Βρισκόμαστε στο 1750, σε μια εποχή μακρινή από την δική μας και αρκετά διαφορετική. Ο Βασιλιάς της Ισπανίας βρίσκεται να χρωστάει ένα τεράστιο ποσό στην Αγγλία και η μόνη λύση ήταν να κάνει έναν επικερδή γάμο στην μια του κόρη ώστε να αποκτήσει ισχυ...
Οι μάσκες έπεσαν. Η ιστορία αρχίζει. Όλη η αίθουσα του θρόνου ήταν γεμάτη ζωή, γεμάτη από ευγενείς που περίμεναν να ευχηθούν στο μελλοντικό βασιλικό ζεύγος. Άρχοντες από όλο τον κόσμο ήρθαν να καμαρώσουν έναν άξιο Βασιλιά να παίρνει για μνηστή του μια όμορφη νέα, τι καλύτερο θα μπορούσε να του επιφυλάσσει η μοίρα; Χιλιάδες πρόσωπα συζητούσαν, έπιναν, γελούσαν και χόρευαν κάτω από τις μάσκες που κάλυπταν τα πρόσωπα τους.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Οι Ισπανοί βασιλείς παρατηρούσαν τους πάντες από τον θρόνο τους. Την πρώην Βασίλισσα, τα παιδιά τους με τις νύφες τους, την Λαίδη και φυσικά την αδελφή του Βασιλιά. Όλοι ανυπόμονοι να θαυμάσουν το ζευγάρι... Μόνο ένας φάνταζε ήρεμος, ο Αλεξάντερ. Πολλές νέες τον συζητούσαν, φάνταζε ιδανικός σύζυγος με το κύρος και την δύναμη του. Και η Βικτώρια δίπλα του τον θαύμαζε και ένιωθε τυχερή που εκείνη τον συνοδεύει και όχι κάποια βασιλοπούλα. "Μου χρωστάς ένα φιλί, σελήνη μου. Όλα όσα σου υποσχέθηκα έγιναν! Το χρέος μας σχεδόν έκλεισε", λέει ο Βασιλιάς χαμογελαστός στην Μάργκο και εκείνη ανακουφισμένη φιλά τον άνδρα της και προσεύχεται να λήξει αίσια η κατάσταση με την Αγγλία, χωρίς θύματα και τσακωμούς.
Ξαφνικά, σιωπή. Χέρι με χέρι ο Φίλιππος της Δανίας κατέβαινε τις σκάλες μαζί με την Καρολίνα. Χειροκροτήματα ξεκίνησαν και ευχές άρχιζαν να ακούγονται για το ζευγάρι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η καρδιά της Άννας έσπαγε, προσευχόταν να γίνει κάτι να μην βιώσει όλο αυτό το μαρτύριο. Ας κοβόταν το νήμα της ζωής της, το προτιμούσε από το να δει την αδελφή της νύφη στο πλευρό του έρωτα της. Το νήμα, όμως, δεν κόπηκε... Αντ' αυτού, η Πριγκίπισσα χαμογέλασε και ευχήθηκε με την σειρά της στο ζευγάρι όταν ήρθε η ώρα. Ο ιερέας ευλόγησε τις βέρες και τους αρραβώνιασε υπό το βλέμμα του Κυρίου. Ο Φίλιππος φίλησε το χέρι της Καρολίνας και ύστερα από την πίεση των καλεσμένων άφησε και ένα απαλό φιλί στα χείλη της. Το επόμενο λεπτό είχε χαθεί από δίπλα της, έγινε ένα με τον κόσμο, χαιρετούσε, συζητούσε και προσπαθούσε να κρατήσει την ψυχραιμία του. Μόνο η σκέψη πως θα έσωζε την Άννα του έδινε δύναμη να συνεχίσει και να ξεκινήσει μια ζωή με την αδελφή της.
