Yeni Oğlan

Pot

"Geç."
Alparslan oğlanı sertçe eve ittirdiğinde Aral savruk bir adımla kendini evinde bulmuştu.
"Sikik bir kız ismi söylemek ne kadar zor olabilir amına koyayım ya yok yere arabadan ettin beni."

"Anlamadım?"
Aral su almak üzere mutfağa doğru ilerlerken Alparslan delici grilerini oğlanın yeşillerine dikmiş, bileğini sertçe kavramıştı.

"Sevgilinin adını söylemek niye zordu?"diye mırıldanmıştı hırsla.
"Yoksa sevgilin erkek olduğu için mi?"

Aral irileşen yeşilleriyle adamdan iki adım öteye doğru kaysa da Alparslan sertçe boğazından kavradığı oğlanı duvara yaslamıştı.
"Dışarıdan daha zeki duruyorsun."dedi Alparslan hiddetle.
"Yukarıdakiler ne anasının gözü,anlamayacaklar mı sence am hoşafı? Ayşe de Fatma de."

"Evimden gider misin?"dedi Aral korkuyla.
"Polis çağırmak..."

"Çok mu korktun?"dedi Alparslan hazla.
"Götünü dört yıl bir erkeğe siktirdiğini yukarıda söylerken niye korkmadın!"

"Sen ne..."dedi Aral şaşkınca.
"Demedim öyle bir şey ne saçmalık bu."

"Dört sene boyunca seni bir kız değil,erkek sikiyordu."diye mırıldanmıştı Alparslan.
Gözleri yuvalarından fırlarken boynundaki damar sertçe belirginleşmişti.
"Dört her sikik gece,bir erkeğe karılık ediyorsun ve yukarıdaki herkesin ağzına sakız oldun."

"Rahat bırak beni yok öyle bir şey ve..."

"Hassiktir daha zekisin sanıyordum."dedi Alparslan.
"Benden korkmamak aptallıktanmış,zeka değil."

"Beni rahat bırakın."diye tısladı Aral.
Mutfak çekmecesinden bıçak alırken sulanan yeşilleriyle meydan okudu.
"Evimdesin. Nefsi müdafaaya giriyor."

Alparslan alayla oğlanın elindeki peynir bıçağını süzerken kendi kemerine uzandı.
Babadan yadigar zifiri siyah ,üzerinde ismi kazılı silahı oğlana doğrulturken yanıtladı.
"Sinirim tepemde,ebenin amına giriyor."

"Benden ne istiyorsunuz?"diye gürledi Aral.
"Zırt pırt eve gelen sizsiniz,sizle takılmak istemiyorum zorla çağırdı."

"Tüm Eskişehir de adını ibne olarak çağırıp,ne kadar pislik varsa içine atacak embesil."dedi Alparslan.
"Eğlenecek bir şey arıyordu sen de sazan gibi atladın."

"Ya sen ?"

"Alt katımda bir ibne evine erkek alıp dibini dövdürtürken peçete mi tutacağım?"
Alparslan oğlanın elindeki bıçağı tekmeyle savururken kapıyı gösterdi.
"Kendine iyilik etmek istiyorsan, burası aile yeri ,git kendine kendin gibilerin olduğu tarzda semtler bul."

"Bura benim evim."dedi Aral derin bir nefesle.
"Hiç bir yere de gitmiyorum."

"Canım sıkıldıkça seni yumruklarım,iyi de olur ."dedi Alparslan alayla.
"Yukarıdakiler de herkese yayınca görürüm senin götünü."

"Siktir git !"

Alparslan hayatında ilk defa kendisine bıçak çeken -ki bir peynir bıçağı - ve küfür savuran biriyle karşı karşıyaydı.
Oğlan omuzlarına bile zor geliyordu,kası dahi yoktu.
Ama bıçak sallayıp ,küfür edebiliyordu.

"Korkmuyorum senden!"diye gürledi Aral.
"Eşkiya mısın gece gece ! Hepinize polis çağırırım,duydun mu! Apartmandaki herkese uzaklaştırma çıkarırım. Siz git dediniz diye gitmeyeceğim. Buradayım! Problemin varsa imza topla çıkar ! Hadi!"

"Sen.."

"Alo! Problemin varsa çıkar beni imza toplayıp dağ ayısı!"
Aral irileşen yeşilleriyle adamın grilerini süzerken burun çekti.
"Gitmeyeceğim! Umrumda değilsiniz,sizin arkadaşınız olmaya çalışmıyorum zaten !"

"Sen bana karşı mı geliyorsun?"diye fısıldadı Alparslan oğlanın saç köklerinden sertçe çekiştirirek.
"Sen bana küfür mü ediyorsun!"

"Evet! Git buradan, çağırırım polisi!"

Alparslan yüzünde şaşkın bir ifadeyle tebessüm etti.
"Seninle çok eğleneceğim Keçi."

"Ne?"

"Seninle çok eğleneceğim Keçi."Alparslan saç diplerini yolana kadar kumrallara asılmıştı.

"Ben keçi değili...AH!"

Alparslan zafer kazanmış bir gülümseyle oğlanı ayak dibine ittirmiş,kafasına da ayakkabılarıyla bastırmıştı.
"Bundan sonra ayak dibimde ezilen topum olacaksın. Polisi aramayı unutma.
İsmimi de ver. Çünkü benim dahil olduğum hiç bir kavgaya girmezler,Keçi."