6|'Ruh eşi ve itiraf.'

3.4K 336 134
                                    

Taehyung hızlı bir şekilde Yoongi'nin park ettiği arabadan inmiş,aceleci adımlarla kendini Jeongguk'un kaldığı evin kapısının önüne atmıştı.Sert bir şekilde evin kapısını yumruklamaya başladığında Hoseok hemen Jeongguk'un odasından çıkmış,hızlı adımlarla merdivenlerden aşağı inmeye başlamıştı.Sert bir hızla kapıyı açtı ve karşısına çıkan sinirli bir Taehyung ile eli ayağına dolaştı Hoseok'un.Ne yapacağını bilemez bir halde Taehyung'a bakarken,alfa onu umursamadı ve itip seri adımlarla merdivenlerden Jeongguk 'un kaldığı odaya doğru ilerledi.

Sonunda odanın önüne geldiğinde derin bir nefes aldı ve yavaş bir sekilde kapıyı açtı.Yatağında kafasına konulan ıslak bezle,yanakları hafif pembeleşmiş ve halsiz Jeongguk ile ne yapacağını kestiremedi alfa.Yaklaşık 10 saniye sonra kendine geldiğinde adımlarını omeganın yattığı yatağa doğru attı ve onun önünde eğilerek elini yanağına koydu.Ateşi çok fazlaydı,biraz daha artarsa havale geçirebilirdi.Alfa önceden öğrendiği bilgilerle kaşlarını çattıktan sonra omeganın üzerine eğildi ve kısık bir sesle seslendi.

"Jeongguk,hadi uyan.Hastaneye gitmemiz lazım."

Jeongguktan karşılık olarak sadece sessiz bir mırıltı alınca,Alfa onu kucaklayarak hastaneye götürmeyi düşündü fakat hastaneyle uğraşacağına doktor çağırma fikri gözüne daha cazip geldi.O yüzden yerinde doğrularak elini arka cebine attı ve telefonunu çıkarıp doktorunun numarasını tıkladı.Doktora 10 dakikaya burada olmasını,aksi takdirde kellesini uçuracağını da belirttikten sonra telefonu kapadı ve yanına gelen Hoseok ile ona döndü.

"Geldiğinden beri ateşi düşmüyor,ne yaparsam yapayım hep aynı.En sonunda endişelendim ve seni aradım."

"İlaç verdin mi?"

"Evet,o da bir fayda etmedi."

Taehyung aldığı cevapla sıkıntılı bir nefes verdi.Daha sonra aklına gelen şeyle kaşlarını kaldırdı.Hoseok'un o kadar tanıdığı kişi varken neden kendisini aramıştı?Evet,alfa kendini Jeongguk'a yakın hissediyordu.Kurtlari birbirlerini çekiyordu ve bu da omegayı kendinin yapma arzusunu arttırıyordu,bunların farkındaydı.Fakat Hoseok neden bir anda kendine güvenip ilk olarak onu aramıştı?İşte bunu kestiremiyordu.Çünkü Hoseok 4 haftadır tanıdığı birine hemen güvenip en yakınını bu kişiye emanet edecek kadar aptala benzemiyordu ve bu da alfayı kuşkuya düşürmüştü.

"Hoseok,o kadar kişi varken neden beni aradın?"

"Ne?"

"Diyorum ki,neden 4 haftadır tanıdığın birine bu kadar çabuk güvenip en yakınını ona emanet ediyorsun?"

Hoseok duyduğu soruyla afallamıştı.Kaşlarını kaldırarak alfaya döndü ve ellerini göğsünde birleştirip alfanın sorusuna cevap verdi."Ne o,yoksa sana güvenmemem gerektiğini mi söylüyorsun?"Alfa betanın sorusu karşılığında dudağının kenarını hafifçe kıvırdı ve bilmiş bir tavırla "Hayır,bana güvenmemeni söylemiyorum.Ama daha 1 aydır tanıdığın birine bu kadar hızlı güvenmen beni kuşkuya düşürüyor,beta."dedi.Hoseok onun dediği şeyle kollarını çözdü ve kaşlarını indirip üzgün bir şekilde arkasındaki Jeongguk'a baktı.

"Ben sana güvenmiyorum alfa,ama o güveniyor."

"Ne?"

Hoseok söylediği şeyden sonra tekrar önüne döndü ve şaşkın bir sekilde kendisini izleyen alfaya baktı.

"Her gün senden bahsediyor,senin herkesi önünde diz çöktürebilecek kokun onda bir etki etmiyor,tam tersine ona güzel geliyor.Kurdunun senin kurduna karşı bir şeyler hissettiğini söylüyor."

Alfa duyduğu şeylerle kaşlarını kaldırdı ve Jeongguk'a baktı.Olabilir miydi?Bu narin omega ona ait olabilir miydi?

"Fakat bu imkânsız."

i need youWhere stories live. Discover now