Ayliz

37. Bölüm

Bölüm 37
Mucize

Hepimiz teker teker şirkete giriş yaptığımızda diğerlerinin aksine toplantı odasına ilerledim. Kapıyı açıp içeri girdiğimde yönetim kurulunda bulunan herkes buradaydı. Tüm asil üyeler...

Masanın başındaki yerime geçip oturduğumda herkeste tek tek gezdirdim gözlerimi.

"Toplantının amacı nedir Ayliz?" diyen Umut'u hemen yanıtladım.

"Malumunuz Mardin'de bir deniz yok ve bizim de bu yüzden burada kurabileceğimiz bir liman yok yani. Bunun üzerine fazlasıyla düşündüm ve bir karara vardım."

"Nedir?" 

"Yardıma ihtiyacı olanlar için bir atölye kurmak istiyorum. Bunun için gönüllü hocalar, gerekli aletler ve daha  birçok şey kullanacağız."

"Para akışı gelmediği sürece bizim yararımız ne olacak Aylizcim?"  dedi Hale.

Alay dolu ses...

"Bu işte benimle birlikte olmak istemeyen olmaz, kimseyi buna zorlamam. Buradan tek kazancımız hayır duasından ileri gitmez. Herkes her şeyin bilincinde olsun."

Sert çıkan sesime karşılık denecek pek de bir şey kalmıyordu. 

Atölye ilgili yapılacak çalışmalar hakkında konuşuldu bir süre daha. Ve en sonunda toplantı bittiğinde Umut ile birlikte çıktık toplantı odasından. O bana aklındakileri bana aktarırken ben de dikkatle onu dinliyordum. 

"Tek katlı bir bina olması güzel olur bence de dediğin gibi. Her yaştan insana ithaf edeceği için giriş çıkış rahat olur. Ama binayı ikiye ayırmalıyız bence. Bir tarafı sadece atölye gibi kullanılırken diğer tarafı ise eğitimleri için olmalı."

"Bu güzel fikir işte. O zaman atölyeyi yapmak istediğim araziyi görmeye gidelim iş çıkışı." dediğimde kafası ile onayladı vedalaşarak odasına yöneldi.

"Abla." sesi ile arkamı dönüp sesin sahibine baktığımda Ayhan'ı görmemle durdum.

"Efendim." dedim diyeceklerini beklercesine.

"Dediğin arsaya baktım. Şehrin tam göbeğinde kalıyor ve oldukça da büyük bir yer. Afife hanımdan kalma mı burası?"

Sona doğru meraklı çıkan sesine karşı gülümsedim.

"Dedemden, annemin babasından."

Yüzümdeki buruk tebessümü  gördüğünde başını salladı sadece.

Odama ilerleyip içeri girdiğimde Melek ve Lina deri koltuklara yerleşmişlerdi. Lina elindeki dosyaları incelerken Melek ise telefonda geziniyordu.

"Son durum ne Lina?" dedim yanına ilerleyip arkasından eğildiğimde.

"En iyi hocaları bulmaya çalışıyorum. Bazısı Mardin dediğimde telefonu yüzüme falan kapadı ama listeden iki üç hoca ayarladım. Bu hocaların geldiği gibi kalacak bir yerleri olacak mı?"

"Evet evet." dedim başımı sallayarak. "Atölyenin hemen yanına bir apart inşa edilecek. Her biri için birer ev olacak. Geldiklerinde evlerindeki tüm eşyalar hazır olacak."