თავი 1

42 4 0
                                    

-გამარჯობა. მე ვარ ნათი ნათია ნათო და ნათუშკიც. რაგორც გინდათ ისე მომმართეთ.მაგალითან, ჩემზე 3 წლით უფროსი, და ნათოს მეძახის რაც ძალიან მსიამოვნებს. დედ-მამა კი ნათიას. უკვე 2 კვირა გავიდა, რაც 22 წელი შემისრულდა ვთვლი, რომ უკვე დამოუკიდებელი ცხოვრება დავიწყო. რადგან 22 წლის გავხდი, მშობლებმა საჩუქრად კორეის ბილეთები მიყიდეს. რამაც ძალიან გამახარა, რადგან ყოველთვის მომწონდა კორეა,კორეული საკვები და რათქმაუნდა ბიჭები!! ვგიჟდები კორეულ დრამებზე. შემიძლია მთელი დღე გაუჩერებლად ვუყურო!! ნუ მოკლედ დღეს მივფრინავ, ინგლისურს კარგად ვფლობ და არ გამიჭირდება სამსახურის შოვნაც ასე მგონია.

-ნათია გამოდი საათნახევარში შენი ფრენაა!!
-ეხლავე. გავჩახე დედას.
ოთახიდან რო გამოვედი, ჩემი საუკეთესო მოგობარი ასევე მამიდაშვილი. ლიზიკო დამხვდა, ისე გამიხარდა მივარდი და გადავეხვიე. შემდეგ ჩემს დას გავხედე, თვალები აცრემლებული ქონდა.
-რა გატირებს ქალოო რა იყო იქ კი არ ვრჩები ჩამოვალ მალე
-რა წესია შენ მიდიხარ და მე არაა!!
-ოხ ქეთო ცრემლები წამომივიდა,ჩემს დას გადავეხვიე. ჩირითადად ყველგან მასთან ერთად დავდიოდი და ახლა მარტო რო მივდივარ რაღაც ნაირად, გული მწყდება.
ჩავეხუტე მშობლებს, ავიღე ბარგი დავემშვიდობე ყველას ცრემლებით. გავუდექი გზას აეროპორტში. ტაქსი დავიჭირე და 40 წუთში იქ ვიყავი. ჩემი რეისი მალე უნდა გასულიყო. ავედი თვითფრინავში მოვკალათდი ჩემს ადგილას.
გავაგებინე მშობლებს რომ უკვე თვითფრინავში ვიჯექი.
გვერდით ვიღაც უცნობი ბიჭი მომიჯდა, თვალი შევავლე და...
-ჯანდაბა კორეელი ყოფილააა. კორეელ ბიჭებზე ვაბოდებ ღმერთოო,ისეთი სიმპათიური იყო რო მემგონი დავბრმავდი მისი ყურებით!! უეცრად გამომხედა მაგრამ თვალი ავარიდე.
-უკაცრავად ქალბატონო. ბოხი ხმა შემომესმა და მას გავხედე.
-დიახ რამე გნებავთ? ინგლისურად ვუპასუხე.
-ცუდად არ გამოგოთ მაგრამ, რატომღაც ძაან დიდ ხანს მაკვირდებოდით და არ მესიამოვნა.რაღაცნაირად შევშინდი ბრაზი გამოიხატებოდა მის ლაპარაკში.
უცებ ვეღარ მოვტვინე და ვუპასუხე.
-მე თქვენ არ გაკვირდებოდით, თქვენს გვერდით ჯდომ ბავშვს ვუყურებდი. რადგან ძალიან საყვარლად გამოიყურებოდა.
გვერდით გაიხედა და 5წლამდე ბავშვი ეჯდა გვერდით,
მშობელთან ერთად.
-ბოდიშით  მეგონა, რომ მე მიყურებდით.
უბრალოდ თავი დავუქნიე და არაფერი მითქვამს.
რამოდემინე საათის შემდეგ ჩასვლის დროც დადგა.
ძალიან კარგად გამოვიძინე კიდეც. ხალხი ჩასასვლელად დაიძრა მეც ჩავყევი.
გავუყევი გზას, სანამ ვიღაცის მოკიდებულმა ხელმა მაჯაზე არ შემაჩერა.ის საყვარელი ბიჭი იყო თვითფრინავიდან.
-ბოდიშით უეცრად, რომ გაყოვნებთ მაგრამ შეიძლება თქვენი სახელი ვიკითხო? რა გქვიათ?
-ნათი. თვალი გავუსწორე და წყნარად ვუთხარი. თქვენ? ძალიან დამაინტერესა მის სახელმა.
-ჯონქუქი. ჩემი სახელია ჯეონ ჯონქუქი.
-სასიამოვნოა.
-ქართველი ხართ? უცებ მომაყარი სიტყვები.
-კი ქართველი ვარ. ნაზად ჩავუღიმე.
-თურმე რა ლამაზი გოგოები ყოლია საქართველოს.ჩაიცინა და ტელეფონის ნომერი მთხოვა.
არ ვიცოდი მიმეცა თუ არა მაგრამ გადავწყვიტე და ჩავაწერინე.
-დაგირეკავ ნათი. აუცილებლად მიპასუხე კარგი??
-რათქმაუნდა ჯონქუქ. მივაძახე ბოლო ხმაზე. ჩამიღიმა და თავის გზას გაუდგა.

მივედი სახში. სანამ წამოვიდოდი სახლი უკვე არჩეული მქონდა 3 ოთახიანი. მართალია ჩემთვის ბევრად დიდი იყო, რადგან მარტო უნდა მეცხოვრა მაგრამ კარგი გარემო და ხედი დამხვდა.
ლოგინზე დავენარცხე. თვალებს ვასვენებდი სანამ ზარი არ შემოვიდა ჩემი, ტელეფონიდან.
ქეთი მირეკავდა.
-როგორ ხარ ნათოო?
-კარგად შენ??
-ვარ რა კარგად იმგზავრე?
-კი ძალიან კარგად გვერდით სიმპათიური, კორეელი მეჯდა და გამომელაპარაკა.
-ეჰ ნეტა შენს ადგილას ვიყო.
-რამდენიმე წელში მე და შენ წავიდეთ. თუ მოვახერხეთ რათქმაუნდა.
-აბა რაა.
-კარგი ქეთო ახლა უნდა წავიდე. ძალიან დავიღალე მეძინება.
-კარგი კარგადდ.
მალევე გავუთიშე. პიჟამა ჩავიცვი და დავენარცხე ლოგინს. ისეთი ფუმფულა იყო რო ადგომაც არ მინდოდა.
ღამის 3 საათზე გამეღვიძა. წყალი მომწყურდა, ჭიქა ავავსე წყლით და აევანზე გავედი. უცებ ჩემი თვალები 1-მა ნაცნობმა ბიჭმა მიიბყრო. ჯონქუქი აღმოჩნდა.
ვიღაც გოგოს ეხვეოდაა.
მეგონა, რომ მე ვაინტერესებდი მაგრამ, თურმე უკვე ყოლია ვიღაც.
ამოვიხვნეშე და ოთახში დავბრუნდი.
დავიფარე საბანი, მოვკალათდი და მომდის მესიჯი ტელეფონზე.
ჯონქუქი იყოო. გული მიფანცქალებდა ამოვარდნას მქონდა რა უნდოდა ღამის 3 საათზე.
     

       ჯონქუქისგან მესიჯი.

-გამარჯობა ნათი.
როგორ ხარ? გღვიძავს?
-კი მღვიძავს ჯონქუქ რამე გინდოდა?
-ხვალე გცალია? გინდა სადმე ბარში გავიდეთ და ერთმანეთი უკეთ გავიცნოთ?
-ხვალე სამსახური უნდა ვიშოვო და არ ვიცი როგორ, მოვახერხებ.
-შენ მაგაზე არ ინერვიულო. მე გიშოვი კარგ სამსახურს.ხვალ 7 საათზე ******** აქ კაფესთან დამხვდი კარგი?
-კარგიი.
-♡
________________

რა გულიი? სერიოზულად?? გავუგზავნო თუ არა მეც?? არა არ ღირს ნათია. არ გინდა ვერ მოგაწონებს ეს ბიჭი თავს ასე მალეე!!!
თვალები მოვხუჭე და მალევე დამეძინა.
_______________

გამარჯობათ ხალხნო მოკლედ ახალი ვარ და შეიძლება შეცდომებს ვუშვებ სასვენი ნიშნებითაც და სიტყვებიც შეიძლება ამერია მაგრამ მაპატიეთ!! თუ მოვახერხე ყოველდღე დავდებ და იმედია წაიკითხავთ!!

ოცნება (დასრულებული)Where stories live. Discover now