သူဌေးကြီးရဲ့ နတ်သမီးလေးအဖြစ် ကူးပြောင်းလာခြင်း [MM Translation]

Chapter 3.1

[Unicode]

chpater 3.1 - သူတို့ကို ဘယ်လို ဖြေရှင်းရမလဲ... သေအောင် ရိုက်သတ်လိုက်ပေါ့

ချီယင်း၏ ပေါ်ပေါက်လာမှုကြောင့် လုံးထွေးပုတ်သတ်နေခြင်းကို ရပ်တန့်သွားစေသည်။

ဆယ်ကျော်သက်လူဆိုးလေးများ၏ ပါးစပ်တွင် 'မိန်းကလေးများကို မရိုက်ရ' ဟူသော မူဝါဒ ရှိသောကြောင့် မိန်းကလေး တစ်ယောက် ရုတ်တရပ် ဒဏ်ရာရသွားသောအခါ သူတို့အားလုံး မိုက်မဲစွာ ရပ်တန့်သွားကြသည်။

ယန်ရှင်းယွမ်က ခုချိန်မှ ရောက်လာလေသည်။ ဘာဖြစ်သွားသည်ကို သူ မသိပေ။ ထိုလူများ အားလုံးက ကျီးရန်၏ လူများဟု သူ ထင်သောကြောင့် အော်လိုက်လေသည် " ရဲတွေ ရောက်လာပြီ..."

၎င်းကို ကြားလိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် အမှတ် ၃ အထက်တန်းကျောင်းမှ ကျောင်းသားများက တချိုးတည်း လှည့်ပြေးကြတော့သည်။

ယုကျောက် အရမ်း ဂရုစိုက်မနေပေ။ သူ ကျီးရန်ဆီသို့ ပြေးသွားလိုက်ပြီး ချီယင်းကို ကူညီပေးလိုက်သည် " အစ်မ... အစ်မ ဘယ်နေရာ ထိသွားလဲ... နာနေလား..."

သူက အသိစိတ်လွတ်ရလောက်အောင် ကြောက်ရွံ့သွားသောကြောင့် နေ့တဝက်လောက် ကြာသည်အထိ မေးနေမိပြီးမှ ချီယင်း မကြားနိုင်သည်ကို သတိရသွားလေသည်။ သူ ပျာယာခတ်စွာ ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး 120 ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်လေသည်။ လူနာတင်ယာဥ်က သူတို့၏ တည်နေရာကို မေး၏။ ယခုနေရာက လမ်းကြားလေး ဖြစ်သောကြောင့် လူနာတင်ယာဥ် မဝင်နိုင်ပေ။ ယုကျောက် တည်နေရာက ကျောင်းဂိတ်ဟုသာ ပြောလိုက်သည်။

သူ ဖုန်းချလိုက်ပြီး ကျီးရန်၏ လက်မောင်းထဲမှ ချီယင်းကို ယူရန် လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။

သို့သော် ရလဒ်အနေဖြင့် သူမကို ကျီးရန်လက်မောင်းထဲမှ ဆွဲမခေါ်နိုင်ပေ။

ယုကျောက် ဒေါသထွက်သွားသည် " မင်း ငါ့အစ်မကို လွှတ်ပေးစမ်း..."

ကျီးရန် သူ့ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့လက်များကို အပြစ်ကင်းစွာ မြှောက်ပြလိုက်သည်။

ထိုအခါမှသာ ချီယင်းက ကျီးရန်၏ ကျောင်းဝတ်စုံကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုတ်ကိုင်ထားပြီး လွှတ်မပေးခြင်း ဖြစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။