HBS 2: New Generation - The Player (Gxg) COMPLETED

TP: 29

Felicia POV

"Felicia."

I am trying hard to restrain myself from showing any emotion to Skyler. Because the truth is? The Felicia she sees now has long been gone.

I want to look into her eyes and make her realize that I am no longer the person she loved before. I am smarter, stronger, and not easily fooled like I used to be. I want to show her that the innocent Felicia she adored is different now.

Nakikita ko ang pagbabago ng kanyang paningin mula sa hopeful na Skyler hanggang sa hopeless, napayuko ito. Well, I guess nakikita niya na ngayon pa lamang na malaki na ang ipinagbago ko.

Her face has become pale. It's evident that she has no more energy. One of the people watching over her told me that she hadn't eaten in almost two weeks.

Napahinga ako ng malalim at tumayo mula sa pag-upo.

"Mabuti naman at gising ka na." Matigas na wika ko as I looked her in the eyes again.

Tagalog 'yun para mas maintindihan niya.

Tinawag ko iyong isang nagbabantay sa kanya para utusan na ilabas na si Skyler sa kanyang kulungan dahil ang totoo, nangangamoy na siya dahil halos dalawang linggo na rin siyang walang ligo.

"Sabi ko na nga ba hindi ako nananaginip, ikaw 'yung nakita ko. And I'm glad you're still alive, Felica." Mahina ang boses na muling wika nito, sapat lamang para marinig ko.

Dahil doon ay muli akong napaharap sa kanya.

Gumuhit ang maliit na pag ngisi sa kanyang labi. Hindi ko alam kung natutuwa ba talaga siyang makita ako or nagiging sarcastic lamang siya.

"Are you glad that I'm still alive?" Tanong ko sa kanya. "Why? So you can kill me? And who told you that Felicia, the person you knew before, is still alive?" Dagdag ko pa habang tinitignan siya ng diretso sa kanyang mga mata.

"The Felicia you knew was DEAD because of you." Pagpapatuloy ko pa.

"No. No, you are still my Felicia---"

"ENOUGH!" I cut her off.

"I've never been yours. I'm not the same Felicia you knew, Ms. Hamilton. Pumapatay na rin ako kagaya mo. I can get what I want, like yours." Napangisi ako. "Well, people change you know."

Noong sabihin ko ang mga katagang iyon, sandaling gumuhit sa kanyang mga mata ang emosyon na pilit na pinipigilan niyang maramdaman.

Perhaps, something inside her came to life again, the anger she had denied to herself.

There! That's it, be angry at me, Skyler.

Hindi na siya muling nagsalita pa pagkatapos kong sabihin iyon. But I can sense na maraming tumatakbo sa kanyang isipan sa mga sandaling ito. Maraming katanungan, maraming 'bakit'.

Nauna akong lumabas kung saan siya nakakulong. Lihim na pinagmamasdan ko siya habang dahan-dahan na inihahakbang nito ang kanyang mga paa palabas ng kanyang kulungan.

At noong sandaling iginagala na niya ang kanyang paningin sa paligid ay inutusan ko 'yung mga guard na iwanan na muna kaming dalawa.

Napapalunok siya noong sandali na muling magtama ang aming mga mata.

"Ano bang plano sa akin?" Diretsahang tanong nito bago muling gumuhit ang pag ngisi sa kanyang labi.

Nakakabwisit lang. Ang hilig niya pa ring ngumisi hanggang ngayon. She looks so hot when she's smirking. She is like a badass girl who is a gentle lover and ready to make you love anytime.