Chapter 10

460 10 16
                                    

Chapter 10

"Do you really want girls fall inlove with you?"

Pabalik-balik ang tingin ni Astraea sa akin at sa cellphone ko na nasa kamay niya. It's evident from her expression that she's dissatisfied with my convertional style. Nagpapatulong kasi ako sakaniya kung paano ayusin ang messenger kong nag bug lang pala kaya nasa kaniya ang phone ko.

Absent pa rin ang katabi ko kaya nandito siya ngayon sa tabi ko. Nakukuha naman na din namin ang loob ng isa't isa kaya wala ng problema. Nabibiro niya na din ako ng dark na hindi ako naooffend sa paraan ng pag jo-joke n'ya. I think Astraea has started to reveal her true self at this point.

"Bakit mo nasabi?" I filled out. Not figuring out why she said this all of a sudden. Siya na nga itong pinapakialaman 'yong messenger ko ay siya pa ang mag rereklamo?

"'Yong typings mo kasi, Kalea. . . Masyadong matino. Ang boring at walang kabuhay-buhay.." puna niya. "Feel ko kausap ko ang boss ko na aap-layan ko para sa future work ko."

I scowled at my phone, which was in her hand because I was curious. Nakaopen doon ang convo naming dalawa sa messenger ko. "Maganda ka, kaya dapat hindi ka nag po-pogi typings. At saka ano 'to?" itinuro niya ang chat ko na may apostrophe that I used to indicate the omission of letters. "Design?" 

Umiling ako. Kahit gusto ko i-explain ay wala rin namang point dahil babasagin lang n'ya ako. "Tignan mo," she showed me my screen. Talagang inilapit pa talaga sa mukha ko para makita ang sariling typings na chinat ko din sakaniya. "Kung alam ko lang na hindi ka babae, siguro na fall na ako sa 'yo." she joked.

My lips formed a circle. Ganoon ba 'yon? Nakabase sa typings ng isang tao kung pogi or hindi?

"Kalea. . . Alam mo, dapat sa edad mong 'yan, ineexplore mo muna ang mga bagay-bagay. Sa typings mo para kang seryoso. Hindi ko malalaman kung galit ka ba o tumatawa o hindi. Lahat ng chat mo may dot. Kaonti nalang ay iisipin kong galit ka sa 'kin.."

I chuckled and gave a head shaking gesture. "Normal 'yon, Astraea! Normal na gamitin ang dots sa sentence.."

"Ayon nga," she interrupt me. "Pero huwag muna ngayon sa edad natin. Enjoyin muna ang elementary days! Kapag ipag papatuloy mo ang ganiyang typings ay baka mawalan sila ng interes na kausapin ka." she grinned literally, as though to suggest that it would be a wise choice if I took her advise. "Tignan mo..."

She showed me my replies once more. Doon ay nakita ko nga ang typings ko na maayos naman. Walang sakit sa vowels, hindi gumagamit ng mga unnecessary emojies at kung ano-ano pang emoticons. But, this is normal though? Ayon naman talaga ang totoong way kung paano mag type ng mga words..

"Kapag makulay ang typings, makulay ang buhay!"

"Paano ba?" I said because I was also overcome with curiosity. Curious ako kung anong way ng typings ang tinutukoy niya.

"Wait,"

Ibinigay niya sa akin ang phone ko kung saan nakaiwan doon ang convo naming dalawa. I could tell she was going to type a response to me when I saw the three dots in the conversation. Umabot pa ito ng halos isang minuto kaya mas lalo akong nag taka. Ganoon ba kaganda ang typings na tinutukoy n'ya?

Astraea:

g@N2 p4řaM@G⁴n◇A😝🧘‍♀️😆

I gasped as I recieved her message. Hindi ko maiwasan na hindi gumawa ng ekspresyon dahil ano 'to? Ang nakakatawa pa ay sobrang saya nung emotions niya sa chat habang ibang iba sa emosyon n'ya na nasa harapan ko. Ano ito, lokohan?

Napalayo ako ng bahagya kay Astraea at namimilog ang mata na tinignan siya. "'Te, seryoso ka?"

She gradually nodded. A puppy that complies with her owner's request. "Oo! 'Diba makulay? unang kita mo palang sa isang letter approachable agad ang dating!"

Barely CaptivatedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon