok Sige, bukas na bukas. Kapag ok ka na ha?" Sabi nya sa akin.

"Buntis lang ako darling hahaha, hindi naman ko baldado."

"Ay? Ganun? Sorry naman." Sabi nya. "Kain kana?" Dagdag pa nya.

"Oum." I said, for sure pipilitin na naman akong subuan nito.

"Sige na umayos ka na nang upo, subuan kita." Sinasabi ko na nga ba.

"Sure ka ba? Kasi kaya ko naman." Sabi ko naman.

"Oo naman, wag ka na mag kilos kilos. Ako na gagawa ng lahat." Sabi naman nya sa akin.

"Hmm? Sige na nga, thank you." Umayos naman na ako para makakain na rin.

"Ayan very good naman ang Regina ko. Hahaha!" Pang- aasar pa nya sa akin.

"Darling naman." Sabi ko, nakaka asar naman.

"Sus, ah na darling ko." Sabi nya sa akin. Sabay subo ng pagkain.

Kinain ko muna, bago ako nag salita ulit.

"Ang lambing naman ng darling ko." Sabi ko naman.

"Hmm? Kasi very good ka, pati si baby Louie." Sabi nya sabay himas ng tummy ko.

"Sus naman, ang kulit naman ni daddy. Oo nga Pala si Zardo?" Bigla kong naalala panganay ko.

"Kasama ni nanay Fely mo." Hays salamat.

"Talaga darling?" Sabi ko naman.

"Yes darling, don't worry about Zardo." He said.

"Thank you darling. Kaso nako- konsensya ako, he's too young para makalimutan kong alagaan si Zardo." Sabi ko naman.

"Shhh, hindi sa ganun, nagka taon lang na naging magka sunod Sila Zardo at Louie." Oo nga naman may point naman ang asawa ko.

"Babawi ako sa kanila promise." Sabi ko, nakaka konsensya. Pag nanganak na ako, after naman nito. Ayun nasa trabaho na naman ako.

"Ok lang ano ka ba naman. And please lang, pag balik mo sa work mo. Wag ka naman na sumobra ng oras sa trabaho mo." Nane- nermon na naman si Mr. Lubrin.

"Opo na po, promise ko po. Sapat na oras na po yung pag wo-work ko po." Sabi ko na lang.

Nagpatuloy naman kwentuhan namin habang nakain..

















>>>> SHESHHHHHH NA PUBLIC KO NA ULIT.




























......

Quick UD cause y naurt?

The Jar Of Our HeartsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu