Gojo sınavdan çıkmış, sevgilisinin olduğu sınıfın önünde bekliyordu yere çökmüş şekilde. Sinirleri bozuktu ve sevgilisini görmeye ihtiyacı vardı. Dersi de 10 dakikaya bitecekti neyse ki.
Telefonuna bakarak zaman geçirirken kapının açılmasıyla irkildiği için gözlerini sıkıca yumup açmış ve ayağa kalkmıştı yavaşça. Hocanın ardından herkes yavaş yavaş çıkarken kapıdan içeriyi görmeye çalışınca Geto'yu arkadaşlarıyla gülüşürken gülünce "Hmp!" diye bir oflama çıkarıp içeri girdi ve çocuğun yanına ilerledi. Geto onu kapıdan girerken fark etmişti zaten, o yüzden birkaç adım attıktan sonra direkt ona dönüp gülümsemişti.
"Sevgilim hoşgeldin." Kollarını açıp vücutlarını birleştirmesiyle Gojo ona saniyelik sarılıp geri çekilmiş ve arkadaşlarına bakmıştı göz ucuyla. Normalde selam verir, konuşmaya da katılırdı ama şu an o modda değildi hiç. Geto da fark etmişti bunu.
Arkadaşlarına "Sonra konuşuruz, gitmem lazım şimdi." derken çantasını omzuna atıp sevgilisinin elini tutmuş ve kapıya yönlendirmişti. Sınıftan çıktıklarında çocuğun yanağına bir öpücük kondurup "İyi misin bebeğim?" diye sormuştu.
"Evet. Eve gidelim mi? Dersin yok diye hatırlıyordum."
"Yok. Gidelim."
Bir süre yürüyüp motoru bulduklarında bu sefer sessizce binmişlerdi normalin aksine. Büyük ihtimalle sınavı iyi geçmediğinden dolayı keyifsizdi çocuk. Sınava girmeden yarım saat önce de birliktelerdi çünkü, o arada da bir şey olmuş olacağını sanmıyordu Geto.
Eve gitmeleri uzun sürmemişti. Geldiklerinde de Gojo yatacağını söylediğinden dolayı Geto cidden bir sıkıntı olduğuna emin olup peşinden gitmişti hemen. Çocuk yatağa kendini yüzüstü bıraktığında Geto boş kalan yere oturup elini beyaz yumuşacık saçlardan geçirdi.
"Ne oldu?"
"Bir şey yok, klasik aptalca şeyler işte."
"Sınavından dolayı mı? Önce kucağıma gel öyle konuşalım."
Gojo önce başını, sonra vücudunu yataktan ayırırken Geto da daha düzgün yerleşip çocuğun kucağına gelmesi için kollarını açmıştı. Hafifçe büzdüğü dudaklarıyla çocuğun kucağında yerini almışken başını da ona çevirip öpmesi için beklemişti. Geto tatlılığına ölmemek için zor dururken yumuşakça birleştirdi dudaklarını.
"Sikeyim sınavı." diye mırıldandığında Geto gözlerini kırpıştırdı. "O kadar mı kötü geçti?"
"Ya hayır ama..bilmiyorum moralim bozuldu. Hiçbir şey bilmiyor gibi hissettim. Geçeceğimi biliyorum ama şey..o kadar çalışmamın karşılığını alacak kadar yapamadım gibi."
Geto burnunu sevgilisinin yanağına sürtüp bir de öpücük kondurdu. "Her zaman beklediğin kadar iyisini yapamaman normal bir şey. Birçok etken var, bu seninle ilgili bir sorun olduğunu göstermez her zaman."
"Ama benimle ilgili bir sorun var."
"Hayır bebeğim, yok."
"Sen bilmiyorsun ki."
"Satoru, sürekli birlikteyiz bebeğim. Nasıl bilmiyorum."
"Bilmiyorsun işte." Kendini geri çekerken gözlerini sildi sertçe. "Herkese sürekli en iyisi olduğumu söyleyerek gülsem de içten içe biliyorum öyle olmadığımı. Bıktım bundan."
"Satoru bak-"
"Neyse, hep aynı şeyleri söylüyorum zaten. Konuşmayalım."
"Böyle bırakmayalım ama."
