hoofdstuk 12

392 15 5
                                    

Pov: matthy
Ik word wakker in mijn eigen bed. Ik weet niet meer heel goed wat er gister is gebeurt maar ik denk dat ik in slaap ben gevallen. Maar wacht. Dan ben ik echt om 6 uur ofzo al in slaap gevallen. Ik vind het niet erg want dan heb ik in ieder geval een excuus dat ik niet heb gegeten, maar wat heeft robbie dan gegeten? Hij heeft vast wel wat verzonnen. Hij is ook al een volwassen kerel. Ik kijk even snel naar de wekker en zie dat het pas half 6 s'ochtends is. Wat ik ook niet heel gek vind als je al om 6 uur slaapt. Ik ben nu klaarwakker namelijk. Ik stap uit bed en doe even snel een andere outfit aan. Ik loop naar de badkamer en doe mijn pyjama shirt uit. Ik bekijk mezelf even in de spiegel. Er mag nogsteeds wel wat af hoor matthyas. Ik wilde eigenlijk mijn t-shirt aandoen tot ik me bedacht dat ik ook even kan hardlopen. Ik loop terug naar mijn kast en pak een sportshirt. Ik trek die aan met nog een sportbroek. Ik loop naar beneden en laat nog wel even voor de zekerheid een briefje achter voor robbie. Ik pak mijn sleutel, drink nog snel een glas water en verlaat dan het huis. Geen idee hoeveel km ik ga lopen. Dat kijk ik wel als ik aan het rennen ben. Ik begin met rennen. Even wat calorieën verbranden.

Pov: robbie
Ik word wakker. Ik kijk even snel naar de wekker en ik zie dat het 06:15 is. Ik sliep vanacht al om 7 uur dus is het wel logische dat ik nu al wakker ben. Ik stap uit bed en doe even chille kleding aan omdat het nog vroeg is. Ik denk dat matt ook al wel wakker is. Ik loop even snel naar zijn kamer om te checken en ik had gelijk. Hij is al wakker. Ik loop naar beneden en doe de deur open. Ik zie niemand. Das raar. Ik kijk even verder tot ik een briefje op de tafel zie liggen. "Hey rob, ik ben even gaan hardlopen dus maak je geen zorgen." Lees ik. Waarom gaat hij zo vroeg hardlopen? Nou ja, als hij dat wil is het goed. Ik ga op de bank zitten en zet de tv aan. Wachten tot matt weer terug is.

Pov: matthy
Ik ben al even aan het hardlopen en ik kom uit bij een parkje. Ik stop met hardlopen en begin gwn even te lopen en te genieten. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik al 8 km heb gelopen. Dat is al best prima. Maar ik wil eigenlijk wel de 15 km halen. Als ik het park uit ben begin ik weer te rennen. Ik ben al best moe maar dat negeer ik. Ik moet toch is een keer proberen af te vallen en nu ben ik toch al bezig. Kan ik net zo goed gwn doorgaan. Ik neem een route wat naar huis is maar wat wel wat om is. Als ik die route neem kom ik precies goed uit. Ik blijf rennen en probeer niet te lopen. Als je gaat lopen verbrand je wel wat maar minder dan rennen. Teminste dat denk ik. Ik kijk even snel naar de tijd en zie dat het al 7 uur is. Ik ben bijna thuis. Nog 1 km. Zou robbie al wakker zijn? Kom ik zo wel achter.

Pov: robbie
Ik kijk naar de tijd en zie dat het al 7 uur is geweest. Hij rent wel lang. Ik hoop wel dat hij zo thuis komt. We moeten vandaag Ook met veel dozen lopen voor het kantoor. Ik hoorde van raoul dat het namelijk al helemaal klaar is alleen moeten wij het nog inrichten en alle meubels naar binnen brengen. Na 5 min hoor ik dan eindelijk een deur open gaan. Ik zie dan de woonkamer deur open gaan en ik zie een bezwete en vermoeide jongen naar binnen lopen. "Jezus hoeveel heb je wel niet gerend?!" Vraag ik verbaast. Ik zie aan hem dat hij antwoord wil geven maar dat dat niet lukt doordat hij te kort ademt is. Ik loop naar hem toe en zet hem op een stoel. Ik pak ook een glas en vul die met water. Ik weet niet hoeveel km die gerend heeft maar hij heeft wel teveel gedaan. Dat zie ik aan alles.

Pov: matthy
Ik pak het glas aan wat robbie me gegeven heeft. Ik ben nu echt op. Miss heb ik toch wel iets teveel van mezelf gevraagt. Maar het voelde wel goed. Het voelt goed om af te vallen. "Ik ga even douchen" zeg ik. Ik sta op en wil weglopen maar robbie die pakt mijn arm vast. Ik kijk hem vragend aan. "Matt, ik wil eerst iets vragen" zegt hij. Ik heb al zo'n voorgevoel voor wat hij wil vragen. Ik knik maar gwn. "Hoeveel km heb je gerend?" Vraagt hij. Ik wist dat die vraag zou komen maar ik had gehoopt dat die nooit was gekomen. "Uhm" ik kijk even op mijn horloge. 27 km geeft die aan. Dat valt nog best mee. Ik had veel meer kunnen doen. "27 km" zeg ik. Ik zie dat robbie zijn ogen vergroten. Zo veel is dat toch niet. "Matt dat is echt veel te veel! Je moet niet zo veel van jezelf vragen" zegt hij me. Ik zie aan zijn gezicht dat hij het meent. Ik kijk naar de grond. Ik knik klein en loop de trap op naar boven. Zoveel vraag ik toch niet van mezelf? Ik vraag alleen om gelukkig te zijn en om wat dunner te zijn.

Meer niet......

--------------------------------------------------------------

954 woorden

Beetje laat maar toch maar even poosten!

Ik weet niet waarom maar ik ben een soort challenge aan het doen dat ik niet mag knipperen en ik ben nu op de 10 min 🤭 Ik ben nu wel af want anders heb ik echt rode ogen straks 😂

Ik heb nu geen delen meer die af zijn omdat ik gefocust had op mijn andere boek maar ik ga proberen meer te schrijven voor dit boek!!

Tot bij deel 13 💜

Zorgen Om Niks....Toch?? // Mabbie Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu