21 თავი

9 4 0
                                    


"ჯონქუქი"

ძალიან გაკვირვებული ვიყავი ნათიას ფეხმძიმობის გამო და ასევე ბედნიერი.

სავადმყოფოდან გამოვედით თუ არა ნათიამ პირზე ხელები აიფარა.

-მოიცა ჯონქუქ. ანუ დედა გავხდები?

აცრემლებული თვალებით შემომხედა და თავისი პატარა ხელები ჩემს ხელებს ჩაჭიდა.

-ხო ნათი ხო!ექიმმაც გვითხრა. დაგვიმარცვლა კიდეც.

-ვაიმე!

-რა რა იყო?? რამე ხო არ გტკივა?

ერთი ხელი წელზე მოვხვიე მეორე ლოყაზე მივადე.

-ვაიმე ჯონქუქ დედა გავხდები აზრზე ხარ???

ამოვიხვნეშე.

-ასე უნდა შემაშინო? გავიგეთ დედა გახდები და მე მამა ნათია.

-აააააა

სიხარულით დაიყვირა და ხტუნაობდა დაიწყო.

-ფრთხილად არ წაიქცე. არ დაგავიწყდეს ორსულად ხარ.
წამოდი წავიდეთ სახლში დედაშენს შევატყობინოთ.

"30 წუთის შემდეგ"

"ნათია"

დედაჩემმა ეს ამბავი რომ გაიგო პირი დარჩა ღია.

ქეთიმ და ლიზიმ კიდე მომსახურება დამიწყეს.
აბა ორსული მოგვყავს აბა ორსულს შია. მოკლედ რა უკვე ტვინი წამიღეს.

-დღეს ჩემთან წავიყვან შეიძლება?

დედაჩემს შეეკითხა ჯონქუქი საწყალი თვალებით.

-როგორ არა! წაიყვანე! მაგრამ ჯერ დაქორწინებულიყავით მაინც რას ჩქარობდით ბავშვს!

გაბრაზებულმა თქვა დედაჩემმა ჩვენ კი თავები ჩავხარეთ.

უნდა წავსულიყავით როდესაც ჯონქუქი დედაჩემთან მივიდა და ყურში რაღაც ჩარჩულჩულა. დედაჩემმა კი უბრალოდ თავი დაუქნია და გაუღიმა.

მანქანაში ვზივართ სახლში მივდივართ მაგრამ ვერ ვწყვეტ იმაზე ფიქრს თუ რა უთხრა ჯონქუქმა დედაჩემს. ინტერესით ვკვდები.

ოცნება (დასრულებული)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang