"Ne günlerdi be. Lisedeyken hayat çok garipti. Herhangi bir şey yaşadığımız zaman o şeyi bütün hayatımız zannediyorduk. Tıpkı benim sana aşık olup Mecnun'a dönüşmem gibi."
Jeongguk'un sözleriyle kahkaha attı Taehyung. "Aşk olsun. Ben senin bütün hayatın değil miyim şimdi?"
Jeongguk da sevgilisine güldü. "Koca bebek. Otuz yaşına geldin hâlâ şımartılmak istiyorsun."
Taehyung kolunu Jeongguk'un omuzuna attı. Sıkıca sarıldılar birbirlerine. Daha huzurlu hissettiren başka bir sarılma yoktu, olamazdı.
Zaten sevgi dedikleri neydi ki? Nasıl hissettirirdi?
Yağmurlu bir havada kokan toprak, mesaisi bitince batan güneş, radyodan yükselen bir müzik, yeni alınan kitap, en sevilen yiyecek, izlenen film, pazar günleri, sıcak bir gülümseme, alınan ufak bir iltifat, kısa bir ziyaret, var olmak, eğlenmek ve bolca sevmek.
Tüm bunlar sevginin tanımı olabilir miydi?
Olsaydı da Taehyung ve Jeongguk'u ilgilendirmezdi. Onlar ruhen ve bedenen birbirlerine sahipti.
"Seni hayatım boyunca seveceğim sevgilim. Varsa sonrasında da seveceğim. Yoksa da seninle birlikte öleceğim."
-SON-
Ay bitti bu
Vallahi bitti
Kisa oldu diye kızmayın bana. Bazen birkaç sözcük yeterli oluyor istenileni anlatmaya
Burda boş yapmayacağım. Teşekkür yazıma sakliyorumm ldwhlwjxlw
Hoşça kalın <3
BẠN ĐANG ĐỌC
Arkadaşımın Aşkısın / Taekook
FanfictionDikkat kimse anlamasın arkadaşımın aşkısın Texting/arada bi düzyazı giriyor el mecbur
