My Brother Fiancee GXG (Freenbecky) #Story 2

C -28

CHAPTER 28

Throwback 2

"ohh, Pres! Amazing dito ka sa canteen kakain ng lunch mo? Diba you hate crowded place?" Deym! Crazy right?!

"What do you mean?" Maang maangan ko dito. "May mali ba kung dito ako kakain?"

"Crazy! Of course not, pres! Kinda new lang! kaya ba marami tao sa canteen kasi nandito ka?"

"I don't know what are you talking about?! Natural na maraming tao kasi nandito yung pagkain." ginawang issue pa yung pagkain ko dito.

Binalik ko nalang yung attention ko sa pagkain na kinakain ko.

"Ohh. Kung hindi putik yung dumi ng damit niya ketchup naman." Nagtaas naman ako ng tingin kung saan yung attention ng kasama ko.

Napangiti nalang yung puso ko ng kusa habang pinagmamasdan ang babaeng lagi ko hinahanap na hindi ko alam na dahilan.

bakit ang ganda niya?

-----

"oh, pres? May kailangan ka?" gulat na tanung ni janella sa akin. Yap, kanina pa ako naka'abang dito para makisuyo na ibigay yung drinks na binili ko para kan becky.

Yun kasi ang napapansin ko na lagi niyang snack kapag nasa canteen siya.

"Hmmp." nahihirapan pa ako magsalita sa harapan ng kaibigan ng crush ko. Shit! Hindi ako sanay na ako yung mag please sa isang tao. My god!

"Pres? are you oky?" She asked with her worried voice.

"Can you do me a favor, janella?" nagulat naman ito kasi kilala ko siya.

"Yes. Pres anything for you."

"Pwede mo ba ibigay ito kan becky?" sabay abot ko sa chuckie na dala ko.

Nagulat pa ito at unti unti rin nagbago yung reaction ng mukha nito.

"Naku naku! Fan ka pres? Galing rin kasi kumanta nun!" napakagat labi nalang ako at ngumiti.

"Sige pres. Maasahan mo." ngiti nito sa akin.

-----

Sa paglipas ng araw lingo at buwan naging isang malaking isipan sa akin  ang nararamdaman ko dito.

Bakit sa babae pa?

Bakit sa bata pa?

Bakit sa taong walang gusto sa akin?

Bakit sa underage pa?

Bakit sa hindi pwede?

Gusto ko man kalimutan hindi pansinin yung nararamdaman ko dito pinipilit ang sarili na isa lang ito malaking kahibangan.

Pero wala eh sa gabing gabi na iniiwasan ko ito ganun rin paano guluhin ang utak at puso ko.

Pero hindi pwede...

Kasi alam ko mali.

------

Huling bagay na ibibigay ko sakanya na hawak ko ngayun isang puting rosas gift ko ngayung valentines day para lang sakanya.

Alam ko naman walang direction yung kasiyahan nararamdaman ko ngayun.

Pero kahit alam ko walang kahit ano mang pag-asa atleast naturuan ko yung sarili mabigyan ng kunting saya ang puso ko na walang hinihingi na kapalit.

Masaya na ako sa hindi pwede.

Masakit man kailangan ko talikuran.

----

"Pres? Bakit hindi nalang ikaw magbigay?" pag kukulit ni janella ss akin gusto niya kasi ako na yung mag -abot ng rosas.

"Ahh! Malaking issue kasi, kung gagawin ko yun." Mahinang sabi ko dito.

Pero hindi naman yun ang dahilan takot ako sa rejection at sa reaction niya.

"Fan na fan ka talaga ng voice niya pres, nuh?"

Gusto ko siya pero hindi pwede.

"Sige! Pres. Maasahan maabut ito sakanya." Napangiti nalang ako dito.

Napangiti nalang ako na hinahatid ng tingin si janella kung saan pupuntahan niya si becky.

------

Wala man ako lakas ng loub ngayun baka bukas meron na.

Sana balang araw na pwede na kaya ko na e abot yung bagay na gusto ko ibigay sakanya.

If pwede na sana pwede ko na sabihin yung nararamdaman ko.

If oky na sana "pwede ko na siya ligawan ng formal."

Sana sa tamang panahon "Pwede na ang lahat."

tbc..

note: Sory sa late update may ginagawa rin kasi akong iba na story sa draft ko. Haha. Medjo bz rin.hihi