သူဌေးကြီးရဲ့ နတ်သမီးလေးအဖြစ် ကူးပြောင်းလာခြင်း [MM Translation]

chapter 3.2

[Unicode]

Chpater 3.2 - သူတို့ကို ဘယ်လို ဖြေရှင်းရမလဲ... သေအောင် ရိုက်သတ်လိုက်ပေါ့

ဆရာဝန်က ရိုးရှင်းစွာပင် သူမကို တစ်ကြိမ်သာ စစ်ဆေးလိုက်သည် " ခေါင်းမှာ မြင်နေရတဲ့ ဒဏ်ရာတော့ မရှိဘူး နောက်ထပ် စစ်ဆေးမှုတွေ လုပ်ဖို့ ဆေးရုံရောက်တဲ့အထိ စောင့်ဦး"

ယုကျောက် ကျီးရန်ကို တစ်စက္ကန့်မျှ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ကျီးရန်၏ မျက်လုံးထောင့်စွန်းလေးများက ကွေးညွှတ်ကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းများကမူ ဆိုးသွမ်းသော အပြုံးတစ်ခုကို လှစ်ဟပြလျက် " လောင်ဇစ်က စိတ်အခြေအနေကောင်းနေတယ်လို့ မင်း ထင်နေတာလား..."

ယုကျောက်က ကျီးရန်ဘေးတွင် နာခံပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းစွာ ထိုင်နေသည့် ချီယင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမက ကျီးယန်၏ အင်္ကျီထောင့်စွန်းကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကိုင်ထားပြီး လွှတ်လိုက်ရန် ငြင်းဆန်နေဆဲ။ သူ တကယ်ကို စိတ်ညစ်နေရသည်။ သူ့အိပ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းက ရုတ်တရက် မြည်လာလေသည်။

သူ ယူပြီး ကြည့်လိုက်သောအခါ သူ့အဖေ ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ယုကျောက် ချက်ချင်း ကြောက်လန့်လာရသည်။

သူ ဖုန်းကို တုန်တုန်ယီယီ ဖြေလိုက်သည်။ ဖုန်း၏ တခြားတစ်ဖက်မှ ယုချန်က မေးလိုက်သည် " မင်း ကျောင်းဆင်းပြီလား... ငါ အလုပ်ပြီးသွားလို့ အခု မင်းနဲ့ ယင်းယင်းကို လာကြိုဖို့ လမ်းမှာ"

ယုကျောက်တွင် ပြောမထွက်နိုင်လောက်သည့် ခါးသီးမှုတို့ကို ခံစားနေရသည်။ သူ့အဖေ၏ မေးခွန်းကို ရှောင်လိုက်သည် " ကျွန်တော်တို့ ဘတ်စ်ကားနဲ့ ပြန်လာလို့ ရပါတယ် အဖေထွက်လာပြီး လာကြိုဖို့ မလိုပါဘူး"

ယုချန် ပြောလိုက်သည် " ဘယ်လိုလုပ် ယင်းယင်းကို လူကြပ်တဲ့ ဘတ်စ်ကားထဲမှာ တိုးခိုင်းနိုင်ပါ့မလဲ... မင်းတို့ ကျောင်းမှာ စောင့်နေ ငါ သိပ်မကြာခင် ရောက်မယ်"

ယုကျောက် ငိုမိလုနီးနီးပင်။ သူက အမှန်ကျ ဝန်ခံပြီး သူ့ ကံတရားကို လက်ခံရန် စီစဥ်လိုက်သည်။ သို့သော် ချီယင်းက သူမ၏ ဖုန်းကို ယုကျောက်အား ပေးလိုက်သည်။ ထိုထဲတွင် ရေးထားသည်က : ဦးလေးကို ပြောလိုက် ငါ အတန်းဖော်တွေနဲ့ စာရေးကိရိယာတွေ ကျူတိုရီရယ် စာအုပ်တွေ ဝယ်ဖို့ စာအုပ်ဆိုင်ကို သွားတယ်လို့ ပြီးတော့ ငါတို့က နည်းနည်းလောက် လျောက်လည်ဦးမယ်လို့