Eftalya [ARA VERİLDİ]

20. Bölüm: Hisler

                     Lütfen bolca yorum yapın, yorum ve oy gelmedikçe yazma hevesim kaçıyor...         Sizin yazdığınız bir kelime bile benim için çok değerli 🥺🤍

Sınır koymak istemiyorum, lütfen hayalet kalmayın...

Keske Dora ismine takıldığınız kadar hikayeyle ilgilenseniz.

En kısa zamanda görüşmek üzere, keyifli okumalar.🤍

...

20. Bölüm: Hisler

Gece uykularım resmen sona erdiği için üzerime giydiğim ceket ile bahçede oturmuş limonatamdan yudumluyordum. Biraz serinlik, bahar kokusu ile bütünleşiyor kendimi oldukça iyi hissetmemi sağlıyordu.

Kafamda durmadan dönen düşünceler Kuzey'in gelmesiyle son bulduğunda ona gülümseyerek baktım.

"Neden uyandın?" Gözlerini ovuşturarak yanıma ilerleyip sandalyeye oturdu. "Yanımda olmadığını hissedince uyandım." Elini tutup okşadım.

"Biliyorsun geceleri uyuyamıyorum." Başını salladı. "Araba anahtarım nerede?" Neden dercesine ona baktım.

"Salondaki masada gördüm. Ne yapacaksın anahtarı?" Elini bana uzattığında tereddütsüz bir şekilde elini tutup ayağa kalktım. Birlikte arabanın anahtarını alıp kapıya doğru ilerledik.

"Madem gündüz rahat gezemiyoruz bizde gece gezmesi yaparız." Heyecanla ona baktım. "Üzerimize daha kalın ceket getireceğim sen arabaya geç." Garajdaki arabaya geçerken kendimi çok fazla heyecanlı hissediyordum.

Kısa bir süre sonra Kuzey üzerine geçirdiği ve elinde tuttuğu battaniye ve yastık ile geldiğinde ona bakıyordum. Benim için ön koltuğu yatar pozisyona getirdi, battaniye ile yastığı koyduktan sonra yerime yerleştim.

"Arabayı biraz ısıtayım sıcak hissedersen kapatırım." Başımı salladım. "Nereye gidiyoruz?" Arabayı çalıştırdı. "Urla sahil kenarına gidelim diyorum."  Kısık bir sesle müzik açtım.

"Pizzada alsak olur mu?" Açık bir yer bulabileceğimizden emin olmasam da isteğimi dile getirdim.

"Yirmi dört saat açık olan bir yer var oradan bulmaya çalışırız güzelim." Keyifle arkama yaslandım. 

(Böyle bir yerin olup olmadığını bilmiyorum sadece hikaye akışı bozulmaması adına yazdım.)

 Yollar bomboş olduğu için yolumuz normale göre fazlasıyla kısa sürmüştü. Araba sallandıkça uykum geldiği için çok kısa bir süre olsa da uykuya dalmış ve geldiğimizi anladığımda hemen uyanmıştım.

"Sen arabada bekle güzelim ben alıp geleceğim."  Başımı sallayarak onun gidişini izledim o sırada da arabada bir kaç fotoğraf çekildim. On beş dakika içinde elinde içecek ve ayran şişesiyle arabaya bindi.

"Normalde bu saatte pizza olmazmış, Alina'nın şansına." Gülümseyerek Elindekileri alıp bacaklarımın üzerine koydum. "Alina çok mutlu."

Sahil kenarına arabayı park edip arabanın üstündeki cam tavanı açtı. Kuzey üzerimi örtüp yemekleri açmamda yardımcı oldu. Pizzamdan bir ısırık aldığımda memnuniyetle gülümsedim.