mess :: seo changbin ✅

1

Yeni kitabım Mess'e hepiniz hoşgeldiniz! Umarım severek okuduğunuz bir kitap olur. 💕

Ek olarak söylemek istediğim şey; yeni bölümler vote ve yorum sayısının sıklığına göre gelmekte. Yani ne kadar çok yorum ve vote gelirse yeni bölüm o kadar hızlı gelir. Bunu emeklerimin karşılığını alabilmek için yapıyorum.

Keyifli okumalar!!

___

Mess : Chapter 1

Yine her akşam olduğu gibi dershaneden çıkmış, sırtımda ağır çantayla resmen sürünerek eve yürüyordum. Kim kendine niye böyle bir eziyet çektirirdi ki? Gidip boktan bir kafede bulaşıkçı olsam da aynı parayı kazanacaktım.

Sinirle kaldırım ortasına çöküverdim. Zaten deneme sonucum yüzünden bugün bir ton azar işitmiştim. Olmayan moralim daha da bozulmuştu.

Kendi kendime sinirle konuşmaya başladım, "Neden her şey üst üste gelmek zorunda?" Önce anne ve babamın boşanışı, şimdi ise düzelmekten ziyade daha da kötüye giden deneme sonuçlarım... Annem ve babam ayrıldıktan sonra annemle yaşamaya başlamıştım ama onunla görüştüğüm de pek söylenemez. Çünkü kendisi sürekli iş için yurtdışında. Ah, tabii ki çok sevgili patronuyla beraber.

Omuzlarımı düşürüp tekrardan ayağa kalktım. Dişimi sıkıp kalan son beş yüz metreyi de yürümem lazımdı.

Kendimi motive edebilmek için bacaklarıma vurdum ve söylendim; "Bas kızım!"

Gayretle eve yürümeye devam ettiğim sırada her akşam geçtiğim ara sokağa girmiştim. Bu sokağın baştan üçüncü apartmanında Seo Changbin oturuyordu.

Biraz ondan bahsetmem gerekirse; Onunla aynı okula gidiyorduk fakat beni tanıdığını hiç sanmıyorum. Genel olarak insanlardan nefret ettiği için okul saatlerini uyuyarak geçirirdi. Biraz benziyorduk aslında. Sadece benim aksime o, çok daha zıt ve sert bir kişilikti. Okuldaki çoğu kişi Changbin'den korkardı. Özellikle yalnızca dokuzuncu sınıfken, on ikilerden bir çocuğun üzerinde sandalye kırması diğer öğrencilerin yıllardır ondan korkması için harika bir sebepti.

Herkesin aksine ben ondan korkmuyordum. Çünkü o sandalye, on ikilere giden o herifin sırtında kırılmayı hakketmişti. Çocuk, Changbin'in ailesini küçük düşürmüştü. Yapılabilecek en doğru şey değildi belki ama en iyi şey çocuğu cezalandırmaktı.

O günden beri Seo Changbin gerçekten ilgimi çekiyordu. Fakat bilirsiniz... Kendisi asosyal ve soğuk olduğu için daha önce hiç iletişim kurma fırsatım olmamıştı. Ne zaman sınıfına gitsem arka köşede uyuyor olurdu veya hiç okula gelmemiş olurdu.

Onun evinin önüne gelmiştim. Birkaç saniyeliğine duraksayıp başımı kaldırdım. Evin ışıkları kapalıydı. Apartmandaki tüm evlerin ışığı yanarken bir tek onun dairesinde ışık yanmıyordu. Zaten her akşam buranın önünden geçtiğim için alışmıştım.

Changbin, anne ve babasını liseye geçmeden hemen önce bir trafik kazasında kaybetmişti. Bunu maalesef ki Changbin'den öğrenmek yerine yıllar önce, ailesinin ölümüyle dalga geçen on ikinci sınıf öğrencisinden öğrenmiştim. Aileni kaybediyorsun, dehşet bir şekilde, sonra sikik herifin teki gelip seninle dalga geçiyor... Changbin'in sadece sandalye kırmakla yetinmesine şaşırmıştım doğrusu. Ben olsam nefes aldırmazdım.