HAYATIMIN ANLAŞMASI (+18)

Geçmiş

10 yıl önce
(yazarın anlatımıyla)

Küçük kız Koşarak merdivenlerden çıkıp abisinin odasına girdi. "Abi oyun oynayalım mııı?" Dedi heyecanla.

Abisi yatağında uzanıyordu. bir elinde sigara diğer elinde telefon vardı, sigara içmesinden hiç hoşlanmıyordu. 'keşke hiç içmese' diye geçirdi içinden.

Abisi telefondan başını kaldırmadan ona cevap verdi. "Hayır mehir git kendi kendine oyna."  kızın Yüzündeki gülümseme soldu.

"Ama kendi kendime oynamak eğlenceli olmuyor ki hem ben seninle oynamayı daha çok seviyorum." Abisi oflayarak sigarasını komidinin üzerindeki küllüğe bastırdı.

"10 yaşında kız oldun ne oyunu hala? Derslerine çalış mehir." Hep onu böyle başından atıyordu, derslerinin oyunlardan daha önemli olduğunu söyleyip duruyordu.

"Ders çalışmayı da seviyorum ama çok çalıştım, biraz da oyun oynamak istiyorum lütfen abi." Diyerek dudaklarını büzdü.

Abisi telefonunu yatağa bırakıp doğruldu. "Tamam ama sadece 10 dakika." Diyince sevinçle ufak bir çığlık attı. Abisi gülümseyerek yatağa oturması için eliyle işaret etti.
Kısa boyuyla yatağa çıkıp karşısına oturdu.

"Ee ne oynayacağız?" Diye sordu kardeşine. Mehir bir süre düşündü. "Evcilik oynayalım sen benim babam ol." heyecanla anlatması abisini güldürmüştü.

"Tamam ama niye baban oluyorum abin olayım yine." Mehir omuzlarını kaldırıp indirdi.
"Sen çok güzel baba olursun, keşke sen benim babam olsaydın. Babam benimle konuşmuyor beni sevmiyor mu abi?"

Mehirin söyledikleriyle ufuk'un yüzündeki gülümseme kayboldu. Daha küçük bir kızın öyle düşünmesi doğru değildi.

"Hayır abiciğim, niye sevmesin ki seviyor tabiki. Bu sıralar annemle biraz tartıştılar ama büyükler arada tartışır sen takılma tamam mı?"
Mehir yavaşça kafasını sallasa da buna içten içe çok da inanmadı. Babasının ve annesinin onu sevmediğini düşünüyordu.

Mehir abisiyle güzelce oyun oynandıktan bir süre sonra ev kapısından sesler gelince annesi ve babasının geldiğimi anladı.

Yine bir tartışma içerisindelerdi, bu konular her zaman para ile ilgili olurdu sanki dünyanın sonuymuş gibi bütün gün para konusunda kavga eder birbirlerine bağırıp dururlardı.

Mehir huzursuzca yerinden kıpırdandı, ev onlar olmadan ne kadar huzurluydu oysaki. Abisi yataktan kalktı. "Bekle burada gelicem, sakın aşağı inme tamam mı?" Mehir usulca başını salladığında abisi kapıyı açıp aşağı indi.

Sessizce beklemeye başladı korkuyordu ama abisine güvendi tam olduğundan içi rahattı.
Aşağıdaki seslerin içine abisinin sesleri de karışınca tedirgin bir şekilde yatağa daha çok sokuldu.

Abisinin ve babasının bağırışmaları daha da artarken mehir elleriyle kulaklarını kapatıp gözlerini yumdu. Anne ve babasının kavgalarını duymamak için hep bunu yapardı.

Yüksek seslerden korkuyor kaçmak için kulaklarını kapatmak zorunda kalıyordu.
Bağırma sesleri yaklaştı ve abisi odaya girdi gözlerini açıp abisine baktı.